Władza nadzorowania zarządzaniem dobrami kościelnymi (kan. 1276 § 1-2)
Journal Title: Kościół i Prawo - Year 2015, Vol 4, Issue 2
Abstract
Władza nadzorcza w odniesieniu do dóbr kościelnych umocowana jest w munus regendi biskupa diecezjalnego, którego jednym z celów jest troska, aby do dyscypliny kościelnej nie wkradły się nadużycia. Celem artykuły było przedstawienie zadań nadzorowania ordynariusza w zakresie zarządzania dobrami kościelnymi. Istotną treścią nadzorowania jest nie tyle kontrola, ile czuwanie; za taką eksplikacją przemawia użycie kan. 1276 § 1 i z kan. 392 § 2 łacińskiego czasownika advigilare – ‘czuwać’, ‘troszczyć się’. Przedstawiona analiza KPK/83 wskazuje, że ordynariusz władzę nadzoru wykonuje w dwojaki sposób: przed dokonaniem aktu prawnego oraz po jego dokonaniu. Do zakresu władzy nadzorczej ordynariusza należy: a) wydanie szczegółowych instrukcji dotyczących zarządu dóbr kościelnych; b) wydanie stosownych zezwoleń aktów związanych z zarządem dobrami kościelnymi; c) ingerowanie w przypadku zaniedbań zarządcy. W zakresie wykonywania władzy nadzorczej prawodawca wprowadził dwa ograniczenia; dotyczą one publicznych osób prawnych podlegających jego władzy oraz zachowania prawnych tytułów przyznających większe uprawnienia. Autor wnioskuje, że przepisy prawne dotyczące nadzoru są narzędziem ochrony dóbr kościelnych, aby te były wydatkowane zgodnie z celami dóbr kościelnych. Zachowanie prawa nadzoru ma przyczynić się do podjęcia większej odpowiedzialności za dobra kościelne i zbudowania większego zaufania wobec osób, które zarządzają dobrami kościelnymi.
Authors and Affiliations
Paweł Kaleta
Keywords
Related Articles
- EP ID EP289935
- DOI 10.18290/kip.2015.4.2-3
- Views 75
- Downloads 0
Wearing Islamic Headscarf in the Jurisprudence of the European Court of Human Rights
The aim of the article is the analysis of the selected jurisprudence of the European Court of Human Rights concerning manifestation of one’s religion or beliefs because of wearing Islamic headscarf. The Author – accordin...
Unieważnienie małżeństwa cywilnego a stwierdzenie nieważności małżeństwa w procesie kanonicznym – analiza porównawcza
Unieważnienie małżeństwa oraz stwierdzenie nieważności małżeństwa są instytucjami prawa w dwóch odrębnych porządkach prawnych, które u swych podstaw mają podobne założenia. Celem obu procesów jest wykazanie, czy dane mał...
Moderator of the Curia in the 1983 Code of Canon Law and the Particular Polish Law
The legislature in the 1983 Code of Canon Law introduced into the structures of the diocesan curia new ecclesiastical office under the name of moderator of the curia. It has competence in the administrative aspects of th...
How One Must Participate in Holy Mass to Fulfil the Festive Precept?
The article presents in-depth analysis of certain questions regarding the appropriate participation in the Holy Mass, based on canonical tradition and current legislation, which contain the documents of the Holy See, the...
Analisi giuridica comparativa del fedele laico nel Codex Iuris Canonici e nel Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium con particolare riferimento alla codice del diritto particolare della Chiesa Syro-Malabarese
Nel contesto attuale della Chiesa Universale, “l’unico Corpus Iuris Canonici”, diventa realtà concreta. La Chiesa respira con due polmoni, quello dell’Oriente e dell’Occidente. I canoni orientali forniscono il diritto su...