Analiza alleli HLA klasy 2 i przeciwciał przeciw antygenom komórek β jako dowód na nieautoimmunologiczną patogenezę cukrzycy w zespole Wolframa
Journal Title: Endokrynologia, Diabetologia i Choroby Przemiany Materii Wieku Rozwojowego - Year 2010, Vol 16, Issue 4
Abstract
Wprowadzenie: Zespół Wolframa to zespół objawów, którego klinicznie kryterium rozpoznania stanowi współistnienie cukrzycy z atrofią nerwu wzrokowego, ujawniające się przed 15 r.ż. Uważa się, iż cukrzyca obecna w tym zespole jest wyrazem selektywnej utraty komórek β trzustki oraz upośledzonej sekrecji insuliny i posiada prawdopodobnie nieautoimmunologiczną patogenezę. Cel pracy: Celem pracy jest ocena częstości alleli układu HLA klasy 2 predysponujących do cukrzycy typu 1 oraz przeciwciał przeciw antygenom komórek β u pacjentów z potwierdzonym molekularnie zespołem Wolframa. Materiał i metody: Grupę badaną stanowiło 9 pacjentów z podejrzeniem zespołu Wolframa w wieku od 10 do 24 lat. Grupę odniesienia stanowiło 218 dzieci chorych na cukrzycę typu 1. Grupa kontrolna obejmowała 176 zdrowych, niespokrewnionych dawców krwi. Oprócz oceny klinicznej, u pacjentów z zespołem Wolframa, u chorych z cukrzycą typu 1 oraz u osób z grupy kontrolnej przeprowadzono genotypowanie układu HLA metodą PCR-SSO. Określono także miano przeciwciał ICA, IA2, anty-GAD oraz IAA. Wyniki: U wszystkich pacjentów obserwowano współistnienie cukrzycy z atrofią nerwów wzrokowych a u 8/9 chorych stwierdzono także objawy dodatkowe. U pacjentów z zespołem Wolframa zaobserwowano znacznie niższy wiek zachorowania na cukrzycę (mediana 5,0 lat) w porównaniu z chorymi na cukrzycę typu 1 (mediana 10,4 roku; p=0,002). Identyfikacja alleli układu HLA u chorych z zespołem Wolframa wykazała duże zróżnicowanie w tym zakresie, z obecnością alleli DQw1, DRB1*03 i/lub *04 oraz DR2. Porównanie częstości alleli układu HLA u pacjentów z grupy badanej oraz grupy odniesienia wykazało znamiennie częstsze występowanie alleli: DRB1*1501 (p=0,03; OR=13,28 (2,44-72,12)) i DQB1*06 (p=0,016; OR=10,15 (2,49-41,35)) w grupie pacjentów z zespołem Wolframa w porównaniu z dziećmi chorymi na cukrzycę typu 1. Wnioski: Pacjenci z zespołem Wolframa w populacji polskiej charakteryzują się zróżnicowanym profilem w zakresie układu HLA, z przewagą alleli: DR2, DQw1, ale także DRB3/4 oraz brakiem autoprzeciwciał skierowanych przeciwko antygenom komórek β, co świadczy o nieautoimmunologicznej destrukcji komórek β w tym zespole.
Authors and Affiliations
Agnieszka Zmysłowska, Maciej Borowiec, Karolina Antosik, Krystyna Wyka, Izabela Klich, Wojciech Młynarski
Interrelationship between endothelial dysfunction, IMT of the carotid arteries and adhesion molecules in obese hypertensive children and adolescents
Introduction: Adhesion molecules released by dysfunctional endothelial cells are markers of an early atherosclerotic process. Ultrasonography of the brachial arteries (flow mediated dilatation – FMD) is used to detect an...
The influence of polymorphism the Gly972Arg variant insulin receptor substrate-1 (IRS-1) gene, and G-308A TNF-a gene on obesity and insulin resistance in children with obesity
Genetic factors play a role in the pathogenesis of insulin resistance in obese subjects. The insulin receptor substrate-1 (IRS-1) and IRS-2 are the most important elements of the insulin-signaling pathways, and mutations...
Poczucie odrębności w relacji dziecko–matka u osób otyłych w wieku dorastania
Wprowadzenie: Wskazuje się na istnienie specyficznych właściwości relacji rodzice – dziecko otyłe. Poczucie psychicznej odrębności to doświadczanie własnych granic, różnicowanie „ja” a „nie-ja”. Poczucie odrębności jest...
Adiponektyna – hormon tkanki tłuszczowej i jej związek z zespołem metabolicznym i chorobami układu krążenia
Adiponektyna jest jedną z aktywnych biologicznie substancji wydzielanych przez tkankę tłuszczową. Białko to odpowiedzialne jest za bilans energetyczny organizmu i bierze udział w zachowaniu homeostazy energetycznej. Wpły...
[True hermaphroditism in a 14-year-old boy--diagnostic and therapeutic difficulties]
The authors present a boy with a 46, XX/46, XY karyotype in whom true hermaphroditism was diagnosed, stressing the importance of establishing the cause of the condition and further management prior to discharging the neo...