Abstract

Szczepienia ochronne są najlepszą prewencją chorób zakaźnych. Noworodki przedwcześnie urodzone, ze względu na niedojrzałość układu immunologicznego, stanowią grupę szczególnie narażoną na wystąpienie tych schorzeń. Jednocześnie obserwuje się znaczne opóźnienia w realizacji programu szczepień ochronnych wśród niedojrzałych dzieci. Cel pracy: Ustalenie, czy rozpoczęcie immunizacji czynnej BCG, p/WZWB, DTaP, Hib, polio oraz PCV w szpitalu u noworodków przedwcześnie urodzonych ≤32 hbd wpływa na poprawę realizacji tych szczepień do 18 m.ż. Materiał: Wcześniaki o dojrzałości ≤32 hbd urodzone w okresie między 1.06.2010 i 30.06.2012, szczepione w oddziale - grupa A (n=37), nieszczepionew oddziale - grupa B (n=71). Metody: Dane o szczepieniach uzyskiwano z dokumentacji medycznej w szpitalu i poradni oraz telefonicznie od rodziców. Wyniki: Program szczepień ochronnych realizowano istotnie szybciej w grupie A. Różnice istotne statystycznie wykazano w zakresie terminu wykonania 2. i 3. dawki szczepienia p/WZW B oraz całego cyklu DTaP, PCV, Hib, BCG oraz polio. Różnic istotnych statystycznie nie stwierdzono w kategorii: pierwsze szczepienie p/WZW B (w obu grupach) wykonywane w szpitalu w pierwszej dobie życia oraz zakończenie immunizacji p/WZW B. Nie stwierdzono też różnicistotnych statystycznie dla terminu wykonania szczepienia odra/świnka/różyczka, z wyjątkiem noworodków z ekstremalnie małą urodzeniową masąciała. Bardzo niski odsetek dzieci w obu grupach miał terminowo zrealizowany podstawowy program szczepień ochronnych. Wnioski: Rozpoczęcie szczepień ochronnych podczas hospitalizacji noworodka przedwcześnie urodzonego istotnie poprawia terminowość wykonania szczepienia podstawowego, pozostaje natomiast bez korzystnego wpływu na wykonanie i terminowość realizacji programu szczepień w 18. m.ż. Istnieje konieczność poprawy terminowości realizacji programu szczepień ochronnych.

Authors and Affiliations