Posługa miłosierdzia najbardziej typową działalnością diakonów stałych
Journal Title: Teologia i Człowiek - Year 2016, Vol 34, Issue 2
Abstract
Na mocy przyjętego sakramentu święceń, razem z biskupem i prezbiterami diecezji diakoni uczestniczą w tych samych funkcjach pasterskich. Funkcje te jednak wykonują w sposób odmienny, służąc i pomagając biskupowi i prezbiterom. To uczestnictwo, jako że wypływa z sakramentu, oznacza, że diakoni służą ludowi Bożemu w imię Chrystusa. Posługa miłosierdzia jest ich podstawową działalnością, ukierunkowaną na niesienie pomocy i udzielanie wsparcia wszystkim członkom Kościoła lokalnego, aby móc uczestniczyć w życiu i misji Kościoła w duchu wspólnoty i według posiadanych charyzmatów. Służba, ponad i poza diecezjalnymi i parafialnymi dziełami miłosierdzia, obejmuje także dzieła miłosierdzia na polu edukacji chrześcijańskiej; animatorów grup, grup młodych ludzi w Kościele, a także profesjonalnych wiernych świeckich; promocję życia na każdym jego etapie, jak też przemianę świata w duchu chrześcijańskim. Na tych płaszczyznach ich służba jest wyjątkowo cenna, bowiem w dobie współczesnej, materialne i duchowe potrzeby człowieka, na które Kościół jest wezwany odpowiedzieć, są rozmaite. Z tego powodu muszą oni starać się służyć każdemu bez jakiejkolwiek dyskryminacji, zwracając uwagę na tych najbardziej potrzebujących oraz grzeszników, podążając za przykładem Chrystusa Sługi, którego reprezentują. Ich służba miłosierdzia musi człowiekowi dać możliwość doświadczenia miłości Boga, prowadząc go do nawrócenia i otwierając jego serce na łaskę Bożą.
Authors and Affiliations
Ryszard Selejdak
Keywords
Related Articles
- EP ID EP407016
- DOI 10.12775/TiCz.2016.015
- Views 67
- Downloads 0
Bieda i wykluczenie – nowe konteksty
Artykuł opisuje i analizuje nowe aspekty starego zjawiska: wykluczenia ze względu na biedę. W kulturze konsumpcyjnej zamożność odgrywa najważniejszą rolę w konstruowaniu tożsamości i budowaniu poczucia własnej wartości....
Odnowione obrzędy sprawowania Wiatyku
Autor wypowiada się nt. celebracji odnowionych obrzędów Wiatyku, który w istocie swej jest sakramentem umierających, a przez to ostatnią Komunią św. chrześcijanina. Wiatyk może być udzielany w podwójnej formie: podczas M...
Janusz Pilszak, Moralno-społeczny i pastoralny wymiar marginalizacji społecznej w świetle nauczania Jana Pawła II, Kraków 2016, ss. 402
Recenzja książki
Ks. Andrzej Krzystek, Katedra – nigdy nie ukończona, dziedziczona i zadawana, Volumina.pl Daniel Krzanowski, Szczecin 2017, ss.215
Recenzja książki
Chrystopraksyzm doktryny chrzcielnej
Teologicznomoralna refleksja nad sakramentem chrztu stawia sobie za cel ukierunkowanie na życiową praktykę tego, co wyraża chrzest; podkreśla obowiązek wprowadzania w życie zasad i norm, które mają swoje źródło w darach...