Zastosowanie testu GenoType MTBDR plus do wykrywania molekularnych mechanizmów oporności na ryfampicynę i izoniazyd wśród prątków gruźlicy
Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2015, Vol 28, Issue 4
Abstract
Wstęp. Jedną z przyczyn występowania gruźlicy lekoopornej jest długotrwała diagnostyka chorych i trudności w akceptacji schematów leczenia przez chorych. Szybka identyfikacja lekoopornych szczepów M. tuberculosis complex pozwala na włączenie odpowiedniego schematu leczenia, co w konsekwencji zapobiega transmisji szczepów. Izoniazyd (INH) i ryfampicyna (RMP) są głównymi lekami przeciwprątkowymi, stosowanymi w schemacie leczenia rekomendowanym przez WHO. Wystąpienie oporności na te dwa podstawowe leki uznaje się za jedną z kilku przyczyn niepowodzenia leczenia chorych na gruźlicę.Cel pracy. Celem pracy było porównanie wyników testu lekooporności szczepów M. tuberculosis complex na izoniazyd i ryfampicynę uzyskanych metodą fenotypową i molekularną.Materiał i metody. Analizie poddano 60 szczepów Mycobacterium tuberculosis complex, u których wykonano test lekooporności na RMP i INH metodą molekularną GenoType MTBDR plus oraz metodą fenotypową z zastosowaniem systemu Bactec MGIT 960.Wyniki. W analizowanej puli 60 szczepów prątków gruźlicy mutacje w genie rpoB warunkujące oporność na RMP wykryto u 40 z 42 szczepów M. tuberculosis fenotypowo opornych na RMP (92,9%). W puli 51 szczepów fenotypowo opornych na INH mutacje w genach katG i inhA warunkujące oporność stwierdzono u 46 szczepów (90,2%). Czułość, specyficzność oraz dodatnia i ujemna wartość predykcyjna testu GenoType MTBDR plus dla szczepów o oporności MDR (MDR-TB) wynosiły odpowiednio: 82,9, 94,7, 97,1 i 72%.Wnioski. Test GenoType MTBDR plus jest testem molekularnym wykrywającym najczęściej występujące mutacje w genach odpowiedzialnych za oporność na RMP i INH. Ponieważ jednak nie wykrywa on wszystkich mutacji związanych z opornością na oba leki, wyniki badań molekularnych muszą zostać potwierdzone metodą fenotypową.
Authors and Affiliations
Anna Zabost, Ewa Augustynowicz-Kopeć
Złamania bliższego końca kości piszczelowej u chorych w wieku podeszłym
Złamania bliższego końca kości piszczelowej, jako złamania stawowe kolana, mogą powodować trwałe następstwa w postaci ograniczenia zakresu ruchu, bólów czy wysięków stawu. U ludzi starszych najczęstszą przyczyną złamania...
Wpływ hiperaldosteronizmu na układ sercowo-naczyniowy
Nadmierne wydzielanie aldosteronu, oprócz wzrostu ciśnienia tętniczego, powoduje włóknienie i przerost mięśni gładkich naczyń oraz serca, wywiera działanie prozapalne i prozakrzepowe, upośledza funkcję endotelium. U chor...
Endovascular treatment of carotid cavernous fistulas
Carotid caveronus fistulas are incorrect connections between carotid arteries and cavernous sinus. Presence of such fistulas results with elevated blood pressure in caveronus sinus and draining vessels. Development of en...
Nowe leki i ich działania niepożądane w terapii przewlekłych zapaleń wątroby typu C
Na początku lat 90. interferon rekombinowany stosowany w terapii chorych przewlekle zakażonych HCV był skuteczny u około 15% pacjentów. Skojarzenie tej terapii z rybawiryną, a następnie zastąpienie interferonu rekombinow...
Recent advances in pathogenesis and treatment of classical Philadelphia-negative myeloproliferative neoplasms
In the last few years we have witnessed a great progress in our understanding of the pathogenesis of myeloproliferative neoplasms (MPNs). The classical Philadelphia-negative MPNs include polycythemia vera (PV), essential...