Ankara’da insana tutunan kene türleri: Tür çeşitliliği, konak özellikleri ve coğrafi dağılım (Ticks species biting humans in Ankara: Species diversity, hosts and geographical distribution)

Journal Title: Turk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi - Year 2019, Vol 76, Issue 1

Abstract

Amaç: Keneler tropikal ve subtropikal iklim kuşaklarında yaşayan, gelişme dönemleri boyunca kan emmek zorunda olan ektoparazitlerdir. İnsan ve hayvanları etkileyen hastalıkların en önemli vektörleri arasındadırlar. Keneler, bütün dünyada olduğu gibi Türkiye’de de insan ve hayvan popülasyonunu tutma yeteneği olan ve bu sayede birçok viral, bakteriyel, protozoer ve helmint enfeksiyonlarını bulaştırabilen ektoparazitlerdir. Çalışmamızda; Ankara ve ilçelerinden kene tutunması nedeniyle laboratuvarımıza başvuran hastalardan toplanan keneler incelenerek daha önceki çalışmalar ile karşılaştırılıp yayılım açısından günümüzdeki durum değerlendirilmiştir. Bu bağlamda elde edilen veriler ile kene-konak ilişkisini tanımlamaya yönelik adım atılması, kene türlerinin mevsimlere göre dağılımının araştırılması, afinite gösterdikleri yaş grubu ve bölgenin belirlenerek taşıyabilecekleri hastalıklar konusunda kontrol ve koruma önlemlerinin alınması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmamız Mayıs 2015 - Nisan 2018 tarihleri arasında Kamu ve Üniversite Hastanelerine başvuran hastalardan çıkarılan kenelerin değerlendirilmesiyle gerçekleştirilmiştir. Bu keneler daha sonra Sağlık Bakanlığı Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü Mikrobiyoloji Referans Laboratuvarları ve Biyolojik Ürünler Dairesi Başkanlığı, Ulusal Parazitoloji Referans Laboratuvarlarında tanımlayıcı özellikleri, tutundukları alanlar, tutundukları aylar, hastaların yaşları ve tutunmanın gerçekleştiği ilçelere göre incelenmiştir. Bulgular: Çalışma döneminde 458 kene incelenmiştir. Bu kenelerin tamamının Ixodidae ailesine bağlı Hyalomma, Rhipicephalus, Dermocentor, Haemaphysalis ve Ixodes soyundan keneler olduğu tanımlanmıştır. Kenelerin 159 (%34,7)’u dişi, 172 (%37,6)’si erkek, 127 (%27,7)’si nimf idi. Kenelerin 190 (%41,5)’ı Hyalomma, 135 (%29,5)’i Haemaphysalis, 105 (%22,9)’i Rhipicephalus, 18 (%3,9)’i Dermocentor, 10 (%2,2)’u ise Ixodes soyundandı. Tüm nimflerin 115 (%90,6)’i Hyalomma, 5 (%3,9)’i Haemaphysalis, 5 (%3,9)’i Ixodes ve 2 (%1,6)’si Rhipicephalus soyuna aitti. Bu çalışmanın sonuçları daha önceki çalışmalar ile karşılaştırıldığında benzer sonuçlar görülmekle birlikte Rhipicephalus spp kenelerinde Rhipicephalus turanicus sayısının daha fazla olduğu ve Hyalomma spp. sayısında artış olduğu saptanmıştır. Sonuç: İnsana kene tutunma vakaları dünya çapında yaygın olarak bildirilmektedir. Kenelerin hastalardan çıkarılması sonrasında spesifik olarak tanımlanmaları gerekmektedir. Bu nedenle insana tutunan kenelerin bölgesel dağılımlarını bilmek ve takip etmek, sonrasında gelişecek ilişkili hastalıkların epidemiyolojisi, korunma ve kontrol önlemleri açısından önemlidir. Çalışmamız bu konuda yapılacak olan diğer çalışmalara da ışık tutacaktır. Objective: Ticks which live in tropical and subtropical climates, are ectoparasites and have to suck blood throughout their development period. They are among the most important vectors of disease affecting the world on humans and animals. Ticks are ectoparasites which have the ability to retain human and animal populations, and thus contaminate may viral, bacterial, protoan and helmint infections in Turkey as in all the world. In our study, the ticks collected from people who applied to our lab due to tick retaining from Ankara and its districts are examined in order to evaluate the situation in terms of spreading today’s situation to compare with the past studies. With the data obtained in this context it is aimed to take steps for defining the relationship between the tick-host-pathogen interactions, to determine the connection with ecological criteria, to check and get the correct protection measures for diseases they can carry by specified age group and region showing high affinity. Methods: Our study was conducted between May 2015 and April 2018 by evaluating the ticks from the patients who applied to the hospitals of Govermental and University Hospitals. These ticks are then examined MoH. General Directorate of Public Health, Microbiology Reference Laboratory and Biological Products Department, National Parasitology Reference Laboratory in means of their definitive features, their adherence areas, adherence months, patient age and the districts the adherence occurs. Results: During the study period 458 ticks were examined. All of these ticks are defined as the horns of Hyalomma, Rhipicephalus, Dermocentor, Haemaphysalis and Ixodes belonging to the Ixodidae family. 159 (34.7%) of the ticks were female, 172 (37.6%) were male and 127 (27.7%) were nymphs. Hyalomma was present in 190 (41.5%), Haemaphysalis in 135 (29.5%), Rhipicephalus in 105 (22.9%), Dermocentor in 18 (3.9%) and Ixodes in 10 (2.2%). 115 (90.6%) of all nymphs were belonged to Hyalomma, 5 (3.9%) were belonged to Haemaphysalis, 5 (3.9%) belonged to Ixodes and 2 (1.6%) were Rhipicephalus. Although similar results observed in this study compared with previous studies; the number of Rhipicephalus turanicus was higher in Rhipicephalus spp, and an increase was observed in Hyalomma spp. Conclusion:Human tick bites are widely reported worldwide. There is need to specifically define the flank after removal of it from patients. For this reason, the epidemiology of related diseases that develop after knowing and following the regional distributions of human-holding seams is important in terms of prevention and control measures. Our work will also enlighten the studies to be done in this direction.

Authors and Affiliations

Banu Çiçek YÜCESAN, Cahit BABÜR, Figen SEZEN, Serpil NALBANTOĞLU

Keywords

Related Articles

Hitit Üniversitesi Çorum Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde lenfadenopati ön tanılı olguların Toksoplazmoz açısından irdelenmesi (Investigation of Toxoplasmosis in patients prediagnosed as lymphadenopathy in Hitit University Corum Training and Research Hospital)

Amaç: Sağlıklı insanlarda genellikle asemptomatik seyreden toksoplazmozun en sık görülen semptomatik formu lokalize lenfadenopati (LAP)’dir. Bu çalışmada LAP ön tanısı ile başvuran hastaların toksoplazmoz açısından irdel...

Staphylococcus aureus suşlarında koagulaz testi için uygun sıcaklığın araştırılması (Investigation of optimum temperature for coagulase test in Stahylococcus aureus strains)

ÖZET Amaç: Mikrobiyoloji laboratuvarında etüvün ısısı önemlidir. Bakterilerin üretilmesinde ve antimikrobiyal duyarlılığının saptanmasında genellikle önerilen etüv ısısı 35±2 OC’dir. Bununla birlikte Staphylococcus aureu...

Gıda çalışanlarından saptanan bağırsak parazitleri, izole edilen potansiyel patojenler ve patojenlerin antibiyotiklere duyarlılıkları (Detection of intestinal parasites and isolation of potential pathogens and their susceptibility to antibiotics from food handlers)

Amaç: Gıda ve su kaynaklı enfeksiyon hastalıkları, gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde morbidite ve mortaliteye neden olan önemli bir halk sağlığı sorunudur. Gıda sektöründe görev yapan gıda çalışanları, kişisel hijy...

The first external quality assurance laboratory proficiency assessment study of national antimicrobial resistance surveillance system in Turkey (Türkiye’deki ulusal antimikrobiyal direnç sürveyans sisteminin ilk dış kalite güvencesi laboratuvar yeterlilik değerlendirmesi)

Objective: National Antimicrobial Resistance Surveillance System (NAMRSS) was established aiming to determine and track the percentage of antimicrobial resistance in Turkey, and in order to assure the reliability of the...

Akciğer kanseri tedavisinde farmakogenomik (Pharmacogenomics in lung cancer treatment)

ÖZET Günümüzde akciğer kanseri erkeklerde en sık rastlanan ve ölümle sonuçlanan kanser tipleri arasında birinci sırayı almaktadır. Hastalığın tedavisine yönelik çalışmalarda en güncel ve önemli ivme insan genom yapısının...

Download PDF file
  • EP ID EP491975
  • DOI 10.5505/TurkHijyen.2018.44452
  • Views 132
  • Downloads 0

How To Cite

Banu Çiçek YÜCESAN, Cahit BABÜR, Figen SEZEN, Serpil NALBANTOĞLU (2019). Ankara’da insana tutunan kene türleri: Tür çeşitliliği, konak özellikleri ve coğrafi dağılım (Ticks species biting humans in Ankara: Species diversity, hosts and geographical distribution). Turk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi, 76(1), 3-14. https://europub.co.uk/articles/-A-491975