Analiza porównawcza ukształtowania powierzchni zwarcia w protezach całkowitych metodą klasyczną Gysiego i bioczynnościową (BPS)

Journal Title: Prosthodontics - Year 2017, Vol 67, Issue 3

Abstract

Wstęp. Klasyczna metoda ustawienia zębów oraz Biofunkcjonalny System Protetyczny (BPS) są z powodzeniem stosowane w dzisiejszych czasach. Obie metody znacznie różnią się od siebie, jednak ich wspólnym celem jest osiągnięcie równowagi w układzie morfologiczno-czynnościowym narządu żucia. Cel pracy. Porównanie geometrycznych cech ukształtowania powierzchni sztucznego zwarcia w protezach całkowitych, w których zęby ustawiano dwiema metodami: klasyczną Gysiego i biofunkcjonalną. Materiał i metoda. Analizę przeprowadzono na 224 protezach całkowitych. Jedna para protez została wykonana zgodnie z metodą Gysiego. Drugą parę wykonano w BPS. Do pomiaru rozmieszczenia 20 punktów zwarciowych zastosowano system 3D-MicroScribeTM G2X. Zastosowanie oprogramowania MonsOpt 2.0 umożliwiło analizę i ocenę geometrycznego ukształtowania powierzchni zwarcia łuków zębowych, zgodnie z teorią Monsona. Wyznaczono: dopasowanie wygenerowanej sfery o promieniu optymalnym Ropt do 4-calowego wzorca Monsona Rs = 101,6 mm, a także długość łuku zębowego po stronie prawej (DLP) i lewej (DLL), wskaźnik głębokości sfery po stronie prawej (WGSP) i lewej (WGSL) oraz indeks krzywej zwarcia (IKZ).Wyniki. Ropt w metodzie Gysiego był o ok. 1,5 mm dłuższy niż w systemie BPS. Długość łuku zębowego w BPS osiągnął wartość 85,8 mm, podczas gdy w metodzie Gysiego uzyskano 84,58 mm. W obu metodach uzyskano niewiele wyższy WGSL względem WGSP. IKZ dla systemu BPS był wyższy o 0,015 w porównaniu do metody Gysiego (1,201). Wnioski. Powierzchnia zwarcia w metodzie BPS jest lepiej dopasowana do sfery Monsona niż w metodzie klasycznej. W obu metodach występuje obustronna symetria długości łuków zębowych i głębokości krzywej zwarcia. Metoda Gysiego oraz system BPS są porównywalne w ocenie parametrycznej jakości ich wykonania.

Authors and Affiliations

Bartosz Bienias, Wojciech Michalski

Keywords

Related Articles

Alternative approach to restoration of a porcelain-fused-to-metal bridge. A case report

Porcelain-fused-to-metal fixed prosthetic restorations remain a frequent form of rehabilitation of the masticatory system. Despite constant improvement of the quality of porcelain bonding to metal, porcelain chipping is...

Assessment of grinding patterns with the BruxChecker

Introduction. Occlusal analysis is necessary in planning of prosthetic treatment. Clinical examination and assessment of models in articulator may be inadequate to detect occlusal interferences, which are present duri...

Wpływ powtórnego topienia stopów CoCr stosowanych w protetyce stomatologicznej na cytotoksyczność fibroblastów dziąsła ludzkiego

Cel pracy. Celem badań była ocena wpływu powtórnego topienia powszechnie używanych w protetyce stomatologicznej stopów Wironit extrahard (Wr) i Wirobond C (WbC) oraz odlewów wykonanych z różnym udziałem stopu powtórnie t...

Role of non-collagenous proteins for dentine formation and mineralization. Vol. III. The SIBLING family proteins in dentinogenesis

The third part in the series of three publications describing the role of the SIBLING family proteins in dentinogenesis concerns MEPE (matrix extracellular phosphoglycoprotein), ENAM (enamelin), OPN (osteopontin) and BSP...

Download PDF file
  • EP ID EP215889
  • DOI -
  • Views 71
  • Downloads 0

How To Cite

Bartosz Bienias, Wojciech Michalski (2017). Analiza porównawcza ukształtowania powierzchni zwarcia w protezach całkowitych metodą klasyczną Gysiego i bioczynnościową (BPS). Prosthodontics, 67(3), 221-236. https://europub.co.uk/articles/-A-215889