PROBLEMY W REHABILITACJI PO ENDOPROTEZOPLASTYCE STAWU RAMIENNEGO – OPIS PRZYPADKU
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2009, Vol 11, Issue 2
Abstract
Wstęp. Wskazania do endoprotezoplastyki stawu ramiennego są liczne, a trudności w rehabilitacji pacjentów po zabiegu wymiany stawu ramiennego wynikają z budowy anatomicznej i biomechanicznej, częstej konieczności rekonstrukcji mięśni rotatorów i torebki stawowej oraz ze stosunkowo słabej stabilizacji mięśniowej. Celem pracy było przedstawienie problemów w rehabilitacji po endoprotezoplastyce stawu ramiennego oraz próba wykazania, że poprawa funkcjonalna może nastąpić tylko dzięki ruchom i sile mięśni łopatki. Opis przypadku. Pacjentka G.St. lat 69, po urazie stawu barkowego, leczona operacyjnie z ustabilizowaniem odłamów drutami Kirschnera. Po 5 latach od operacji z powodu bólu, ograniczeń ruchomości i osłabienia siły mięśniowej została zakwalifikowana do zabiegu endoprotezoplastyki stawu ramiennego. Po roku od operacji została przyjęta do Oddziału Rehabilitacji celem reedukacji funkcji operowanego stawu. Za główne cele rehabilitacji uznano poprawę kontroli nerwowo-mięśniowej łopatki, zmniejszenie bólu, odtworzenie funkcji mięśni stawu ramienno-łopatkowego oraz poprawę funkcjonalną stawu barkowego. Podsumowanie i dyskusja. Zmniejszenie dolegliwości bólowych i poprawa sprawności funkcjonalnej kończyny jest dobrym pooperacyjnym wynikiem. Zadowalający wynik endoprotezoplastyki stawu ramiennego zależy od doświadczenia lekarza operującego, fizjoterapeuty oraz od dobrze dobranego programu rehabilitacji.WniosekĆwiczenia po operacji częściowej endoprotezoplastyki stawu ramiennego należy ukierunkować na odtworzenie układu stabilizującego, poprawę funkcjonalną kończyny górnej, a nie tylko na poprawę zakresów ruchu w stawie ramiennym.
Authors and Affiliations
Teresa Pop, Jan Pasierb
Keywords
Related Articles
- EP ID EP56904
- DOI -
- Views 107
- Downloads 0
Fizjoterapia w młodzieńczym idiopatycznym zapaleniu stawów – postać z zajęciem niewielu stawów. Studium przypadków
Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS) jest najczęściej występującą artropatią wieku rozwojowego. Termin określa grupę przewlekłych, zapalnych układowych chorób tkanki łącznej, których wspólnym objawem jest zap...
Wybrane problemy leczenia powikłań zrostu złamań gwoździem ryglowanym
Wstęp. Celem pracy było omówienie taktyki leczenia zaburzeń zrostu złamań trzonów kości długich za pomocą gwoździa ryglowanego oraz analiza powikłań i problemów technicznych. Materiał i metody. W latach 2001-2003 z powod...
Operacyjne leczenie stawowych złamań kości piętowej
Wprowadzenie: poważnie przemieszczone złamania kości piętowej były leczone operacyjnie płytą i śrubami już na początku XX wieku przez Lerichea (lata 20te) i Judeta (lata 50te), jednak dopiero w latach 80tych upowszechnił...
Evaluation of the Accuracy of Pedicle Screw Insertion without Intraoperative Radiographic Guidance
Background. Three methods of pedicle screw insertion are in common use. Each has its advantages and disadvantages and the decision to use a particular method depends on the type of procedure, indications, the patient’s...
Przezskórna termoablacja kostniaka kostnawego – opis przypadku
Tradycyjne metody operacyjnego leczenia kostniaka kostnawego obejmują wyłyżeczkowanie oraz resekcję en-bloc. Obecnie zaczynają je zastępować techniki małoinwazyjne. Przedstawiamy opis przezskórnej termoablacji kostniaka...