Wyniki leczenia złamań okołoprotezowych kości udowej po aloplastykach stawu biodrowego w materiale Kliniki Ortopedii i Traumatologiin Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2014, Vol 16, Issue 3
Abstract
Wstęp. Wraz z rosnącą liczbą wykonywanych aloplastyk stawu biodrowego, wzrasta liczba złamań okołoprotezowych kości udowej. Celem pracy była ocena wyników leczenia złamań okołoprotezowych przy użyciu funkcjonalnej skali Harris Hip Score (HHS). W przedstawionym badaniu dokonano porównania wyników leczenia złamań okołoprotezowych z wynikami leczenia sprzed wystąpienia złamania, uzyskiwanymi w trakcie kontroli ambulatoryjnych.Materiał i metody. Do badania włączono 65 chorych, których podzielono na cztery grupy w zależności od typu przeprowadzonego zabiegu pierwotnego: pierwszą grupę stanowili chorzy ze złamaniami okołoprotezowymi kości udowej po implan-tacji protezy połowiczej, drugą po aloplastyce całkowitej cementowanej, trzecią grupę stanowili pacjenci po aloplastyce bez-cementowej, czwartą po realoplastyce stawu biodrowego. Do klasyfikacji typu złamania użyto skali Vancouver.Wyniki. U wszystkich chorych, w czterech badanych grupach, stwierdzono na podstawie kwestionariusza HHS pogorszenie wyników leczenia w porównaniu z wynikami uzyskiwanymi przed wystąpieniem złamania. Największe pogorszenie funkcjonalnych wyników leczenia obserwowano w grupie chorych po aloplastyce połowiczej i cementowej.Wnioski. 1. Wyniki leczenia złamań okołoprotezowych ocenianych wg skali HHS są gorsze w porównaniu ze stanem sprzed wystąpienia złamania. 2. Dobre wyniki leczenia złamań okołoprotezowych uzyskano jedynie w leczeniu złamań typu B1 wg klasyfikacji Vancouver. 3. Występowanie chorób współistniejących u osób w podeszłym wieku wpływa na słabszy wynik ostateczny leczenia złamań okołoprotezowych.
Authors and Affiliations
Paweł Łęgosz, Karolina Krawczak, Grzegorz Szczęsny
Jednostronne i obustronne neurogenne zwichnięcie – którą deformację jest trudniej leczyć?
Cel: przedstawienie i porównanie wyników leczenia neurogennego zwichnięcia w grupie pacjentów z jednostronnym i obustronnym zwichnięciem stawu biodrowego. Materiał: Analizowano grupę 77 pacjentów(109 bioder) ze zwichnięc...
Assessment of Synvisc treatment in osteoarthritis
Background. Viscosupplementation is a relatively new method for the treatment of osteoarthritis (OA). The main goal of this project was to assess the safety and clinical utility of Hylan G-F20 (Synvisc®) in the treatment...
The prognostic value of quality of life parameters in patients recovering from osteoporotic fractures of the proximal femur
Background. Improving the quality of life is the aim of treatment in elderly patients with hip fracture. Different outcomes are often achieved using similar therapy methods. On the basis of own observations we tested the...
Stimulation of Bone Union with Dynamic Beams of Konzal’s “R” External Fixator
Background. Treatment of septic long bone non-union remains a complex therapeutic problem. External stabilisation with Konzal's R fixator has been used in the Orthopaedic Department of CPME for years and allows for rigid...
Impact of physiotherapy on the functional status of elbow and knee joints and quality of life in patients with hemophilia
Background. The objective of our research was to assess the impact of physiotherapy on the frequency of intraarticular and intramuscular hemorrhages and on elbow and knee joint function, in hemophilic patients.Material a...