CZY ICD SĄ SKUTECZNE W PREWENCJI PIERWOTNEJ NAGŁEGO ZGONU SERCOWEGO U PACJENTÓW Z NIEWYDOLNOŚCIĄ SERCA O ETIOLOGII INNEJ NIŻ NIEDOKRWIENNA?

Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2017, Vol 1, Issue 42

Abstract

W opublikowanym w 2016 r. badaniu DANISH nie wykazano zmniejszenia śmiertelności u chorych z niewydolnością serca o etiologii innej niż niedokrwienna leczonych przy użyciu ICD w porównaniu do nieleczonych tą metodą. Należy jednak podkreślić, że zarówno w grupie z, jak i bez ICD aż u 58% chorych implantowano układy resynchronizujące. Zatem mamy nie dwa, a cztery ramiona badania: leczenie farmakologiczne, ICD, CRTP i CRTD, odpowiednio ze śmiertelnością: 27, 25, 20 i 19% (p = 0,08). W badaniu zaobserwowano jednak 50% istotną, względną redukcję ryzyka zgonu z przyczyn arytmicznych oraz zmniejszenie ryzyka zgonu z jakiejkolwiek przyczyny u chorych poniżej 59. roku życia. 24 pacjentów z grupy bez ICD miało wszczepiony kardiowerter-defibrylator z powodu zaburzeń rytmu. Gdyby zdefiniować punkt końcowy jako zgon lub konieczność wszczepienia kardiowertera-defibrylatora z powodu arytmii, to różnica między grupami osiągnęłaby istotność statystyczną (p = 0,0181). W metaanalizie badań AMIOVIRT, CAT, COMPANION, DEFINITE, SCD-HeFT i DANISH wykazano istotne, 24% względne zmniejszenie ryzyka zgonu w grupie leczonych ICD. Nawet po usunięciu z tej analizy badania COMPANION wyniki dalej wskazują na 20% zmniejszenie ryzyka zgonu. W dużej, obejmującej 45 badań analizie czynników ryzyka wystąpienia zdarzenia arytmicznego u chorych z kardiomiopatią rozstrzeniową stwierdzono wpływ na to ryzyko następujących czynników: LVEDD, LVEF, wyniku EPS, obecności nsVT, wydłużenia czasu trwania QRS, obecności LBBB, wyniku badania SAECG, obecności pofragmentowanego QRS oraz wartości kąta QRS-T i obecności TWA. Badanie DANISH, choć ważne, nie usprawiedliwia zaprzestania terapii przy użyciu ICD u chorych z niewydolnością serca o etiologii innej niż niedokrwienna.<br/><br/>

Authors and Affiliations

Przemysław Mitkowski

Keywords

Related Articles

MADIT-CRT: Pięć lat w poszukiwaniu najlepszego kandydata do terapii resynchronizującej wśród chorych z mniej zaawansowaną niewydolnością serca

Badanie MADIT-CRT wykazało, że pacjenci z łagodną i umiarkowana niewydolnością serca (klas I-II NYHA) odnoszą istotną korzyść z terapii CRT-D w porównaniu do implantacji samego ICD. W ciągu ostatnich 5 lat ukazało się w...

Postępowanie w burzy elektrycznej serca – spojrzenie elektrofizjologa

Burza elektryczna, jako stan bezpośredniego zagrożenia życia, wymaga natychmiastowego leczenia. Arytmia komorowa u większości chorych powstaje na podłożu wcześniejszego uszkodzenia serca. Takich pacjentów, po niezbędnym...

Nowa strategia krioablacji migotania przedsionków. Czy czas na zmiany?

Od czasu wprowadzenia balonów drugiej generacji (CB2, Arctic Front AdvanceTM, Medtronic Inc) i kolejnych modyfikacji związanych z poprawą parametrów chłodzenia, techniki długości i temperatury aplikacji znacznie zmienił...

Bezelektrodowy rozrusznik serca – niezwykły stymulator do szczególnych zadań

Przedstawiono przypadek 30-letniego chorego z wielopoziomowymi zaburzeniami przewodzenia, w tym całkowitym blokiem przedsionkowo-komorowym, w przebiegu sarkoidozy z zajęciem serca. U pacjenta wdrożono leczenie immunosupr...

Download PDF file
  • EP ID EP225526
  • DOI -
  • Views 55
  • Downloads 0

How To Cite

Przemysław Mitkowski (2017). CZY ICD SĄ SKUTECZNE W PREWENCJI PIERWOTNEJ NAGŁEGO ZGONU SERCOWEGO U PACJENTÓW Z NIEWYDOLNOŚCIĄ SERCA O ETIOLOGII INNEJ NIŻ NIEDOKRWIENNA?. W Dobrym Rytmie, 1(42), 4-8. https://europub.co.uk/articles/-A-225526