Stwardnienie rozsiane – etiopatogeneza i możliwości diagnostyczne
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2017, Vol 71, Issue
Abstract
Stwardnienie rozsiane (multiple sclerosis, MS) jest przewlekłą, zapalno-demielinizacyjną chorobą o podłożu immunologicznym, w powstawaniu której biorą udział czynniki egzogenne, środowiskowe oraz genetyczne. Charakteryzuje się wieloogniskowym i rozsianym w czasie powstawaniem zmian w ośrodkowym układzie nerwowym (central nervous system, CNS), które prowadzą do utraty aksonów. Wśród postaci klinicznych stwardnienia rozsianego wyróżnia się: rzutowo-remisyjne stwardnienie rozsiane (relapsing-remitting multiple sclerosis, RRMS), wtórnie postępujące MS (secondary progressive multiple sclerosis, SPSM), pierwotnie postępujące MS (primary progressive multiple sclerosis, PPMS) oraz postępująco-nawracające MS (progressive-relapsing multiple sclerosis, RPMS). W zależności od ciężkości przebiegu MS można podzielić na postać łagodną i złośliwą. Rozpoznanie MS opiera się na kryteriach diagnostycznych McDonalda, które łączą obraz kliniczny z charakterystycznymi zmianami w badaniach obejmujących diagnostykę obrazową, tj. badanie rezonansu magnetycznego (magnetic resonance imaging, MRI), ocenę płynu mózgowo-rdzeniowego (cerebrospinal fluid, CSF) oraz badania elektrofizjologiczne. Wśród badań laboratoryjnych CSF w diagnostyce MS znalazły zastosowanie m.in.: indeks IgG wg Tibblinga i Linka, reinbegramy, izoelektroogniskowanie CSF w celu wykrycia prążków oligoklonalnych. Należy podkreślić, iż mimo znacznego postępu w badaniach MS i ogromnego rozwoju i dostępności różnorodnych metod diagnostycznych MS jest nadal dużym wyzwaniem diagnostycznym. Dlatego, iż MS jest chorobą o bardzo różnorodnym przebiegu i ciągle brakuje pojedynczego testu diagnostycznego, który charakteryzowałby się wystarczającą czułością i swoistością diagnostyczną pozwalającą na trafne i szybkie zdiagnozowanie choroby.
Authors and Affiliations
Joanna Kamińska, Olga M. Koper, Kinga Piechal, Halina Kemona
The effects of bacteriophages on the expression of genes involved in antimicrobial immunity
Introduction: Bacteriophages (viruses of bacteria) are used in the treatment of antibiotic‑resistant infections. Moreover, they are an important component of the mucosal microbiota. The objective of this study was to inv...
Znaczenie czynnika H w patogenezie zakażenia krętkami Borrelia
Czynnik H (CFH) – to jeden z istotnych regulatorów alternatywnej drogi układu dopełniacza. Jest glikoproteiną należącą do rodziny białek H, syntetyzowaną przede wszystkim w wątrobie i składaną w surowicy w globularne bi...
Paksylina i jej znaczenie w procesie starzenia komórek skóry
Morfologia komórek starzejących ulega ciągłym zmianom na poziomie molekularnym, co zaburza ich funkcjonowanie. Wiąże się to z obniżeniem zdolności do syntezy składowych macierzy zewnątrzkomórkowej oraz dysfunkcją integry...
Rola Porphyromonas gingivalis w reumatoidalnym zapaleniu stawów i spondyloartropatiach zapalnych
Najnowsze badania potwierdzają związek reumatoidalnego zapalenia stawów z chorobą zapalną przyzębia. U chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) częściej występuje przewlekłe zapalenie przyzębia i częściej o bardzi...
Inhibitors of microtubule polymerization- new natural compounds as potential anti-cancer drugs
Inhibitors of microtubule polymerization are compounds which, by binding to the tubulin dimer, prevent the normal course of cell division and lead to cell death. They cause inhibition of mitosis, affect the cytoskeleton...