Pomiar cząstkowej rezerwy przepływu u pacjentów z chorobą wielonaczyniową i zwężeniami granicznymi chroni przed niepotrzebnymi zabiegami rewaskularyzacji – wyniki 3,5-letnich obserwacji
Journal Title: Postępy w Kardiologii Interwencyjnej - Year 2005, Vol 1, Issue 1
Abstract
Wstęp: Pacjenci z wielonaczyniową chorobą niedokrwienną serca są kwalifikowani do zabiegu kompleksowej angioplastyki wieńcowej (PCI) lub do leczenia chirurgicznego. Brak jest dowodów, by u pacjenta z chorobą wielonaczyniową poszerzanie ad hoc kolejnego granicznego zwężenia przynosiło korzyści kliniczne. Jednak odroczenie poszerzenia następnego zwężenia do czasu wykonania kolejnych badań nieinwazyjnych z wielu względów nie jest szeroko stosowane. W 2004 r. przedstawiliśmy 15-miesięczną obserwację pacjentów ze stabilną chorobą wielonaczyniową z zajęciem gałęzi międzykomorowej przedniej i zwężeniami granicznymi, u których przeprowadzenie rewaskularyzacji uzależnione było od wartości cząstkowej rezerwy przepływu (fractional flow reserve, FFR) mierzonej dla każdego zwężenia osobno. Cel: Przedstawienie 3,5-letniej obserwacji u tych chorych. Materiał i metoda: Do badania zakwalifikowano 16 pacjentów (11 mężczyzn, średni wiek: 60±9 lat) z 34 zwężeniami granicznymi zlokalizowanymi w głównych tętnicach nasierdziowych. Każde zwężenie poddano pomiarowi FFR. Do PCI ad hoc kwalifikowano tylko te zwężenia, w których stwierdzono wartość FFR0,75 zwężenia leczone były zachowawczo. Wszystkich pacjentów poddano obserwacji odległej. Wyniki: Spośród 34 zwężeń w 8 przypadkach (23%) wartość FFR wyniosła poniżej 0,75 i zmiany te zakwalifikowano do jednoetapowego zabiegu PCI. W przypadku 26 pozostałych zmian (77%) wartość FFR wyniosła powyżej 0,75 i zwężenia zakwalifikowano do leczenia zachowawczego. Okres obserwacji dla całej grupy wyniósł od 34 do 56 mies. (x±SD – 43±6 mies., mediana – 43 mies.). Ogółem, spośród 34 zwężeń, w analizowanym okresie wystąpiły 4 incydenty wieńcowe i rewaskularyzacje, które można odnieść do 3 (9%) zwężeń, jednak tylko 2 incydenty można łączyć ze zmianami poddanymi leczeniu zachowawczemu (6%). Wnioski: 1. U pacjentów z chorobą wielonaczyniową i zwężeniami 50–70% pomiar FFR pozwala wyodrębnić te zwężenia, których poszerzenie bez przeprowadzania kompleksowej angioplastyki wiąże się z ustąpieniem dławicy. 2. Zaniechanie rewaskularyzacji pozostałych zwężeń w oparciu o pomiar FFR wiąże się z dobrym przebiegiem klinicznym w 3,5-letniej obserwacji odległej.
Authors and Affiliations
Krzysztof Reczuch, Ewa Jankowska, Grzegorz Szajn, Artur Telichowski, Adam Porada, Waldemar Banasiak, Piotr Ponikowski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP82323
- DOI -
- Views 87
- Downloads 0
Biopsja endomiokardialna w arytmogennej kardiomiopatii prawej komory – aspekty poznawcze i kliniczne
The CardioSEAL and STARFlex - for the chosen ones?
Angioplastyka tętnic szyjnych w zapobieganiu udarom mózgu – stanowisko kardiologa interwencyjnego
Ischaemic stroke in a patient with foramen ovale (PFO): secondary prevention Neurologist\'s statepoint
The significance of angiographic assessment of epicardial and myocardial perfusion in patients with myocardial infarction