Znaczenie detekcji przedsionkowej w dyskryminacji arytmii nadkomorowej u pacjentów z wszczepionym kardiowerterem-defibrylatorem
Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2012, Vol 4, Issue 25
Abstract
W przełomowych randomizowanych badaniach klinicznych nieadekwatne interwencje ICD obserwowano u 9-26% pacjentów. Najważniejszą ich przyczyną są napady migotania przedsionków. Migotanie przedsionków podawane w wywiadzie i wiek pacjenta poniżej 70 lat są najważniejszymi czynnikami, które zwiększają ryzyko nieadekwatnego wyładowania (HR odpowiednio 2,0 i 1,8). Pacjenci, u których częstotliwość rytmu komór podczas migotania przedsionków jest większa niż 110/min mają szczególnie wysokie ryzyko wyładowania wysokoenergetycznego. Niewłaściwe wykrywanie powoduje niewłaściwe leczenie, które nie tylko zmniejsza jakość życia, ale także może wpłynąć na rokowanie. Szanse na nieprawidłową detekcję tachyarytmii nadkomorowej są mniejsze, gdy próg strefy wykrywania VT jest ustawione na ponad 176/min. Prawidłowa detekcja migotania przedsionków nie tylko zmniejsza częstość występowania wyładowań ICD, ale także może poprawić rokowanie w przypadku gdy doprowadzi do rozpoznania klinicznie bezobjawowego AF. Dwujamowe ICD wydają się mieć przewagę nad jednojamowymi w dyskryminacji SVT i VT. Zwraca jednak uwagę wyższy odsetek powikłań około-proceduralnych w przypadku implantacji tych pierwszych.Obecny stan wiedzy nie uzasadnia rutynowego stosowania DDDCD u pacjentów bez wskazań do stałej stymulacji serca, chociaż stosowanie ich w leczeniu powoduje zmniejszenie liczby nieadekwatnych interwencji i pozwala zdiagnozować nowo rozpoznane AT/AF, tak więc należy rozważyć ich zastosowanie u pacjentów z wysokim ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych oraz SVT z szybkim rytmem komorowym.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Przemysław Mitkowski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP53632
- DOI 10.5604/18967892.1026295
- Views 95
- Downloads 0
Stymulacja pęczka Hisa – dla kogo? Komentarz do metaanalizy po 20 latach doświadczeń
Na przestrzeni ostatnich lat stymulacja pęczka Hisa staje się coraz powszechniejszą metodą stałej stymulacji serca chociaż dwudziestoletnie doświadczenia w tej dziedzinie pozostawiają wciąż wiele znaków zapytania. W poni...
Ostra niewydolność lewokomorowa konsekwencją utraty stymulacji resynchronizującej
Ostra niewydolność lewokomorowa konsekwencją utraty stymulacji resynchronizującej<br/><br/>
Izolacja żył płucnych, czy ablacja łącza u chorych z migotaniem przedsionków – co dla kogo?
Migotanie przedsionków jest najczęstszą przyczyną hospitalizacji z powodu zaburzeń rytmu serca i jedną z najczęstszych przyczyn udarów mózgu. Obecnie obserwujemy znaczny wzrost liczby zachorowań na tę arytmię, szczególni...
Przygotowanie chorego do zabiegu, instrumentacja i postępowanie pozabiegowe w pracowni elektrofizjologii – rola pielęgniarki
Niniejszy artykuł poświęcony jest istotnemu elementowi kardiologii zabiegowej – przygotowaniu chorego do zabiegu w pracowni elektrofizjologii. Praca pielęgniarki, jako profesjonalnego pomagającego, stanowi podstawę prawi...
Znaczenie detekcji przedsionkowej w dyskryminacji arytmii nadkomorowej u pacjentów z wszczepionym kardiowerterem-defibrylatorem
W przełomowych randomizowanych badaniach klinicznych nieadekwatne interwencje ICD obserwowano u 9-26% pacjentów. Najważniejszą ich przyczyną są napady migotania przedsionków. Migotanie przedsionków podawane w wywiadzie i...