Wprowadzenie do dysfagii jako problemu wielospecjalistycznego
Journal Title: Otorynolaryngologia - Przegląd Kliniczny - Year 2016, Vol 15, Issue 2
Abstract
Zaburzenia połykania to trudności w przyjmowaniu i przechodzeniu pokarmów z jamy ustnej do gardła i przełyku, a stamtąd do żołądka oraz dyskomfort w połykaniu jako przejaw uszkodzeń morfologicznych górnego odcinka przewodu pokarmowego lub zaburzeń czynnościowych układu nerwowego i mięśniowego. Diagnostyka zaburzeń połykania wymaga współpracy wielu specjalistów, począwszy od lekarza rodzinnego poprzez laryngologa, foniatrę, gastrologa, neurologa, radiologa, dietetyka, logopedę i rehabilitanta. W procesie połykania, oddychania, fonacji i artykulacji biorą udział te same górne odcinki drogi oddechowej i pokarmowej, stąd dysfagia towarzyszy często zaburzeniom głosu i mowy. Dlatego też chorzy z pierwszymi dolegliwościami trafiają często do foniatry lub logopedy po skierowaniu od lekarza rodzinnego. Również zaburzenia strukturalne w obrębie głowy i szyi po operacjach guzów nowotworowych mogą prowadzić do zaburzeń połykania, na skutek morfologicznych ubytków w jamie ustnej i gardle, uszkodzeń nerwów zaopatrujących te okolice lub radioterapii. Zaburzeniom połykania towarzyszy niekiedy zgłaszane przez chorych bolesne połykanie tzw. odynofagia, która występuje w stanach zapalnych, zwłaszcza bakteryjnych i grzybiczych jamy ustnej i gardła lub może towarzyszyć zmianom nowotworowym oraz stanom po radioterapii tych okolic. Postępowanie lecznicze w dysfagii jest również wielospecjalistyczne i opiera się na współpracy foniatry, laryngologa, logopedy, fizjoterapeuty i dietetyka.
Authors and Affiliations
Bożena Wiskirska-Woźnica
Keywords
Related Articles
- EP ID EP193099
- DOI -
- Views 83
- Downloads 0
Hospitalizacja dzieci w Polsce z powodu wybranych chorób układu oddechowego w latach 2012-2017 w szpitalach o różnym stopniu referencyjności
Wprowadzenie. Zakażenia dróg oddechowych należą do najczęstszych przyczyn zgłaszania się rodziców z dziećmi do lekarza pierwszego kontaktu oraz są jednym z częstszych powodów kierowania dzieci do szpitala. Cel. Ocena czę...
Ocena endoskopowa wczesnych zmian pointubacyjnych krtani u dzieci
Wprowadzenie. W przebiegu przedłużonej intubacji u dzieci mogą wystąpić zmiany pointubacyjne na poziomie krtani. Zmiany te dzielone są na wczesne (ostre) i późne (przewlekłe). Wczesne zmiany pointubacyjne obserwowane są...
Zaburzenia przetwarzania słuchowego u osób starszych – wstępne wyniki badań
Wprowadzenie. Ośrodkowe zaburzenia przetwarzania słuchowego występują u ok. 2-3% dzieci w wieku szkolnym oraz u 10-20% osób dorosłych. Definiuje się je jako deficyt w zakresie procesów i mechanizmów obejmujących przynajm...
Rola neurologa dziecięcego w diagnostyce zawrotów głowy i zaburzeń równowagi u dzieci
w praktyce lekarza ogólnego, laryngologa, pediatry oraz neurologa. Ich częstość określa się u dzieci na 8-18%. Ustalenie przyczyny zawrotów głowy, szczególnie u dzieci, jest bardzo trudne. Wynika to przede wszystkim z fa...
Leczenie tocznia nosa (Lupus vulgaris nasi) w drugiej połowie dziewiętnastego i pierwszej połowie dwudziestego wieku
W pracy przedstawiono zagadnienie terapii tocznia nosa w XIX i XX wieku, w tym: dietetyki, rolę leczenia ogólnego z uwzględnieniem przetworów żelaza, jodu, fosforu i innych. Omówiono leczenie miejscowe z zastosowaniem me...