Zaburzenia hemostazy a nasilenie procesu neoangiogenezy u chorych na raka piersi
Journal Title: Współczesna Onkologia - Year 2006, Vol 10, Issue 10
Abstract
Występowanie wzmożonej aktywacji układu krzepnięcia i fibrynolizy w chorobie nowotworowej jest od wielu lat przedmiotem badań. Zgromadzono dowody na to, że nie jest to tylko zjawisko towarzyszące i przyczyna powikłań, ale integralny mechanizm w rozwoju choroby. Te same mechanizmy, które powodują stan nadkrzepliwości, biorą udział w promocji wzrostu guza, tworzeniu nowych naczyń i powstawaniu przerzutów. W patogenezie nowotworu procesy hemostazy, angiogenezy i wzrostu guza są ściśle ze sobą powiązane. Wydaje się, że najważniejszym łącznikiem pomiędzy tymi procesami jest naczyniowo-śródbłonkowy czynnik wzrostu (VEGF), główny czynnik regulujący fizjologiczną i patologiczną angiogenezę. Celem pracy było zbadanie zależności pomiędzy zaburzeniami w układzie krzepnięcia i fibrynolizy a nasileniem angiogenezy w przebiegu raku piersi. W grupie badanej było 79 kobiet chorych na raka piersi w stopniu zaawansowania klinicznego od I do IV. Grupa kontrolna obejmowała 25 zdrowych kobiet. Materiał do badań stanowiło osocze pobrane przed rozpoczęciem leczenia. Oznaczono następujące parametry: liczbę płytek, czas częściowej tromboplastyny po aktywacji, czas protrombinowy, aktywność a2-antyplazminy (a2-AP), stężenie fibrynogenu, dimerów D (DD) i VEGF. Stwierdzono dodatnią korelację pomiędzy stężeniem VEGF a stężeniem DD i fibrynogenu, najsilniej wyrażoną w grupie z rozsianym rakiem piersi. U osób z chorobą nowotworową występowały istotnie wyższe stężenia fibrynogenu, DD i VEGF oraz istotnie niższe aktywności a2-AP w porównaniu z grupą kontrolną. Największe odchylenia stwierdzono w grupie z przerzutami odległymi. Na podstawie uzyskanych wyników wysunięto wnioski, że w przebiegu raka piersi dochodzi do występowania przewlekłego procesu wewnątrznaczyniowego wykrzepiania o niewielkim nasileniu, z wtórną fibrynolizą, a stopień nasilenia i częstość tych procesów koreluje z nasileniem angiogenezy i z zaawansowaniem choroby.
Authors and Affiliations
Anna Łojko, Krystyna Zawilska, Sylwia Grodecka-Gazdecka, Mieczysław Komarnicki
Leczenie długotrwale rozwijającego się raka podstawnokomórkowego skóry, niszczącego połowę twarzy – opis przypadku
Rak podstawnokomórkowy (ca basocellulare, basal cell epithelioma, basalioma, ulcus rodens) jest najczęstszym nowotworem skóry. Występuje przede wszystkim u mężczyzn powyżej 40. roku życia narażonych na promieniowanie sł...
Współistnienie raka gruczołu krokowego i rozsianego raka wątrobowokomórkowego– opis przypadku
Omówiono przypadek 64-letniego mężczyzny, u którego rozpoznano mnogie przerzuty do kości. Ze względu na podwyższone stężenie PSA wykonano oligobiopsję gruczołu krokowego i stwierdzono izolowane ognisko raka o dużym stopn...
Przerzuty do ośrodkowego układu nerwowego u chorych na rozsianego raka piersi leczonych trastuzumabem
Amplifikacja genu HER2 i/lub nadekspresja receptora HER2 występuje w 20–30 proc. inwazyjnych raków piersi i w 60 proc. raków śródprzewodowych. U chorych na inwazyjnego raka piersi zaburzenia genu HER2 związane są z bar...
Kliniczne znaczenie wskaźnika apoptotycznego w niedrobnokomórkowym raku płuca
Apoptoza jest fizjologiczną formą śmierci komórki, podczas której eliminowane są zużyte lub uszkodzone komórki. Apoptoza nazywana jest również programowaną śmiercią komórki, ponieważ jej wystąpienie jest ściśle uwarunkow...
Chordomas: long-term results of postoperative irradiation. Prognostic factors
Aim of the study: To determine the value of postoperative radiotherapy in patients with chordoma and to identify the prognostic factors. Materials and methods: Twenty-two patients with chordoma were irradiated in Crac...