Porównanie wyników rehabilitacji pacjentów po dwuetapowej rekonstrukcji z wynikami pacjentów po pierwotnym zespoleniu uszkodzonych ścięgien zginaczy w strefie drugiej
Journal Title: Rehabilitacja Medyczna - Year 2010, Vol 14, Issue 1
Abstract
Wstęp: Uszkodzenia ścięgien zginaczy stanowią dominującą grupę wśród uszkodzeń urazowych w obrębie ręki. Bez odpowiedniej, natychmiastowej rehabilitacji pooperacyjnej dochodzi do rożnych zmian wtórnych, m. in. do ich zrostów z otaczającymi tkankami, co uniemożliwia przywrócenie ręce pełnej sprawności. Najczęściej uszkodzenia urazowe ścięgien zginaczy są zaopatrywane pierwotnie. Jednakże część chorych z rożnych powodów wymaga ponownych zabiegów chirurgicznych, np.: dwuetapowej rekonstrukcji ścięgien zginaczy.Cel: Porównanie wyników rehabilitacji pacjentów po drugim etapie rekonstrukcji ścięgien zginaczy palców z wynikami osób po jednoetapowym leczeniu chirurgicznym uszkodzeń ścięgien zginaczy w strefie drugiej.Materiał i metoda: Grupę badawczą stanowiło 17 pacjentów po drugim etapie rekonstrukcji ścięgien zginaczy palców od drugiego do piątego, u których pierwotnie doszło do ich uszkodzenia w strefie II. Grupę kontrolną stanowiło 17 osób, u których wykonano zespolenie pierwotne odpowiednich ścięgien. Metodę badań stanowiła rutynowa diagnostyka fizjoterapeutyczna obejmująca: pomiary zakresów ruchów, pomiary dynamometryczne, badanie czucia oraz sprawności manipulacyjnej. Funkcję ręki oceniano na podstawie metodyki Swansona. Wszyscy pacjenci objęci byli rehabilitacją, której program oparty był na indywidualnie dobranych dla każdego pacjenta zabiegach z zakresu fizykoterapii, kinezyterapii i aparatowaniu, uzupełnionych programem domowym.Wyniki: Zarówno w grupie badawczej jak i kontrolnej zanotowano istotną poprawę funkcji ręki między badaniem pierwszym, a końcowym. U pacjentów z grupy kontrolnej stwierdzono mniejszy ubytek funkcji ręki w obu badaniach niż u osób z grupy badawczej. Czas rehabilitacji pacjentów w grupie badawczej był istotnie dłuższy niż w grupie kontrolnej.Wnioski: Rehabilitacja po dwuetapowej rekonstrukcji ścięgien zginaczy doprowadza do istotnej poprawy funkcji ręki, lecz wiąże się ze znacznym wydłużeniem czasu leczenia.
Authors and Affiliations
Agnieszka Ziółko, Krzysztof Kucia, Marek Pieniążek
Keywords
Related Articles
- EP ID EP81997
- DOI -
- Views 54
- Downloads 0
The usefulness of lymphoscintigraphy in the assessment of physiotherapeutic methods in the management of lymphoedema
Lymphoedema is the progressive accumulation of protein-rich fluid in the tissue, resulting froman anatomic or functional obstruction of the lymphatic system. Worldwide about 10 million people have lymphoedema secondary t...
The foot shape in women over sixty
Background: At an elderly age the foot is prone to accelerated involutional changes as a result of an insufficient amount of activity. The latter is a result of the lack of interest, frequent pain, a decline in physiolog...
Parametry stymulacji drganiami w łagodzeniu dolegliwości bólowych różnego pochodzenia i lokalizacji
Wykorzystanie stymulacji drganiami w łagodzeniu dolegliwości bólowych różnego pochodzenia i lokalizacji jest zagadnieniem pojawiającym się coraz częściej we współczesnej rehabilitacji.<br/><br/>Celem pracy było dokonanie...
Parametry charakteryzujące działanie mięśni w warunkach izokinetycznych u osób z chorobą Parkinsona – doniesienie wstępne
Wstęp. Choroba Parkinsona jest postępującą, przewlekłą, zwyrodnieniową chorobą ośrodkowego układu nerwowego, którą charakteryzuje wiele objawów, m.in. drżenie spoczynkowe, sztywność, spowolnienie ruchowe, zaburzenie post...
Deklarowany poziom aktywności fizycznej a wydolność funkcjonalna: alternatywy dla oceny wydatku energetycznego
Stopień, w jakim deklarowana aktywność fizyczna oceniania za pomocą Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (IPAQ) może zastąpić opartą o wyniki wydolność funkcjonalną mierzoną testem 6-minutowego chodu (6M...