Abstract

Wstęp: Metody małoinwazyjne w operacyjnym udrożnieniu tętnic szyjnych są aktualnie preferowane. Postulowane jest mniejsze cięcie zarówno podłużne, jak i poprzeczne oraz mapowanie położenia rozwidlenia tętnicy przy użyciu USG. Nie ma doniesień oceniających końcowy efekt kosmetyczny i preferencje samych pacjentów. Celem pracy była ocena przydatności naturalnych bruzd na skórze jako potencjalnych markerów anatomicznych rozwidlenia tętnicy szyjnej oraz kamuflażu blizny po operacji. Materiał i metoda: Grupa 50 chorych leczonych operacyjnie z powodu zwężenia tętnicy szyjnej w latach 2013–2014 w Klinice Chirurgii Naczyniowej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie. Oceniana była anatomiczna przydatność położenia zmarszczek w stosunku do rozwidlenia tętnicy szyjnej, preferencje pacjentów w stosunku do skutku kosmetycznego proponowanego dostępu operacyjnego i przydatność USG do mapowania rozwidlenia tętnicy szyjnej. Wyniki: Tylko 50% chorych deklaruje, że zależy im na efekcie kosmetycznym, mimo to wszyscy wybierają dostęp w linii zmarszczek. Po operacji nie było widać w ogóle blizny u 76% chorych po cięciu w bruździe skórnej. Bruzdy skórne umiejscowione nad rozwidleniem tętnicy szyjnej w 80% znajdują się 4–5 cm od kąta żuchwy. Z cięcia w najczęstszych lokalizacjach bruzd skórnych na poziomach 3, 4, 5, 6 i 7 cm od kąta żuchwy można łatwo technicznie wykonać odpowiednio 55%, 77%, 79%, 45% i 21% zabiegów. Użycie USG przed zabiegiem umożliwia ustalenie optymalnego dostępu w 98% przypadków. Wnioski: Wybór cięcia poprzecznego przebiegającego w bruzdach na szyi daje dobry efekt kosmetyczny i umożliwia wykonanie udrożnienia tętnicy szyjnej w każdym przypadku, jeśli przed zabiegiem potwierdzi się korzystne położenia jej rozwidlenia.

Authors and Affiliations