Państwa sukcesyjne Austro-Węgier w dyplomacji polskiej (1918–1920)
Journal Title: Przegląd Nauk Historycznych - Year 2017, Vol 0, Issue 2
Abstract
Austria, Węgry, Czechosłowacja, Rumunia i Królestwo SHS, a także Polska to państwa nazywane krajami sukcesyjnymi monarchii habsburskiej, ponieważ powstały na jej gruzach. Artykuł koncentruje się na znaczeniu tych środkowoeuropejskich państw w dyplomacji polskiej w latach 1918–1920, czyli w okresie decydującym dla ich niepodległego bytu. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o to, jak postępujący rozpad Austro-Węgier w roku 1918 był postrzegany przez polskie elity polityczne. W następnej kolejności istotne jest pytanie, jakie było stanowisko rządu niepodległego państwa polskiego wobec państwowości tworzących się po rozpadzie monarchii Habsburgów. Pod uwagę wzięte zostały wszystkie kraje, które w całości lub w znaczącej części zagarnęły tereny austro-węgierskie. Pośród nich wyjątkiem są Włochy. Rzym zaanektował również znaczące tereny habsburskie nad Adriatykiem, ale już wcześniej był uznawany jedną z ważniejszych stolic europejskich i nowe nabytki jedynie zwiększyły jego potencjał. Istotne jest również zauważenie, czy omawiane państwa odgrywały jakąś rolę w polskiej polityce zagranicznej, a jeśli tak, to jak znaczącą. Podobne pytanie dotyczy całego terytorium Europy naddunajskiej. Jego polityczna i ekonomiczna jedność została zerwana po I wojnie światowej, co mogła wykorzystać rodząca się Rzeczpospolita, mając do czynienia ze słabszymi od siebie potencjalnie partnerami.
Authors and Affiliations
Dariusz Jeziorny
Malábathron (μαλάβαθρον). Kilka uwag o roli Cinnamomun tamala w medycynie i w kuchni antyku i Bizancjum między I a VII w.
Niniejszy artykuł dotyczy historii i zastosowania cynamonowca tamala, zwanego po grecku malábathron (μαλάβαθρον), a po łacinie określanego terminem malabathrum (lub malobathrum). Autorzy, na podstawie greckich tekstów me...
Dzierżawa wieczysta i emfiteuza w polskim prawie przedrozbiorowym
Autorka podjęła się omówienia problemu związanego z funkcjonującymi w polskim prawie przedrozbiorowym pojęć takich jak dzierżawa wieczysta i emfiteuza. Dokonała analizy literatury przedmiotu i przedstawiła najważniejsze...
Ksiądz Michał Mieczko Żdzenicki (1744–1814) proboszcz i dziekan szadkowski
Ksiądz Michał Mieczko Żdzenicki był duchownym pochodzenia szlacheckiego. Nieliczne przekazy źródłowe dotyczące księdza pozwalają na ustalenie stopnia jego kariery w hierarchii kościelnej. Jako proboszcz szadkowski był ur...
Zabytkowe dzwony kościelne na terenie diecezji kieleckiej. Warsztaty i twórcy
Na podstawie dostępnej literatury przedmiotu, materiałów gromadzonych w Archiwum Diecezjalnym w Kielcach, Wojewódzkim Urzędzie Ochrony Zabytków w Kielcach i Krakowie, jak również przeprowadzonych częściowo badań w tereni...
Fiszka Zwolskiego. Bogumił Zwolski na Uniwersytecie Łódzkim (1945–1979)
Artykuł przybliża postać i jest niejako wspomnieniem o doc. dr Bogumile Zwolskim, absolwencie Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, uczniu prof. Stanisława Kościałkowskiego, pod kierunkiem którego przygotował rozprawę...