Zespół apatii w konsekwencji uszkodzenia mózgu – trudny problem neurorehabilitacji
Journal Title: Rehabilitacja Medyczna - Year 2005, Vol 9, Issue 2
Abstract
Pierwotne, biologiczne zaburzenie czynnika motywacyjnego w najszerzej rozumianym wymiarze celowego, świadomego zachowania człowieka jest w praktyce klinicznej znaną konsekwencją uszkodzenia mózgu i stanowi poważne utrudnienie w prowadzeniu procesu rehabilitacji. Deficyt motywacji, nazywany inaczej zespołem apatii, jest szczególnie często obserwowany u chorych po udarze i urazie mózgu. Powoduje ograniczenie emocjonalnego przeżywania i żywego reagowania na otoczenie, utratę troski o siebie i innych, bierne uczestnictwo w procesie rehabilitacji. Wszystko to drastycznie utrudnia fizyczny i społeczny powrót do zdrowia. Hipotetycznie przyjmuje się, że patomechanizmem apatii jest dysfunkcja czołowo-podkorowego systemu neuronalnego, obejmującego przyśrodkowe części kory przedczołowej oraz wzgórze i jądra podstawy. W wyniku uszkodzenia wymienionych struktur następuje dysfunkcja systemu dopaminergicznego, który jest nazywany „behawioralnym systemem aktywującym” bowiem moduluje m.in. stan wzbudzenia, uwagi i emocji. Apatia może współwystępować z zaburzeniami poznawczymi, ale te dwa elementy są traktowane jako względnie rozdzielne. Celem artykułu jest szczegółowy opis zespołu apatii oraz zwrócenie uwagi profesjonalistom praktycznie zajmującym się neurorehabilitacją na biologiczne podłoże zachowań niektórych chorych, którym niesłusznie przypisuje się brak zaangażowania i słabą motywację do aktywnego uczestnictwa w procesie rehabilitacji. Autorzy – na podstawie przeglądu piśmiennictwa omawiają problemy diagnostyki różnicowej oraz leczenia. Zwraca się uwagę na odróżnianie apatii od depresji, otępienia i zaburzeń świadomości. Ciągle brak systematycznych badań na temat skutecznej farmakoterapii w organicznym zespole apatii. W artykule prezentowane są wyniki wstępnych badań klinicznych, sugerujących m.in. skuteczność terapeutyczną agonistów dopaminy i innych stymulantów.
Authors and Affiliations
Joanna Seniów, Renata Komajda, Jacek Zaborski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP82155
- DOI -
- Views 131
- Downloads 0
Wartości normatywne statycznej i dynamicznej wytrzymałości mięśni brzucha u zdrowych Nigeryjczyków
Wstęp: Znajomość wartości normatywnych dla wytrzymałości mięśni brzucha jest istotna dla identyfikacji zaburzeń i niepełnosprawności, oraz dla określania miar wyniku w rehabilitacji pacjentów z bólami krzyża.Materiał i m...
Ocena stopnia nasilenia dolegliwości subiektywnych towarzyszących zespołowi kanału nadgarstka w zależności od nasilenia zmian stwierdzanych badaniem elektroneurograficznym
Wprowadzenia: Zespól kanału nadgarstka (ZKN) jest coraz częściej rozpoznawaną patologia występującą najczęściej u pacjentów pomiędzy 30-60 rokiem życia. Schorzenie to 2 do 3 razy częściej dotyczy kobiet.Cel: Sprawdzenie...
Zastosowanie analizy bioimpedancji elektrycznej w badaniach klinicznych i populacyjnych
Badanie składu ciała jest metodą umożliwiającą oszacowanie zawartości masy tkanki tłuszczowej, beztłuszczowej, mięśniowej oraz wody komórkowej i pozakomórkowej u człowieka. Odgrywa istotną rolę w ocenie składu ciała w st...
Assessment of the correlation between gait and balance disorders, and the severity of motor symptoms in Parkinson’s disease, depression and cognitive impairment.
Introduction: Postural instability in patients with Parkinson’s disease (PD) is one of the major factors contributing to an increasing number of falls and fall related complications. Diagnosis of balance disorder is base...
Transcranial magnetic stimulation in the rehabilitation of motor deficits after ischemic stroke
Transcranial magnetic stimulation (TMS) was introduced to clinical practice in the 1980s and since that time has become more and more widely used. It is a noninvasive, painless brain stimulation technique that can modula...