Aktywność fizyczna mężczyzn oceniana za pomocą Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej IPAQ – Wersja Długa
Journal Title: Antropomotoryka. Journal of Kinesiology and Exercise Sciences - Year 2012, Vol 22, Issue 59
Abstract
[b]Cel pracy.[/b] W pracy podjęto próbę przedstawienia zróżnicowania poziomu aktywności fizycznej badanych mężczyzn w czterech istotnych dla życia człowieka dziedzinach, tj. w pracy zawodowej, aktywnym transporcie, pracach domowych oraz w czasie wolnym – w zależności od wieku i poziomu wykształcenia uczestników badania.[b]Materiał i metody badań.[/b] Punktem wyjścia analizy są wyniki badań ankietowych, którymi objęto grupę 113 zdrowych mężczyzn w wieku 20–49 lat, pracowników firmy produkcyjnej z województwa małopolskiego. Narzędziem badawczym była długa wersja Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (International Physical Activity Questionnaire – IPAQ). W opracowaniu analizowano wysiłek fizyczny, wyrażony w jednostkach MET-min/tydzień, w trzech grupach wieku respondentów: 20–29 lat, 30–39 lat i 40–49 lat, w kontekście jego zależności od poziomu ich wykształcenia. Na podstawie uzyskanych wyników przyporządkowano badanych mężczyzn do jednej z trzech kategorii aktywności: wysokiej, umiarkowanej lub niewystarczającej.[b]Wyniki.[/b] Przedstawione w opracowaniu wyniki badań ukazują zróżnicowanie poziomu aktywności fizycznej związanej z czterema dziedzinami życia badanych mężczyzn w zależności od ich wieku i wykształcenia. Wartości MET-min/tydzień, obliczone dla aktywności fizycznej w obszarach wiązanych z pracą zawodową i aktywnością w czasie wolnym, różniły istotnie statystycznie (p < 0,5) respondentów w grupach wiekowych. Mężczyźni w wieku 30–39 lat byli najbardziej aktywni w pracy zawodowej. Najniższą aktywność w tej dziedzinie przejawiali zaś mężczyźni w wieku 20–29 lat. Odwrotny kierunek zróżnicowania zaobserwowano natomiast dla poziomu aktywności w czasie wolnym. Najchętniej aktywność fizyczną związaną z rekreacją i sportem podejmowali mężczyźni w wieku 20–29 lat, podczas gdy osobami najmniej aktywnymi byli mężczyźni w wieku 30–39 lat. Wartości MET-min/tydzień, analizowane w kategoriach wykształcenia, wykazały, że mężczyźni z wykształceniem zasadniczym zawodowym byli najbardziej aktywni w pracy zawodowej, gdy tymczasem najniższe wartości MET na tym polu odnotowano u mężczyzn posiadających wyższe wykształcenie. Wiek i wykształcenie nie różnicowały statystycznie istotnie aktywności związanej z przemieszczaniem się oraz pracami domowymi.[b]Wnioski.[/b] Wiek i wykształcenie różnicują istotnie poziom aktywności fizycznej związanej z pracą zawodową i czasem wolnym. Dalsza analiza tego problemu badawczego może dostarczyć nowych informacji i poszerzyć stan wiedzy na temat różnych rodzajów aktywności fizycznej podejmowanej w życiu codziennym, które wywierają znaczący wpływ na ogólną aktywność fizyczną.
Authors and Affiliations
Kamil Sławecki
Keywords
Related Articles
- EP ID EP60367
- DOI -
- Views 76
- Downloads 0
Understanding Fencing
CHANGES IN THE LEVEL OF FITNESS AND PHYSICAL DEVELOPMENT IN CHILDREN FROM FIRST-GRADE SWIMMING CLASSES COMPARED TO PEERS
Introduction. In the changes occurring in competitive sport, proper choice and selection for sport and the age of starting the training are of great importance. Aim. Determining the magnitude of changes in physical fi...
Ocena wybranych parametrów równowagi kwasowo-zasadowej i elektrolitów u narciarzy zjazdowych i biatlonistów<br />
Cel pracy. Wysiłek fizyczny jest jednym z czynników, które wywołują naruszenie równowagi kwasowo--zasadowej organizmu. Kierunek i stopień nasilenia tych zmian zależy od rodzaju wysiłku, a także od adaptacji organizmu. Ce...
O istocie automatyzacji
W pracy wskazano na dwie podstawy sprawności wszelkich czynności czuciowo-ruchowych: wydolność fizyczną i sposób przetwarzania informacji, który decyduje o sprawności sterowania przepływami mocy w ustroju żywym. Skupiono...
First Chief Editor of „Antropomotoryka” (Kinesiology) Professor Jan Szopa (1940–2005)