PROFESOR JANUSZ DURKO (1915–2017)
Journal Title: Muzealnictwo - Year 2018, Vol 59, Issue
Abstract
Prof. dr hab. Janusz Durko był historykiem, archiwistą, wybitnym muzealnikiem. Urodzony w Warszawie, tu ukończył studia historyczne na UW (1938), przeżył okupację niemiecką i całą wojnę. Po wyzwoleniu pracował początkowo w Biurze Odbudowy Stolicy, potem w Instytucie Pamięci Narodowej prowadzącym badania nad historią najnowszą. Stopień doktora uzyskał w 1948 r., habilitację w 1955 r, a w roku 1964 otrzymał profesurę. W 1951 r. został powołany na stanowisko dyrektora Centralnego Muzeum Historycznego, przekształconego 2 lata później w Muzeum Historyczne m.st. Warszawy. Otwarta przez niego w 1955 r. ekspozycja stała była pierwszą bardzo obszerną i kompletną próbą syntetycznego przedstawienia przeszłości Warszawy – warszawskie muzeum, jako placówka na polu muzealnictwa historycznego w Polsce w tamtych czasach najważniejsza, wywarło wpływ na kształtowanie się wystawiennictwa historycznego także w innych krajach. Przyczyniło się to do umocnienia pozycji zawodowej Janusza Durko – zapraszano go do wielu komitetów, rad (w tym muzealnych) i stowarzyszeń, był też członkiem wielu komitetów redakcyjnych, m.in. „Muzealnictwa”. W latach 1951–2003, gdy prof. J. Durko stał na czele Muzeum Historycznego m.st. Warszawy, było ono jednym z głównych ośrodków badań nad historią Warszawy, miejscem wielu konferencji, sesji i wystaw czasowych, utrzymywało liczne kontakty międzynarodowe, intensywnie budowało zbiory własne, przyciągało również bogatą ofertą edukacyjną. Stale rosła liczba jego oddziałów. W dorobku profesora liczącym ok. 140 różnego rodzaju publikacji, dziełem największym jest bez wątpienia, wydawana pod jego redakcją naukową, ośmiotomowa Bibliografia Warszawy (1958–2006), rejestrująca wszystko lub prawie wszystko co opublikowano na temat miasta w latach 1795–1970. Wyrazem uznania dla dokonań Profesora były liczne przyznane mu odznaczenia, m.in.: nagroda I stopnia Ministra Kultury i Sztuki za ochronę dziedzictwa kulturowego, dwukrotnie nagroda m.st. Warszawy, tytuł Homo Varsoviensis, Krzyż Wielki z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski i złoty medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Po przejściu w 2003 r. na emeryturę profesor utrzymywał nadal bliskie kontakty z muzeum, pełniąc funkcję członka jego Rady Muzealnej (2004–2008). Po raz ostatni progi instytucji, której dyrektorem był przez 52 lata, przekroczył w 2015 r., by wziąć udział w uroczystości zorganizowanej dla uczczenia 100. rocznicy jego urodzin. Kilkanaście miesięcy później zmarł i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Andrzej Sołtan
Keywords
Related Articles
- EP ID EP346381
- DOI 10.5604/01.3001.0012.0593
- Views 65
- Downloads 0
Museums in Poland in the Years 1989-2008
ZWIĄZEK MUZEÓW W POLSCE W LATACH 1914–1939
Artykuł przybliża podstawowe informacje na temat działalności i przemian organizacji skupiającej muzea i muzealników w II Rzeczypospolitej. Wspomina osobistości, które miały wpływ na rozwój muzealnictwa, ich poglądy i za...
FROM A MONOLOGUE TO A POLYLOGUE. FOUR FORMATS OF EDUCATIONAL PUBLICATIONS
The author, both a practician and a theoretician of museum education, scientifically explores publications on museum education. From among numerous publications he chooses to analyse those published within the past ten y...
NOWY WIZERUNEK MUZEUM ŚLĄSKA OPOLSKIEGO
Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu dzięki środkom unijnym wyremontowało i powiększyło swoja siedzibę. Szybkiego remontu wymagał najstarszy zabytkowy budynek w Opolu – dawne kolegium jezuitów, który w latach 1932-1988 był g...
„CUDOWNE LATA. MUZYKA, POEZJA, MALARSTWO. LATA 70. , 80.” Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, kwiecień-wrzesień 2009
Wystawa została przygotowana przez Muzeum Literatury w Warszawie w ramach obchodów 20. rocznicy odzyskania w Polsce wolności. W jej skład wchodziło ok. 300 eksponatów: dokumentalnych fotogramów, malarstwa, grafiki i rzeź...