Zasoby osobiste młodzieży z rodzin niepełnych
Journal Title: Wychowanie w Rodzinie - Year 2017, Vol 0, Issue 2
Abstract
Współczesny świat oferuje człowiekowi szybkie tempo życia, wymuszając konieczność kształtowania samego siebie i otoczenia, w którym funkcjonuje oraz dostarczając mu wiele doświadczeń, wydarzeń i sytuacji nie tylko przyjemnych, ale również trudnych i stresowych. Stres stał się więc nieodłączną częścią życia jednostki, prowadząc między innymi do powstawania dyskomfortu psychicznego, zaburzeń w zachowaniu czy chorób psychosomatycznych. Czynnikami, które mogą pośredniczyć w konfrontacji ze światem są zasoby osobiste jednostki. Pełnią one wiele pozytywnych funkcji, między innymi obronną, regulacyjną czy prozdrowotną. Dlatego też uznaje się je za predykatory subiektywnego dobrostanu i satysfakcji życiowej jednostki, pomagające efektywnie walczyć z cywilizacyjnym dystresem. Zasoby osobiste odgrywają szczególną rolę w doborze odpowiednich strategii zaradczych oraz wpływają na ocenę samego wydarzenia, w którym uczestniczy jednostka – mniejsze zasoby będą zwiększać prawdopodobieństwo oceny sytuacji w kategorii bardziej stresującej. Wśród korzystnych zasobów osobistych można między innymi wyróżnić: poczucie koherencji i pozytywną samoocenę. Obok nich istotną rolę odgrywa również środowisko, w którym żyje jednostka. Szczególną uwagę zwraca się zwłaszcza na rodzinę, która powinna być gwa-rantem optymalnego środowiska stymulującego i wspierającego rozwój człowieka. Specyfika oddziaływań wychowawczych i atmosfera panująca w rodzinie w dużej mierze determinuje styl zachowania się i sposoby radzenia sobie ze stresem przez młodzież. Współczesna rodzina przechodzi liczne transformacje, obejmujące między innymi jej strukturę, konsekwencją czego jest wzrastająca liczba rodzin niepełnych. Sytuację dziecka wychowywanego w rodzinie niepełnej w dużym stopniu wyznacza przyczyna niekompletności rodziny oraz fakt, że czynniki powodujące niepełność rodziny mają działanie długookresowe. Przedmiotem zainteresowania uczyniono zagadnienia dotyczące zasobów osobistych młodzieży z rodzin niepełnych w zakresie poczucia koherencji i samooceny z wykorzystaniem: Kwestionariusza Orientacji Życiowej Antonovsky’ego oraz Skali Samooceny Rosenberga.
Authors and Affiliations
Janusz Kirenko, Agnieszka Bochniarz
Keywords
Related Articles
- EP ID EP511357
- DOI 10.23734/wwr20172.153.171
- Views 119
- Downloads 0
Obraz ojca w świetle polskich poradników dla rodziców z lat 1918–1970
Celem niniejszej analizy jest ukazanie tendencji oraz kierunku zmian, jakie dokonały się w obrazie ojca przedstawianym w poradnikach dla rodziców w latach 1918– 1970. Stopniowym modyfikacjom ulegał bowiem zarówno wizerun...
Rodzina w polityce społecznej II Rzeczypospolitej. Analiza wybranych kierunków działań
Cel: Wraz z zakończeniem I wojny światowej w 1918 roku, nowe odrodzone państwo stanęło przed wieloma trudnościami nie tylko natury politycznej, ale także społeczno- ekonomicznej. Powszechne ubóstwo, niedostatek ludności...
Dialog w rodzinie dziecka z niepełnosprawnością – krytyczna ocena funkcjonowania w dzieciństwie w opinii niepełnosprawnych studentów
Dialog w rodzinie pełni niezastąpioną rolę w kształtowaniu osobowości jej członków i włączaniu ich w życie społeczeństwa. Prawidłowy rozwój dialogu jest uwarunkowany wieloma czynnikami, wśród których nie brak zagrożeń zw...
Rodziny polskie wobec wyzwań i zagrożeń pierwszej połowy XX wieku (w świetle „Szkoły”)
Pierwsza połowa XX wieku to dla Polaków i polskich rodzin trudny okres. To schyłkowy okres zaborów z nasileniem represji, zwłaszcza rusyfikacji i germanizacji, lata I wojny światowej, dwudziestoletni etap odbudowy własne...
"Rodzina miejscem czy nie-miejscem”? Perspektywa systemowo-antropologiczna w analizie problemów akulturacyjnych rodzin emigracyjnych
nie-miejsce” autorstwa M. Auge oraz podejście systemowe S. Minuchina zbadano podstawowe wymiary, istotne z punktu widzenia charakteru i efektywności stosowanej strategii akulturacyjnej: bliskość rodzinną i wzorce kontakt...