Porównanie klinicznych i radiologicznych parametrów określających stopień rotacji kręgów u dzieci ze skoliozą idiopatyczną
Journal Title: Rehabilitacja Medyczna - Year 2012, Vol 16, Issue 1
Abstract
Wstęp: Skolioza to zniekształcenie kręgosłupa rozwijające się w trzech płaszczyznach. Stopień rotacji kręgów jest ważnym parametrem, którym posługujemy się przy rozpoznawaniu i ocenie zaawansowania skoliozy, przy wyborze metody leczenia, a także w celu monitorowania przebiegu choroby i efektów usprawniania.Cel pracy: Celem pracy jest ocena zależności między dwoma parametrami określającymi stopień rotacji kręgów u dzieci ze skoliozą idiopatyczną tj. między kątem rotacji tułowia wg Bunnella a kątem rotacji osiowej kręgu szczytowego wyznaczonym na podstawie zdjęcia RTG metodą Perdriolle’a.Materiał: 64 dziewczynki i 8 chłopców ze skoliozą idiopatyczną.Metody: Kąt rotacji tułowia wg Bunnella oceniano w teście Adamsa za pomocą skoliometru. Do wyznaczenia kąta rotacji osiowej kręgu szczytowego użyto zdjęć RTG kręgosłupa w projekcji przednio-tylnej wykonywanych w pozycji stojącej. Posłużono się przy tym metodą Perdriolle’a, używając specjalnej linijki.Wyniki: Wykazano, że ogółem dla wszystkich skrzywień istnieje istotna statystycznie zależność między kątem rotacji tułowia wg Bunnella i kątem rotacji osiowej Perdriolle’a. Stosując podział w zależności od typu skrzywienia i wieku dziecka potwierdzono korelację miedzy badanymi zmiennymi dla skrzywień piersiowych, piersiowo-lędźwiowych i lędźwiowych oraz dla dzieci powyżej 10 roku życia. Nie wykazano korelacji między kątem Bunnella a kątem rotacji osiowej Perdriolle’a w grupie dzieci do 10 roku życia.Wnioski: Związek pomiędzy kątem rotacji tułowia wg Bunnella a kątem rotacji osiowej Perdriolle’a występuje u dzieci ze skoliozami idiopatycznymi powyżej 10 roku życia i zależność ta dotyczy zarówno skrzywień pierwotnych, jak i wtórnych. Posługiwanie się skoliometrem pozwala na prostą, szybką ocenę rotacji kręgosłupa i ograniczenie ilości wykonywanych zdjęć rentgenowskich.
Authors and Affiliations
Marta Falkowska, Agata Deja
Zapobieganie upadkom w chorobie Parkinsona
Co najmniej połowa pacjentów z chorobą Parkinsona ma doświadczenie związane z upadkiem, zaś w późniejszych stadiach choroby dotyka to dwóch spośród trzech chorych. Rehabilitacja chorych z chorobą Parkinsona, zwłaszcza w...
Testy diagnostyczne stosowane w rozpoznawaniu zespołu kanału nadgarstka
W 1854 roku Paget po raz pierwszy napisał, że zespół kanału nadgarstka jest wynikiem ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Do charakterystycznych objawów możemy zaliczyć parestezje o typie mrowienia, zdrętwienia...
Ocena stopnia nasilenia dolegliwości subiektywnych towarzyszących zespołowi kanału nadgarstka w zależności od nasilenia zmian stwierdzanych badaniem elektroneurograficznym
Wprowadzenia: Zespól kanału nadgarstka (ZKN) jest coraz częściej rozpoznawaną patologia występującą najczęściej u pacjentów pomiędzy 30-60 rokiem życia. Schorzenie to 2 do 3 razy częściej dotyczy kobiet.Cel: Sprawdzenie...
Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna w rehabilitacji osób z deficytami ruchowymi po udarze niedokrwiennym mózgu
Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS – ang. Transcranial Magnetic Stimulations,) od momentu wprowadzenia jej do praktyki klinicznej w latach 80 tych XX wieku uzyskuje coraz więcej zastosowań. Jest nieinwazyjna, bez...
The usefulness of lymphoscintigraphy in the assessment of physiotherapeutic methods in the management of lymphoedema
Lymphoedema is the progressive accumulation of protein-rich fluid in the tissue, resulting froman anatomic or functional obstruction of the lymphatic system. Worldwide about 10 million people have lymphoedema secondary t...