CZY ICD SĄ SKUTECZNE W PREWENCJI PIERWOTNEJ NAGŁEGO ZGONU SERCOWEGO U PACJENTÓW Z NIEWYDOLNOŚCIĄ SERCA O ETIOLOGII INNEJ NIŻ NIEDOKRWIENNA?
Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2017, Vol 1, Issue 42
Abstract
W opublikowanym w 2016 r. badaniu DANISH nie wykazano zmniejszenia śmiertelności u chorych z niewydolnością serca o etiologii innej niż niedokrwienna leczonych przy użyciu ICD w porównaniu do nieleczonych tą metodą. Należy jednak podkreślić, że zarówno w grupie z, jak i bez ICD aż u 58% chorych implantowano układy resynchronizujące. Zatem mamy nie dwa, a cztery ramiona badania: leczenie farmakologiczne, ICD, CRTP i CRTD, odpowiednio ze śmiertelnością: 27, 25, 20 i 19% (p = 0,08). W badaniu zaobserwowano jednak 50% istotną, względną redukcję ryzyka zgonu z przyczyn arytmicznych oraz zmniejszenie ryzyka zgonu z jakiejkolwiek przyczyny u chorych poniżej 59. roku życia. 24 pacjentów z grupy bez ICD miało wszczepiony kardiowerter-defibrylator z powodu zaburzeń rytmu. Gdyby zdefiniować punkt końcowy jako zgon lub konieczność wszczepienia kardiowertera-defibrylatora z powodu arytmii, to różnica między grupami osiągnęłaby istotność statystyczną (p = 0,0181). W metaanalizie badań AMIOVIRT, CAT, COMPANION, DEFINITE, SCD-HeFT i DANISH wykazano istotne, 24% względne zmniejszenie ryzyka zgonu w grupie leczonych ICD. Nawet po usunięciu z tej analizy badania COMPANION wyniki dalej wskazują na 20% zmniejszenie ryzyka zgonu. W dużej, obejmującej 45 badań analizie czynników ryzyka wystąpienia zdarzenia arytmicznego u chorych z kardiomiopatią rozstrzeniową stwierdzono wpływ na to ryzyko następujących czynników: LVEDD, LVEF, wyniku EPS, obecności nsVT, wydłużenia czasu trwania QRS, obecności LBBB, wyniku badania SAECG, obecności pofragmentowanego QRS oraz wartości kąta QRS-T i obecności TWA. Badanie DANISH, choć ważne, nie usprawiedliwia zaprzestania terapii przy użyciu ICD u chorych z niewydolnością serca o etiologii innej niż niedokrwienna.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Przemysław Mitkowski
Rola technik obrazowych w ocenie skuteczności i ryzyka ablacji migotania przedsionków oraz wyborze narzędzi do przeprowadzenia zabiegu
Migotanie przedsionków (AF) to najczęstsza, istotna klinicznie arytmia nadkomorowa. Toksyczność oraz niezupełna skuteczność leków antyarytmicznych była przyczyną do poszukiwania niefarmakologicznych metod leczenia AF. Pr...
Dodatkowe echo na elektrodach wewnątrzsercowych
Elektrody wewnątrzsercowe pozostają najbardziej wrażliwym i podatnym na uszkodzenia elementem wszczepialnych urządzeń do elektroterapii serca. Powikłania elektroterapii możemy podzielić na infekcyjne i nieinfekcyjne. Jed...
Inwazyjnie czy zachowawczo – strategie leczenia chorych z migotaniem przedsionków i niewydolnością serca
Krioablacja balonowa migotania przedsionków równie skuteczna jak ablacja RF – wyniki badania randomizowanego zgodnego z EBM
Komentarz do pracy oryginalnej Cryoballoon Versus Open Irrigated Radiofrequency Ablation in Patients With ParoxysmalAtrial Fibrillation: The Prospective, Randomized, Controlled, Noninferiority FreezeAF Study. Luik A, Ra...
Wykorzystanie IEGM w rozpoznaniu różnicowym trudnego zapisu EKG
<br/><br/>