ZABURZENIA RYTMU SERCA U CHORYCH Z OSTRYM ZESPOŁEM WIEŃCOWYM
Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2015, Vol 3, Issue 36
Abstract
W ubiegłym roku ukazało się stanowisko połączonych asocjacji Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące postępowania z zaburzeniami rytmu u chorych z ostrym zespołem wieńcowym. Priorytetem leczenia jest jak najszybsze uzyskanie całkowitej reperfuzji. W następnej kolejności w leczeniu należy uwzględnić leki betaadrenolityczne, wyrównanie zaburzeń elektrolitowych, sedację i stymulację wymuszoną oraz powtarzalne kardiowersje elektryczne. Z leków antyarytmicznych można zastosować amiodaron i w razie konieczności lidokainę. W doświadczonym ośrodku można rozważyć ablację podłoża arytmii oraz przezskórne wspomaganie krążenia. Leczenie antyarytmiczne powinno być zarezerwowane dla leczenia komorowych zaburzeń rytmu i u wybranych pacjentów z migotaniem przedsionków z wysoką częstotliwością rytmu komorowego. W celu kontroli częstotliwości można zastosować leki betaadrenolityczne i blokery kanałów wapniowych, a u chorych z istotną dysfunkcją lewej komory – amiodaron i naparstnicę. U części pacjentów należy rozważyć ablację łącza przedsionkowo-komorowego z wdrożeniem stymulacji resynchronizującej lub lewokomorowej. Stymulacja czasowa obarczona wysokim ryzykiem powikłań powinna być stosowana jedynie w przypadku objawowej bradykardii, a decyzja o wdrożeniu stałej stymulacji nie powinna być nadmiernie odwlekana.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Przemysław Mitkowski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP77718
- DOI 10.5604/18967892.1170432
- Views 112
- Downloads 0
Ablacja jako terapia pierwszego wyboru u pacjentów z napadowym migotaniem przedsionków. Czy rzeczywiście warto?
Czy bezobjawowe migotanie przedsionków ma znaczenie?
Związek pomiędzy objawowym migotaniem przedsionków a powikłaniami zakrzepowo-zatorowymi jest od dawna udokumentowany i stanowi wskazanie do profilaktyki przeciwkrzepliwej. Wszczepialne urządzenia (układy stymulujące, kar...
Różnice w występowaniu poszczególnych zaburzeń rytmu serca w zależności od płci i stężenia hormonów płciowych
Istnieje wiele różnic w częstości występowania chorób układu sercowo-naczyniowego w zależności od płci. Różnice te zostały udokumentowane między innymi w występowaniu arytmii nadkomorowych takich jak nawrotny częstoskurc...
Patofizjologia komorowych zaburzeń rytmu serca
Komorowe zaburzenia rytmu serca występują rzadziej niż arytmie nadkomorowe i mogą przybierać różne formy – od pojedynczych dodatkowych pobudzeń komorowych, bigeminii, trigeminii i par po częstoskurcze komorowe (VT), trz...
Jak obecność zjawiska „far field” pozwoliła na przerwanie częstoskurczu stymulatorowego niekończącej się petli
<br/><br/>