Znaczenie detekcji przedsionkowej w dyskryminacji arytmii nadkomorowej u pacjentów z wszczepionym kardiowerterem-defibrylatorem
Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2012, Vol 4, Issue 25
Abstract
W przełomowych randomizowanych badaniach klinicznych nieadekwatne interwencje ICD obserwowano u 9-26% pacjentów. Najważniejszą ich przyczyną są napady migotania przedsionków. Migotanie przedsionków podawane w wywiadzie i wiek pacjenta poniżej 70 lat są najważniejszymi czynnikami, które zwiększają ryzyko nieadekwatnego wyładowania (HR odpowiednio 2,0 i 1,8). Pacjenci, u których częstotliwość rytmu komór podczas migotania przedsionków jest większa niż 110/min mają szczególnie wysokie ryzyko wyładowania wysokoenergetycznego. Niewłaściwe wykrywanie powoduje niewłaściwe leczenie, które nie tylko zmniejsza jakość życia, ale także może wpłynąć na rokowanie. Szanse na nieprawidłową detekcję tachyarytmii nadkomorowej są mniejsze, gdy próg strefy wykrywania VT jest ustawione na ponad 176/min. Prawidłowa detekcja migotania przedsionków nie tylko zmniejsza częstość występowania wyładowań ICD, ale także może poprawić rokowanie w przypadku gdy doprowadzi do rozpoznania klinicznie bezobjawowego AF. Dwujamowe ICD wydają się mieć przewagę nad jednojamowymi w dyskryminacji SVT i VT. Zwraca jednak uwagę wyższy odsetek powikłań około-proceduralnych w przypadku implantacji tych pierwszych.Obecny stan wiedzy nie uzasadnia rutynowego stosowania DDDCD u pacjentów bez wskazań do stałej stymulacji serca, chociaż stosowanie ich w leczeniu powoduje zmniejszenie liczby nieadekwatnych interwencji i pozwala zdiagnozować nowo rozpoznane AT/AF, tak więc należy rozważyć ich zastosowanie u pacjentów z wysokim ryzykiem powikłań zakrzepowo-zatorowych oraz SVT z szybkim rytmem komorowym.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Przemysław Mitkowski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP53632
- DOI 10.5604/18967892.1026295
- Views 69
- Downloads 0
WPŁYW DŁUGOTRWAŁEJ STYMULACJI PĘCZKA HISA NA POWRÓT FUNKCJI SKURCZOWEJ LEWEJ KOMORY
Prezentujemy wyniki pięcioletniej obserwacji 59-letniego mężczyzny z kardiomiopatią i utrwalonym migotaniem przedsionków (CAF), u którego wykonano ablację łącza przedsionkowo-komorowego i zastosowano stałą stymulację pęc...
The role of imaging techniques in the evaluation of the efficacy and safety of atrial fibrillation ablation and choice of tools to perform the procedure
Atrial fibrillation is one of the most common cardiac arrhythmia. Various studies showed that the ablation of atrial fibrillation is more effective than antiarrhythmic drugs. There is a close relationship between the mec...
STYMULACJA WIELOPUNKTOWA I WIELOMIEJSCOWA KOMÓR
Stymulacja resynchronizująca u chorych z niewydolnością serca, obniżoną frakcją wyrzutową i wydłużonym czasem trwania zespołów QRS stanowi standard leczenia. Niestety, mimo doskonalenia tej formy terapii wciąż u około 3...
Terapia resynchronizująca serce – rozbudowa układu ICD-VR u pacjenta po przezcewnikowym wszczepieniu zastawki aortalnej
Znaczna część pacjentów po przezcewnikowym wszczepieniu zastawki aortalnej (TAVI) rozwija blok lewej odnogi pęczka Hisa – ma to związek, między innymi, z uwarunkowaniami anatomicznymi oraz techniką przeprowadzania zabieg...
Jedna to mało – uszkodzenia elektrody komorowej oraz przedsionkowej u pacjentki z blokiem przedsionkowo-komorowym trzeciego stopnia
Kobieta w wieku 59 lat z objawowym blokiem przedsionkowo-komorowym III stopnia, 4 lata po wszczepieniu dwujamowego układu stymulującego, została przyjęta do szpitala z powodu ogólnego osłabienia i bólu w klatce piersiowe...