Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych
Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2011, Vol 24, Issue 4
Abstract
Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych (AZPP) jest chorobą zapalną miąższu płuc i oskrzelików, związaną z powtarzanym narażeniem na wziewne antygeny środowiskowe, którymi są białka bakterii, grzybów, roślin i zwierząt lub też cząstki nieorganiczne. Zapalenie to ma charakter reakcji nadwrażliwości typu III (kompleksy immunologiczne) i typu IV (reakcja komórkowa typu późnego). W badaniu mikroskopowym bioptatów płuca obserwuje się nacieki komórkowe z przewagą limfocytów, słabo uformowane ziarniniaki oraz cechy zapalenia oskrzelików i śródmiąższowego włóknienia. W płynie z płukania oskrzelowo-pęcherzykowego przeważają limfocyty, które mogą stanowić ponad 50% składu komórkowego płynu. Klinicznie wyróżnia się AZPP o przebiegu ostrym, podostrym i przewlekłym. W postaci ostrej dominują objawy pseudogrypowe z suchym kaszlem, dusznością, gorączką z dreszczami i bólami kostno-mięśniowymi. Postać podostra i przewlekła charakteryzują się postępującą dusznością i pogorszeniem tolerancji wysiłku. W badaniu przedmiotowym stwierdza się trzeszczenia nad dolnymi polami płuc, palce pałeczkowate występują rzadko. W surowicy niektórych osób narażonych można wykazać obecność przeciwciał precypitujących przeciwko danym antygenom, ich wykrycie nie stanowi jednak warunku koniecznego do rozpoznania. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej widoczne są zmiany o charakterze drobnoplamistym i drobnoguzkowym, a w tomografii komputerowej wysokiej rozdzielczości wewnątrzzrazikowe guzki zlewające się w obraz matowej szyby, mozaikowatość perfuzji oraz cechy włóknienia płuc. W badaniach czynnościowych układu oddechowego obserwuje się restrykcję i obniżenie pojemności dyfuzyjnej płuc, a także hipoksemię powysiłkową. Najskuteczniejszym sposobem leczenia jest zaprzestanie ekspozycji na wywołujący chorobę antygen. W ciężkich i przewlekłych przypadkach stosuje się kortykosteroidy systemowe. Rokowanie jest dobre w postaci ostrej i podostrej, postać przewlekła może doprowadzić do zwłóknienia płuc i inwalidztwa oddechowego.
Authors and Affiliations
Katarzyna Lewandowska
Keywords
Related Articles
- EP ID EP54153
- DOI -
- Views 139
- Downloads 0
Inwazyjne zakażenia grzybicze u dzieci i młodzieży po przeszczepieniu komórek krwiotwórczych
Wstęp. Pacjenci poddawani procedurze transplantacji komórek krwiotwórczych (HSCT) stanowią grupę, w której ryzyko inwazyjnych zakażeń grzybiczych (IFI) jest szczególnie wysokie. Zakażenia grzybicze są częstą przyczyną ch...
Guzy neuroendokrynne – insulinoma w praktyce klinicznej
Wstęp. Insulinoma należy do najczęstszych nowotworów neuroendokrynnych trzustki z określonymi problemami w diagnostyce, lokalizacji i leczeni.Cel pracy. Celem naszego badania było przedstawienie problemów diagnostycznych...
Diagnostyka i leczenie zatrucia muchomorem sromotnikowym
W Polsce zatrucia grzybami nadal stanowią poważny problem kliniczny. Mimo ich niewielkiej częstości pomijanie tej etiologii w diagnostyce zaburzeń gastroenterologicznych nie tylko opóźnia rozpoczęcie właściwego leczenia,...
Basic EMS teams facing patient with irreversible cardiac arrest
Introduction. Emergency Medical System Enactment created Basic EMS teams, which do not have a physiscian as their member. Such teams are being dispatched also to patients with irreversilbe cardiac arrest, or those alread...
Epidemiologia i diagnostyka mikrobiologiczna inwazyjnej choroby grzybiczej
Inwazyjna choroba grzybicza (ang. invasive fungal disease – IFD) jest zakażeniem narządowym o etiologii grzybiczej rozwijającym się zazwyczaj u pacjentów w stanie immunosupresji. Najczęstszymi postaciami mikrobiologiczny...