Porównanie wyników rehabilitacji pacjentów po dwuetapowej rekonstrukcji z wynikami pacjentów po pierwotnym zespoleniu uszkodzonych ścięgien zginaczy w strefie drugiej
Journal Title: Rehabilitacja Medyczna - Year 2010, Vol 14, Issue 1
Abstract
Wstęp: Uszkodzenia ścięgien zginaczy stanowią dominującą grupę wśród uszkodzeń urazowych w obrębie ręki. Bez odpowiedniej, natychmiastowej rehabilitacji pooperacyjnej dochodzi do rożnych zmian wtórnych, m. in. do ich zrostów z otaczającymi tkankami, co uniemożliwia przywrócenie ręce pełnej sprawności. Najczęściej uszkodzenia urazowe ścięgien zginaczy są zaopatrywane pierwotnie. Jednakże część chorych z rożnych powodów wymaga ponownych zabiegów chirurgicznych, np.: dwuetapowej rekonstrukcji ścięgien zginaczy.Cel: Porównanie wyników rehabilitacji pacjentów po drugim etapie rekonstrukcji ścięgien zginaczy palców z wynikami osób po jednoetapowym leczeniu chirurgicznym uszkodzeń ścięgien zginaczy w strefie drugiej.Materiał i metoda: Grupę badawczą stanowiło 17 pacjentów po drugim etapie rekonstrukcji ścięgien zginaczy palców od drugiego do piątego, u których pierwotnie doszło do ich uszkodzenia w strefie II. Grupę kontrolną stanowiło 17 osób, u których wykonano zespolenie pierwotne odpowiednich ścięgien. Metodę badań stanowiła rutynowa diagnostyka fizjoterapeutyczna obejmująca: pomiary zakresów ruchów, pomiary dynamometryczne, badanie czucia oraz sprawności manipulacyjnej. Funkcję ręki oceniano na podstawie metodyki Swansona. Wszyscy pacjenci objęci byli rehabilitacją, której program oparty był na indywidualnie dobranych dla każdego pacjenta zabiegach z zakresu fizykoterapii, kinezyterapii i aparatowaniu, uzupełnionych programem domowym.Wyniki: Zarówno w grupie badawczej jak i kontrolnej zanotowano istotną poprawę funkcji ręki między badaniem pierwszym, a końcowym. U pacjentów z grupy kontrolnej stwierdzono mniejszy ubytek funkcji ręki w obu badaniach niż u osób z grupy badawczej. Czas rehabilitacji pacjentów w grupie badawczej był istotnie dłuższy niż w grupie kontrolnej.Wnioski: Rehabilitacja po dwuetapowej rekonstrukcji ścięgien zginaczy doprowadza do istotnej poprawy funkcji ręki, lecz wiąże się ze znacznym wydłużeniem czasu leczenia.
Authors and Affiliations
Agnieszka Ziółko, Krzysztof Kucia, Marek Pieniążek
Keywords
Related Articles
- EP ID EP81997
- DOI -
- Views 59
- Downloads 0
Comparison of analgesic effect in patients with chronic low back pain treated with TENS and High Tone Power Therapy
Introduction: Chronic low back pain impairs routinely performed activities and decreases quality of life. It may be caused by different conditions, however, the most frequent is osteoarthritis. Electrotherapy is a modali...
Wpływ terapii manualnej na zmniejszenie dolegliwości bólowych u chorych z migreną
Wstęp: Prowadzone są badania dotyczące roli manipulacji kręgosłupa i innych technik manualnych w leczeniu migrenowych bólów głowy. Wykorzystanie terapii manualnej w postępowaniu z pacjentem cierpiącym na migrenę może pro...
Rola aktywności fizycznej w zapobieganiu niepełnosprawności w stwardnieniu rozsianym
Problemy aktywności fizycznej osób ze stwardnieniem rozsianym nie były dotąd poruszane w piśmiennictwie polskojęzycznym. Powszechnie wiadomo, że aktywność fizyczna chorych na stwardnienie rozsiane jest mniejsza niż w pop...
Skuteczność ukierunkowanych zabiegów elektroterapii w przypadkach zmian w przewodnictwie włókien ruchowych nerwu twarzowego oceniana na podstawie badań neurofizjologicznych
Wstęp: Celem pracy jest przedstawienie wyników kompleksowych badań z zakresu elektromiografii globalnej (EMG) oraz elektroneurografii (ENG, badanie fali M) włókien ruchowych nerwu twarzowego u 25 chorych z objawami obwod...
The role of the ICF-CP functional diagnosis of a child with cerebral palsy during biopsychosocial rehabilitation under the Conductive Education System
Mózgowe porażenie dziecięce to zespół objawów wynikających z trwałego uszkodzenia mózgu, znajdującego się w stadium niezakończonego rozwoju. Lokalizacja uszkodzenia mózgu warunkuje deficyty różnych funkcji, np.: ruchu, w...