Stabilizacja śródszpikowa drutami Kirschnera w leczeniu złamań kości przedramienia u dzieci
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2005, Vol 7, Issue 2
Abstract
Wstęp. W ostatnim dziesięcioleciu małoinwazyjne techniki stabilizacji śródszpikowej stały się uznaną metodą leczenia złamań kości długich u dzieci. Rozszerzeniu uległy wskazania do ich zastosowania zarówno w odniesieniu do typu złamania, jak i do wieku dziecka. Celem pracy była ocena leczenia złamań kości przedramienia u dzieci metodą stabilizacji śródszpikowej drutem Kirschnera, na podstawie analizy własnego materiału. Materiał i metody. W latach 1997-2004 metodę tę zastosowano u 118 pacjentów w wieku od 1r. ż. do 17 r.ż. (średnio10,7 lat). Wśród leczonych było 27 dziewcząt i 111 chłopców. Łącznie zespolono 191 kości przedramienia. Zabieg wykonywano w znieczuleniu ogólnym. Po manualnym ustawieniu odłamów stabilizowano je drutem Kirschnera wprowadzanym do jamy szpikowej przezskórnie pod kontrolą monitora rtg.Wyniki. Wykonano 116 stabilizacji śródszpikowych kości promieniowej i 75 kości łokciowej. Nie stwierdzono istotnych powikłań śródoperacyjnych. Średni czas hospitalizacji dzieci z izolowanym złamaniem przedramienia wyniósł 1,6 dnia. W 5 przypadkach (4,2%) obserwowano niewielką infekcję tkanek miękkich w miejscu wprowadzenia stabilizatora. Nie było zapaleń tkanki kostnej. Nie obserwowano uszkodzeń chrząstki wzrostowej. W 112 przypadkach (94,9%) uzyskano dobry efekt stabilizacji, w 6 (5,1%) zadowalający.Wnioski. 1. Stabilizacja śródszpikowa złamań trzonów kości przedramienia u dzieci jest metodą małoinwazyjną i prostą technicznie. Daje ona dobry efekt leczniczy, skraca czas hospitalizacji, czyli zmniejsza koszty leczenia oraz stres związany z pobytem dziecka w szpitalu. 2. Stabilizacja śródszpikowa powinna być postępowaniem z wyboru w większości złamań trzonów kości przedramienia u dzieci wymagających leczenia operacyjnego.
Authors and Affiliations
Wojciech Korlacki, Józef Dzielicki, Jacek Ciekalski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP56490
- DOI -
- Views 71
- Downloads 0
Ocena porównawcza funkcji stawu kolanowego u pacjentów z wygojonym złamaniem trzonu kości udowej po zespoleniu gwoździem śródszpikowym odkolanowym lub odkrętarzowym
Wstęp. Pomimo rozległej wiedzy na temat złamań trzonu kości udowej, zagadnienie to pozostaje interesujące z punktu widzenia wyboru techniki operacyjnej gwoździowania śródszpikowego odkrętarzowego Tub odkolanowego w aspek...
The Use of Basket and Cross Shell Reinforcement in Revision Acetabulum Arthroplasty
Background. In spite of many decades of experience and huge data resources to evaluate the results of increasingly difficult and extensive acetabulum revision operations, it is not possible to obtain fully satisfactory r...
Postępowanie usprawniające pacjentów ze złamaniami krętarzowymi kości udowej leczonych operacyjnie przy użyciu gwoździo-płytki kątowej
Wstęp. W Polsce, jednym z najczęstszych materiałów stosowanych do zespolenia złamania bliższego końca kości udowej jest nadal gwoździopłytka kątowa. Nadrzędnym celem postępowania usprawniającego po operacji zespolenia od...
Alloplasty of the humeral joint
Background. Since 1980's, shoulder arthroplasty has become more oftenly performed procedure, and for severe comminuted fractures of proximal humerus (fou r- fragmented fractures, according to Neer's classification) has b...
Klasyczne i nowoczesne podziały zwichnięć i złamań kręgosłupa piersiowo-<br /> -lędźwiowego. Aspekty biomechaniczne i kliniczne. Przegląd literatury.<br />
Na podstawie przeglądu klasycznego i aktualnego piśmiennictwa dotyczącego ewolucji w klasyfikacjach kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego. Przedstawiono zalety i wady podziałów Denisa i AO. Szczegółowo omówiono najnowszą klas...