Receptory estrogenowe i progesteronowe w raku piersi– współczesny stan wiedzy
Journal Title: Współczesna Onkologia - Year 2005, Vol 9, Issue 9
Abstract
Obecność receptorów estrogenowych i progesteronowych w komórkach raka piersi stanowi bardzo silny i użyteczny czynnik predykcyjny. Ponieważ odsetek odpowiedzi na leczenie hormonalne jest ściśle związany z zawartością receptorów estrogenowych i progesteronowych w raku piersi, ocena profilu ekspresji receptorów pozwala na przewidzenie reakcji raka piersi na leczenie hormonalne. Obecność tych receptorów jest słabym czynnikiem rokowniczym. Istotny statystycznie, korzystny wpływ rokowniczy ekspresji receptorów progesteronowych i estrogenowych można wykazać tylko w badaniach obejmujących bardzo dużą liczbę chorych. W badaniach małej i średniej skali, wpływu ER i PR na rokowanie nie można wykazać lub jest on słaby. Do niedawna uważano, że działanie estrogenów jest związane z działaniem tylko jednego receptora estrogenowego. Jednakże w 1996 r. odkryto drugi receptor estrogenowy, który nazwano receptorem estrogenowym beta. W celu uniknięcia pomyłek, pierwszy receptor estrogenowy, dobrze poznany i scharakteryzowany, opisany pierwotnie w latach 60. XX w., nazwano receptorem estrogenowym alfa. Receptor estrogenowy beta jest kodowany przez inny gen niż receptor estrogenowy alfa. Również receptor progesteronowy występuje u ludzi w postaci dwóch izoform: receptora progesteronowego A i receptora progesteronowego B. Oba białka są kodowane przez ten sam gen, ale do jego transkrypcji wykorzystywane są różne promotory. Strukturalnie oba białka są podobne. Różnią się tylko ilością aminokwasów. Do oceny zawartości receptorów estrogenowego i progesteronowego w komórkach raka piersi, wykorzystuje się współcześnie 3 metody: test wiązania ligandu, test immunoenzymatyczny i testy immunocytohistochemiczne. Przynoszą one zbieżne wyniki.
Authors and Affiliations
Janusz Piekarski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP144309
- DOI -
- Views 73
- Downloads 0
Połączenie pozytonowej tomografii emisyjnej z tomografią komputerową (PET/CT) w ocenie stopnia zaawansowania raku przełyku – analiza 12 przypadków
Pozytonowa tomografia emisyjna (PET) z użyciem F-18-fluorodeoksyglukozy (FDG) znajduje coraz szersze zastosowanie w rozpoznawaniu i leczeniu nowotworów. Połączenie badania FDG-PET z tomografią komputerową (CT) zwiększa m...
Biochemical failure in prostate cancer following radiation therapy
Within 5 years, the rate of biochemical progression of the disease ranges from 5% to 20% for men with favorable-risk disease after interstitial or external irradiation, to as high as 30% to 60% for men with intermediate...
Telomer i telomeraza w onkogenezie
Telomer to jednostka strukturalno-funkcjonalna obecna na końcach chromosomów. W ostatnich latach, dzięki lepszemu poznaniu budowy i funkcji telomeru i telomerazy wzrosło ich znaczenie w zrozumieniu procesu nowotworzenia....
cytostatic drugs and their carcinogenicity - occupation risk problem for healthcare workers
Many of cytostatic drugs have mutagenic, teratogenic and carcinogenic properties, with no threshold dose for those effects. These properties make up a potential risk for healthcare workers who are occupationally exposed...
Leczenie przerzutów raka piersi do kości
Przerzuty do kości są dużym problemem klinicznym u osób z rakiem piersi. Oprócz przedłużenia czasu ich przeżycia, głównym zadaniem jest poprawa jakości życia tych osób. Leczenie przerzutów do kości wymaga podejścia wielo...