Patofizjologia komorowych zaburzeń rytmu serca
Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2014, Vol 1, Issue 30
Abstract
Komorowe zaburzenia rytmu serca występują rzadziej niż arytmie nadkomorowe i mogą przybierać różne formy – od pojedynczych dodatkowych pobudzeń komorowych, bigeminii, trigeminii i par po częstoskurcze komorowe (VT), trzepotanie i migotanie komór (VF). Najczęstszą przyczyną arytmii komorowych jest choroba niedokrwienna serca, jednakże mogą one występować zarówno u pacjentów ze strukturalną choroby serca, jak i bez niej. W artykule podsumowano mechanizmy odpowiadające za powstawanie komorowych zaburzeń rytmu serca. Znajomość patofizjologii arytmii jest istotna z klinicznego punktu widzenia, ponieważ może ułatwić wykonanie skutecznej ablacji.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Ewa Jędrzejczyk-Patej, Oskar Kowalski
Ablacja migotania przedsionków: analizy kosztów i efektywności
Migotanie przedsionków (AF) jest najpowszechniejszą trwałą arytmią, stwierdza się ją w Polsce u 600-700 tys. pacjentów. Przezcewnikowa ablacja prowadząca do izolacji żył płucnych jest skuteczniejsza w utrzymaniu rytmu za...
TESTOWAĆ, CZY NIE TESTOWAĆ ICD – KRAJOBRAZ PO SIMPLE
Test progu defibrylacji był w przeszłości obligatoryjną częścią składową zabiegów implantacji ICD. Obecnie został zastąpiony testem skuteczności defibrylacji. Obydwa rodzaje testów pozwalają na potwierdzenie ciągłości uk...
Resynchronization therapy in patients with heart failure in NYHA class IV. Is it possible to replace or delay a decision on a heart transplant?
Cardiac resynchronization therapy (CRT) has been shown to increase survival in patients with NYHA III and ambulatory IV heart failure in randomized trials, but there is no data about nonambulatory patients because this p...
Ranolazyna – nowy lek antyarytmiczny?
Ranolazyna to nowoczesny, dobrze tolerowany lek oddziałujący na kanały jonowe i normalizujący ich funkcję. Blokuje głównie aktywowany w warunkach patologicznych prąd INaL, co pomaga przywrócić prawidłową pobudliwość i pr...
Cryobaloon ablation AF in patient with vascular variation
<br/><br/>