Większa skuteczność nilotynibu niż imatynibu w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w fazie przewlekłej. Analiza aktualnych wyników badania ENESTnd i ENESTcmr
Journal Title: OncoReview - Year 2013, Vol 3, Issue 1
Abstract
Inhibitory kinaz tyrozynowych II generacji jako pierwszy wybór w przewlekłej białaczce szpikowej (CML) w fazie przewlekłej zwiększają skuteczność terapii i poprawiają rokowanie. Pierwotnym celem badania ENESTnd było porównanie nilotynibu z imatynibem pod względem odsetka większej odpowiedzi molekularnej uzyskiwanej po roku leczenia. Analiza wyników po zakończeniu 4-letniejobserwacji w tym badaniu wskazuje, że nilotynib ma większą skuteczność niż imatynib. Analiza wyników leczenia w zależności od odpowiedzi molekularnej po pierwszych 3 miesiącach terapii dowodzi, że uzyskanie redukcji liczby transkryptu bcr/abl do ≤ 10% koreluje z większym odsetkiem głębokich odpowiedzi molekularnych i znacznie dłuższym przeżyciem wolnym od zdarzeń i przeżyciem całkowitym. Redukcję transkryptu do ≤ 10% i ≤ 1% po 3 miesiącach leczenia uzyskało więcej otrzymujących nilotynib niż otrzymujących imatynib. Progresja następowała częściej u chorych bez redukcji transkryptu do ≤ 10% leczonych imatynibem. W badaniu ENESTcmr oceniano możliwość osiągnięcia głębokiej odpowiedzi molekularnej pod wpływem nilotynibu u chorych z całkowitą odpowiedzią cytogenetyczną i z wykrywalnym transkryptem bcr/abl po ponaddwuletnim leczeniu imatynibem. Po 24 miesiącach MR4,5 uzyskano lub transkryptu bcr/abl nie wykryto u znacząco większego odsetka chorych, u których zmieniono leczenie z imatynibu na nilotynib. Szansa na pogłębienie odpowiedzi molekularnej pod wpływem nilotynibu w okresie pomiędzy 12. a 24.miesiącem jest blisko trzykrotnie większa niż w przypadku kontynuacji terapii imatynibem. Osiągnięcie głębokiej odpowiedzi molekularnej stwarza szansę udziału większej liczby chorych na CML w badaniach nad możliwością bezpiecznego zaprzestania leczenia inhibitorami kinaz tyrozynowych.
Authors and Affiliations
Tomasz Sacha
Keywords
Related Articles
- EP ID EP53203
- DOI -
- Views 224
- Downloads 0
Jakość życia w onkologii i jakość życia w trakcie leczenia ukierunkowanego molekularnie chorych z rozpoznaniem rozsianego raka nerki
Dzięki wprowadzeniu do praktyki klinicznej leków ukierunkowanych molekularnie w ostatnich latach dokonał się znaczący postęp w leczeniu farmakologicznym zaawansowanego raka nerki. Obecnie jest zarejestrowanych sześć prep...
Rola kinaz JAK w patogenezie nowotworów mieloproliferacyjnych Philadelphia-ujemnych. Możliwości terapii celowanej
W ostatnich latach dokonał się istotny postęp w zrozumieniu patogenezy nowotworów mieloproliferacyjnych, w szczególności tych z mutacjami w obrębie genu JAK2. W 2005 roku liczne grupy badawcze potwierdziły występowanie m...
Merkel cell carcinoma
Merkel cell carcinoma (MCC) is a rare cutaneous malignancy, with aggressive behaviour. The discovery of MCC polyomavirus (MCPyV) provided a major insight into pathogenesis of MCC, as MCPyV is present in most MCC tumours....
Toxicity profile of lapatinib plus capecitabine in advanced breast cancer – a single-centre follow-up study
Breast cancer is the most prevalent female neoplasm in Poland as well as in the rest of the world, accounting for 25% of all cancers. Lapatinib is a reversible inhibitor of the HE -1 and HER-2 tyrosine kinase receptors....
Squamous cell oesophageal cancer in retinoblastoma survivor: does germinal RB1 mutation influence chemo- and radiosensitivity?
The case of complete response of squamous cell oesophageal cancer to radiochemotherapy in patient previously operated due to hereditary retinoblastoma is presented. Second cancers in retinoblastoma survivors are the main...