Zasady leczenia nieoperacyjnego skolioz idiopatycznych Wskazówki oparte o zalecenia SOSORT 2006<br />
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2009, Vol 11, Issue 5
Abstract
Wstęp. Skoliozy idiopatyczne, zdefiniowane jako skrzywienia kręgosłupa przekraczające 10° kąta Cobba, dotyczą 2-3% populacji dzieci i młodzieży, natomiast skrzywienia powyżej 20°, wymagające leczenia zachowawczego, obejmują 0,3-0,5%. W praktyce spotyka się zarówno zbyt późne rozpoczęcie leczenia (ang. under-treatment) jak i niepotrzebne leczenie skolioz o niewielkim potencjale progresji (ang. over-treatment). Materiał i metody. Przedstawiono model postępowania terapeutycznego powstały w oparciu o doświadczenia polskich specjalistów oraz o wyniki panelu ekspertów międzynarodowego towarzystwa SOSORT (Society on Scoliosis Orthopedic and Rehabilitation Treatment) obejmujący ustalenie wskazań do leczenia zachowawczego skolioz idiopatycznych w różnym wieku i w zależności od kątowej wartości skrzywienia i stopnia testu Rissera. Omówiono teorie etiologii skolioz, klasyfikacje, przydatność wskaźnika progresji Lonsteina i Carlsona oraz innych sposobów określania stopnia zagrożenia progresją, a także aspekty psychologiczne leczenia zachowawczego.Wyniki. Na podstawie znajomości historii naturalnej skoliozy idiopatycznej, czynników progresji i w oparciu o stanowisko ekspertów SOSORT sformułowano wskazówki dla profesjonalistów podejmujących leczenie dzieci i młodzieży ze skoliozą idiopatyczną, ułatwiające określenie momentu rozpoczęcia leczenia gorsetem korekcyjnym, sposób jego prowadzenia i zakres stosowania ćwiczeń.Wnioski. Dysponowanie informacją sformułowaną przez ekspertów wyrażającą jednolite zasady postępowania w skoliozach może stać się ważnym krokiem na drodze do sformułowania standardów postępowania zachowawczego zalecanych w naszym kraju.
Authors and Affiliations
Tomasz Kotwicki , Jacek Durmała , Dariusz Czaprowski , Maciej Głowacki , Sławomir Snela , Zbigniew Śliwiński , Ireneusz M. Kowalski
Evaluation of follow-up results of McBride operative treatment for hallux valgus deformity
Introduction Hallux valgus still remains a problem in orthopaedic surgery, a fact attested to by over a hundred operating procedures for the correction of this deformity that have been elaborated until now. Aim The aim o...
Wyniki leczenia stawów rzekomych metodą dekortykacji w zależności od morfologii stawu rzekomego
Wprowadzenie. Celem pracy była ocena wyników leczenia stawów rzekomych kości długich metodą dekortykacji, z użyciem autogennych wszczepów istoty gąbczastej w zależności od morfologii stawu rzekomego.Materiał i metody. Pr...
Contractures of the lower extremities in spinal muscular atrophy type II. Descriptive clinical study with retrospective data collection
Introduction: Early development of contractures and progressive scoliosis with pelvic obliquity are the most significant orthopaedic problems for children with the intermediate form of spinal muscular atrophy, SMA type I...
Organizacja, rola i znaczenie zespołu rehabilitacyjnego
Na podstawie 30-letnich doświadczeń na stanowisku ordynatora, autor dzieli się swoimi przemyśleniami na temat pracy zespołu rehabilitacyjnego. W dobrze zorganizowanym zespole rehabilitacyjnym rezultat wysiłku zespołu jes...
Diagnostyka obrazowa niestabilności nadgarstka
Urazy nadgarstka, z którymi często wiąże się następcza niestabilność, są często spotykane w praktyce klinicznej. Diagnostyka obrazowa niestabilności nie jest łatwa, gdyż ocenia się w niej bardzo subtelne struktury i czas...