CZY ICD SĄ SKUTECZNE W PREWENCJI PIERWOTNEJ NAGŁEGO ZGONU SERCOWEGO U PACJENTÓW Z NIEWYDOLNOŚCIĄ SERCA O ETIOLOGII INNEJ NIŻ NIEDOKRWIENNA?
Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2017, Vol 1, Issue 42
Abstract
W opublikowanym w 2016 r. badaniu DANISH nie wykazano zmniejszenia śmiertelności u chorych z niewydolnością serca o etiologii innej niż niedokrwienna leczonych przy użyciu ICD w porównaniu do nieleczonych tą metodą. Należy jednak podkreślić, że zarówno w grupie z, jak i bez ICD aż u 58% chorych implantowano układy resynchronizujące. Zatem mamy nie dwa, a cztery ramiona badania: leczenie farmakologiczne, ICD, CRTP i CRTD, odpowiednio ze śmiertelnością: 27, 25, 20 i 19% (p = 0,08). W badaniu zaobserwowano jednak 50% istotną, względną redukcję ryzyka zgonu z przyczyn arytmicznych oraz zmniejszenie ryzyka zgonu z jakiejkolwiek przyczyny u chorych poniżej 59. roku życia. 24 pacjentów z grupy bez ICD miało wszczepiony kardiowerter-defibrylator z powodu zaburzeń rytmu. Gdyby zdefiniować punkt końcowy jako zgon lub konieczność wszczepienia kardiowertera-defibrylatora z powodu arytmii, to różnica między grupami osiągnęłaby istotność statystyczną (p = 0,0181). W metaanalizie badań AMIOVIRT, CAT, COMPANION, DEFINITE, SCD-HeFT i DANISH wykazano istotne, 24% względne zmniejszenie ryzyka zgonu w grupie leczonych ICD. Nawet po usunięciu z tej analizy badania COMPANION wyniki dalej wskazują na 20% zmniejszenie ryzyka zgonu. W dużej, obejmującej 45 badań analizie czynników ryzyka wystąpienia zdarzenia arytmicznego u chorych z kardiomiopatią rozstrzeniową stwierdzono wpływ na to ryzyko następujących czynników: LVEDD, LVEF, wyniku EPS, obecności nsVT, wydłużenia czasu trwania QRS, obecności LBBB, wyniku badania SAECG, obecności pofragmentowanego QRS oraz wartości kąta QRS-T i obecności TWA. Badanie DANISH, choć ważne, nie usprawiedliwia zaprzestania terapii przy użyciu ICD u chorych z niewydolnością serca o etiologii innej niż niedokrwienna.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Przemysław Mitkowski
AUTOMATYCZNA DYNAMICZNA OPTYMALIZACJA PARAMETRÓW CRT
Stymulacja resynchronizująca jest skuteczną metodą poprawiającą rokowanie u chorych z niewydolnością serca i wydłużonym czasem trwania zespołu QRS. Stymulacja przedsionkowo-lewokomorowa stanowi ciekawą alternatywę dla kl...
ZABURZENIA RYTMU SERCA U CHORYCH Z OSTRYM ZESPOŁEM WIEŃCOWYM
W ubiegłym roku ukazało się stanowisko połączonych asocjacji Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące postępowania z zaburzeniami rytmu u chorych z ostrym zespołem wieńcowym. Priorytetem leczenia jest jak naj...
Okołozawałowe zaburzenia rytmu serca
Zaburzenia rytmu serca związane z zawałem mięśnia serca, zarówno w ostrym okresie zawału, jak i przewlekle, stanowią istotny element codziennej praktyki kardiologicznej. Zmiany w sposobie leczenia ostrego zawału mięśnia...
Ablacja w przetrwałym migotaniu przedsionków
Migotanie przedsionków jest arytmią, która powoduje pogorszenie jakości życia i zwiększenie częstości hospitalizacji. Skutkuje również znacznym wzrostem ryzyka wystąpienia udaru mózgu, niewydolności serca oraz innych pow...
Znaczenie detekcji przedsionkowej w dyskryminacji arytmii nadkomorowej u pacjentów z wszczepionym kardiowerterem-defibrylatorem
W przełomowych randomizowanych badaniach klinicznych nieadekwatne interwencje ICD obserwowano u 9-26% pacjentów. Najważniejszą ich przyczyną są napady migotania przedsionków. Migotanie przedsionków podawane w wywiadzie i...