Abstract

Pomimo niezwykłego rozwoju medycyny, jaki można obserwować na przestrzeni ostatniego stulecia, problem gruźlicy w niektórych rejonach świata nadal pozostaje nierozwiązany. Szczególnie zagrożone są tereny Afryki i Południowo-Wschodniej Azji, gdzie zaludnienie jest duże, a higiena i dostęp do leków są na niewystarczającym poziomie. Coraz częściej pojawiające się prątki oporne na leczenie standardowymi, stosowanymi do tej pory lekami, stanowią poważny problem kliniczny. Syntezowanie zupełnie nowych związków, mających aktywność przeciwprątkową, zajmuje długie lata i wymaga znacznych nakładów finansowych, dlatego naukowcy wracają do naturalnych źródeł. Głównym kierunkiem poszukiwań nowych, potencjalnie przeciwgruźliczych substancji są rośliny, jednak coraz większą rolę odgrywają także wody słone. Głębiny mórz i oceanów posiadają wiele niezbadanych dotąd substancji o jak się okazuje, interesujących właściwościach przeciwbakteryjnych. Nowe metody badań in silico znacznie przyspieszają proces identyfikacji związków oraz ich właściwości. Wykorzystanie odkrytych substancji, jako szkieletów nowych związków znacznie usprawnia pracę, poprawiając właściwości farmakologiczne naturalnych metabolitów morskich organizmów. W niniejszej pracy podsumowano dostępną aktualnie wiedzę na temat substancji pochodzenia morskiego, będących potencjalnymi lekami przeciwgruźliczymi.

Authors and Affiliations