Συγκριτική λοιμογόνος ικανότητα ευαίσθητων και πολυανθεκτικών στελεχών Pseudomonas aeruginosa <br /> In vitro και in vivo μελέτη
Journal Title: Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής - Year 2004, Vol 21, Issue 3
Abstract
ΣΚΟΠΟΣ H σύγκριση της λοιμογόνου ικανότητας ανάμεσα σε ευαίσθητα και πολυανθεκτικά στελέχη Pseudomonas aeruginosa τόσο in vitro όσο και in vivo. ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ Επιλέχθηκαν 8 ευαίσθητα και 12 πολυανθεκτικά στελέχη, όλα γενετικά διακριτά, όπως καθορίστηκε μετά από ηλεκτροφόρηση του ολικού DNA τους σε εναλλασσόμενο πεδίο. Μελετήθηκε η απελευθέρωση ελαστάσης και ενδοτοξινών με χρωματομετρική μέθοδο, ενώ ενοφθάλμισμα λογαριθμικής φάσης ανάπτυξης κάθε στελέ- χους προστέθηκε σε καλλιέργεια ανθρώπινων μονοκυττάρων. Οι συγκεντρώσεις του παράγοντα νέκρωσης των όγκων (TNF) και των ιντερλευκινών IL-1β, IL-6, IL-8, IL-10 και IL-12 προσδιορίστηκαν στο υπερκείμενο των καλλιεργειών με EIA, της μαλονικής διαλδεΰδης (MDA) με τη μέθοδο του θειοβαρβιτουρικού οξέος και της προκαλσιτονίνης με ανοσοχημειοφωταύγεια. Επιπλέον, προσδιορίστηκε η επιβίωση σε 20 αρουραίους, από τους οποίους ενέθηκε ενδοπεριτοναϊκά σε 10 ευαίσθητο και σε 10 πολυανθεκτικό στέλεχος. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Σημαντική διαφορά διαπιστώθηκε στην παραγωγή MDA, IL-1β και IL-6 από τα μονοκύτταρα μετά από διέγερση από τα ευαίσθητα, συγκριτικά με τα πολυανθεκτικά στελέχη. Αν και ανάλογες διαφορές βρέθηκαν για την ελαστάση, τον TNF και την IL-8, αυτές δεν ήταν στατιστικά σημαντικές. Σε κανένα από τα διεγερθέντα κύτταρα δεν διαπιστώθηκε παραγωγή IL-10 και IL-12, ενώ δεν βρέθηκαν διαφορές στην παραγωγή της προκαλσιτονίνης. Η μέση (±SE) επιβίωση των ζωικών προτύπων, στα οποία ενοφθαλμίστηκε το ευαίσθητο στέλεχος, ήταν 21,80 (±7,87) ώρες, ενώ σε αυτά όπου ενέθηκε το πολυανθεκτικό στέλεχος ήταν 61,8±11,81 ώρες (Ρ=0,0065). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Διαπιστώνεται σημαντική διαφορά στη λοιμογόνο ικανότητα των ευαίσθητων στα αντιμικροβιακά σε σύγκριση με τα πολυανθεκτικά στελέχη P. aeruginosa, όπως φαίνεται από τη διαφορά τόσο στην παραγωγή φλεγμονωδών κυτταροκινών μετά τη διέγερση των ανθρώπινων μονοκυττάρων, όσο και στην επιβίωση των ζωικών προτύπων, συμπέρασμα που ενδέχεται να οδηγήσει σε κλινικούς προβληματισμούς κατά τη λήψη θεραπευτικών αποφάσεων.
Authors and Affiliations
D. PLACHOURAS, E. GIAMMARELOS-BOURBOULIS, V. KOUSOULAS, A. TZIVRA, N. BOLANOS, M. RAFTOGIANNIS, I. GALANI, H. GIAMARELLOU
Keywords
Related Articles
- EP ID EP144444
- DOI -
- Views 50
- Downloads 0
An audit of end-stage renal disease in a tertiary care hospital
OBJECTIVE To document the clinical profile of hemodialysis patients in a tertiary care hospital. METHOD The records of all patients hospitalized in the dialysis unit of the Alnoor Specialist Hospital, Makkah, Saudi Ar...
Message 9: “Be safe at work”
As occupational injuries cause approximately 350,000 deaths per year worldwide and account for more than 10 million Disability Adjusted Life Years (DALYs) in the economically active population, they represent a universal...
Prevention of thromboembolic events in atrial fibrillation
Atrial fibrillation (AF) is the most common arrhythmia of clinical importance, and is associated with increased risk of cardiovascular morbidity and mortality. The prevalence in the general population is 1% and increases...
The answer of law. The medical doctor facing patient's death: "when" from the legal point of view
Does the medical doctor have the right to intervene in the physical progress of the patient to death by accelerating this process? Is the medical doctor obliged to respect the will of the patient to end his or her life?...
Οι φωτοχημικές βλάβες του DNA και ο ρόλος τους<br /> στις βιολογικές επιδράσεις της υπεριώδους ακτινοβολίας στο δέρμα
Η έκθεση του ανθρώπινου δέρματος στην υπεριώδη ακτινοβολία προκαλεί ένα ευρύ φάσμα από κυτταρικές, βιοχημικές και κλινικές μεταβολές, που συντελούνται σε άμεση ή μακροχρόνια βάση. Οι αλλαγές αυτές οφείλονται σε σύνθετους...