Powikłania stomii jelitowych - leczenie chirurgiczne
Journal Title: Gastroenterologia Polska - Year 2009, Vol 16, Issue 2
Abstract
Wzrost zachorowalności na nowotwory jelita grubego oraz inne czynniki (choroby zapalne, urazy) spowodowały, że mimo niezwykle dynamicznego rozwoju technik chirurgicznych i technologii medycznych, liczba wykonywanych stomii nie uległa zmniejszeniu. Efektem postępu w chirurgii jelita grubego powinno być również określone podejście do końcowego etapu operacji - wykonanie stomii chirurg musi postrzegać jako bardzo istotną czynność. Prawidłowe umiejscowienie i wykonanie brzusznego odbytu jest jednym z najważniejszych czynników warunkujących jego prawidłowe funkcjonowanie. To z kolei warunkuje szybki powrót pacjenta ze stomią do pełnej aktywności życiowej i decyduje o jakości jego życia. Powikłania stomii dzielimy na ogólnoustrojowe i miejscowe. Spośród powikłań ogólnoustrojowych (nie są one tematem niniejszej pracy) do najważniejszych należą powikłania psychosocjalne, seksualne i metaboliczne. Powikłania miejscowe mogą wystąpić jako zmiany dermatologiczne na skórze wokół brzusznego odbytu lub mogą mieć charakter chirurgiczny. Chirurgiczne miejscowe powikłania stomii występują w bezpośrednim okresie pooperacyjnym - powikłania wczesne, natomiast powikłania późne mogą pojawić się nawetw kilkadziesiąt lat po operacji. Do najczęściej obserwowanych miejscowych powikłań stomii, wymagających leczenia chirurgicznego należą: przepuklina okołostomijna, wypadanie, zwężenie, wciągnięcie stomii, niedokrwienie i martwica stomii, wciągnięcie brzusznego odbytu, przetoka okołostomijna, brakzrostu śluzówkowo-skórnego, wszczepy śluzówkowe, skręcenie jelita w pobliżu stomii oraz wznowa choroby podstawowej w stomii. Wyniki chirurgicznego leczenia chorych nie mogą być oceniane tylko na podstawie śmiertelności i odsetka powikłań pooperacyjnych. Obecnie bardzo ważne są takie parametry jak: samoocena chorego, funkcjonowanie organizmu w porównaniu do okresu przedoperacyjnego, ocena jakości jego życia. W niniejszej pracy przedstawiono poszczególne rodzaje powikłań wymagające leczenia chirurgicznego, ze szczególnym uwzględnieniem przyczyn ich powstania oraz sposobów leczenia. Leczenie chirurgiczne miejscowych powikłań stomii jelitowych znacznie poprawia jakość życia w tej grupie chorych. Jest to szczególnie widoczne w przypadku przepukliny okołostomijnej.
Authors and Affiliations
Marek Szczepkowski, Maria Niemirowicz-Szczytt
Keywords
Related Articles
- EP ID EP84656
- DOI -
- Views 75
- Downloads 0
Psychological factors in the course of gastroesophageal reflux disease and irritable bowel syndrome
Introduction: Diseases of the digestive system are still a serious therapeutic problem due to their frequency and problems associated with their treatment. Psychosomatic studies indicate that psychological factors play a...
Angiogeneza w przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby
Nie jest ustalone, czy angiogeneza stanowi mechanizm homeostatyczny mający na celu odpowiednie zabezpieczenie w tlen, czy też wywiera dodatkową rolę patogenetyczną prowadzącą do uszkodzenia wątroby. Rozwój włóknienia i a...
Biochemiczne wykładniki włóknienia wątroby u chorych z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C
Wprowadzenie: Włóknienie jest kluczowym procesem prowadzącym do marskości i niewydolności wątroby w przebiegu przewlekłych chorób wątroby. W przebiegu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C (p.z.w. C) zjawisko...
Objawy i wyniki gastroskopii u pacjentów z chorobą refluksową przełyku potwierdzoną pH-metrycznie
Wprowadzenie: Szczegółowa analiza różnorodnych objawów choroby refluksowej przełyku (gastroesophageal reflux disease - GERD) może być przydatna dla przeprowadzenia szybkiej i skutecznej diagnostyki co umożliwi właściwe l...
Bezoary - klasyfikacja, diagnostyka, leczenie
Bezoary powstają poprzez nagromadzenie niestrawialnych substancji w żołądku i w innych odcinkach przewodu pokarmowego. Są one znane od tysięcy lat i opisywane tak u zwierząt, jak i u ludzi. Bezoary złożone są z włókien r...