Zaburzenia psychiczne w chorobach autoimmunologicznych – problemy diagnostyczno-terapeutyczne
Journal Title: Psychiatria Polska - Year 2012, Vol 46, Issue 6
Abstract
W chorobach autoimmunologicznych, nazywanych również układowymi chorobami tkanki łącznej, dochodzi do zajęcia różnych układów i narządów, w tym również ośrodkowego, obwodowego i autonomicznegoukładu nerwowego. Manifestacje neurologiczne i neuropsychiatryczne występujące z różną częstością w tych chorobach często są spowodowane zmianami naczyniowymi, których etiologia może być zapalno-zakrzepowa, immunologiczna, a także miażdżycowa.Objawy neuropsychiatryczne mogą występować pojedynczo lub układać się w zespół. U tego samego chorego postać zespołu neuropsychiatrycznego może się zmieniać, jeden zespół przechodzi w inny. Część manifestacji neuropsychiatrycznych w chorobach autoimmunologicznych jest wtórna do leczenia, zwłaszcza glikokortkosteroidami i lekami biologicznymi, zaburzeń metabolicznych i chorób współistniejących, np. nadciśnienia tętniczego lub infekcji. Do najczęstszych objawów psychicznych w układowych chorobach tkanki łącznej należą: łagodne zaburzenia funkcji poznawczych, chwiejność emocjonalna oraz zaburzenia snu.Objawy neuropsychiatryczne najczęściej występują w układowym toczniu trzewnym (nawet u około 80% chorych). Psychoza z lub bez drgawek zalicza się do jego kryteriów diagnostycznych. Stwierdza się je najczęściej u chorych z współistniejącym zespołem antyfosfolipidowym. Osobnym problemem klinicznym pozostaje indukcja syntezy autoprzeciwciał pod wpływem niektórych leków, między innymi psychiatrycznych. Przeciwciała te wywołują objawy kliniczne choroby autoimmunologicznej jedynie u niewielkiego odsetka chorych i są to najczęściej objawy tocznia trzewnego, tzw. tocznia polekowego, obejmujące bóle mięśni i stawów, gorączki, zmiany skórne oraz zapalenie błon surowiczych. Rozpoznawanie i leczenie powikłań psychiatrycznych w przebiegu chorób autoimmunologicznych pozostaje trudne. Niezmiernie istotne jest zróżnicowanie czy dany objaw jest objawem pierwotnym choroby czy wtórnym do jej leczenia. W postępowaniu najważniejsze jest leczenie choroby podstawowej, jej zaostrzeń i fazy przewlekłej oraz prewencja i leczenie zmian naczyniowych.
Authors and Affiliations
Magdalena Celińska-Löwenhoff, Jacek Musiał
Keywords
Related Articles
- EP ID EP145947
- DOI -
- Views 92
- Downloads 0
Patients’ and families’ satisfaction from services provided in community care – pilot study
Aim. To evaluate patients’ and families’ satisfaction from services provided in community care and to analyse the correlation between patients’ psychopathology, quality of life and satisfaction. Method. The study is ano...
Trudności w uczeniu się nowych pojęć u dzieci z wybranymi zaburzeniami psychicznymi
Streszczenie Cel badań: W poniższym artykule przedstawione są wyniki badania nad uczeniem się pojęć przez dzieci ze specyficznymi zaburzeniami psychicznymi. Na wstępie przypominane są psychologiczne koncepcje dotyczące...
Children sexual abuse in Poland – study of 257 sexual offenders against minors
Introduction. Obtaining objective data on sexual offenders against minors is difficult. In order to enhance the possibilities to prevent such crimes it is essential to determine factors that condition this kind of sexual...
Diagnostic value of neuropsychological tests in mild cognitive impairment comorbid with Parkinson’s disease
Mild cognitive impairment (MCI) is present in on average one-fourth of Parkinson’s disease (PD) patients with no dementia diagnosis. Only recently has PD-MCI been treated as a new diagnostic entity. In 2012, unified crit...
Struktura czynnikowa objawów w Krakowskim Inwentarzu Depresyjnym KID IO „B1” w grupie 15-latków