Czy leczenie ozonem (O3) jest skuteczne w przypadku zanikowego zapalenia błony śluzowej nosa? Badanie eksperymentalne na zwierzętach doświadczalnych
Journal Title: Otolaryngologia Polska - Year 2018, Vol 72, Issue 5
Abstract
Wprowadzenie: Zanikowe zapalenie błony śluzowej nosa (atrophic rhinitis; AR) jest chorobą charakteryzującą się zanikiem (atrofią) błony śluzowej, błony podśluzowej oraz tkanki kostnej, a także nadmiernym powiększaniem się jam nosa z nieznanej przyczyny. Dotychczas nie udało się poznać skutecznej metody leczenia tej choroby, a terapia czynnościowej utraty atroficznych komórek w AR wciąż pozostaje przedmiotem badań. Wykazano, że terapia ozonem (O3) zwiększa metabolizm komórkowy, angiogenezę, aktywność fibroblastów i syntezę kolagenu. Cel: Ustalenie, czy leczenie ozonem wpływa na histopatologiczny obraz choroby w doświadczalnie wywoływanym modelu AR. Materiał i metody: Do badania włączono 12 szczurów-albinosów rasy Wistar Hannover. Zanikowe zapalenie błony śluzowej nosa u zwierzęcia indukowano poprzez podawanie do obu jam nosa przez 21 dni toksyny bakteryjnej Pasteurella multocida, rozcieńczonej roztworem soli fizjologicznej. Wszystkie zwierzęta objęte badaniem podzielono na dwie grupy – kontrolną i badaną. Grupie badanej podawano doodbytniczo gaz ozonowy (60 μg/ml) przez 21 dni. Po 2 tygodniach szczury poddano dekapitacji, usunięto w całości jamę nosową, a parametry zanikowego zapalenia błony śluzowej nosa (hiperplazję komórek nabłonka, utratę komórek kubkowych, utratę rzęsek, naciek zapalny i ektazję naczyniową) oceniano na podstawie badania histopatologicznego pod mikroskopem świetlnym, po czym poddano analizie statystycznej. Wyniki: Częstość występowania ektazji naczyniowej była istotnie niższa w grupie poddanej leczeniu ozonem w porównaniu z grupą kontrolną (p <0,05). Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy grupami w odniesieniu do pozostałych parametrów histopatologicznych. Wnioski: Leczenie ozonem wywołało umiarkowany efekt na poziomie histopatologicznym. Autorzy doszli do wniosku, że terapia ozonem nie ma wpływu, lub ma bardzo ograniczony, na zanikowe zapalenie błony śluzowej nosa.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Bengül Altaş, Hasan Emre Koçak, Serdar Altınay, Kadir Yücebaş, Ümit Taşkın, Mehmet Faruk Oktay
Keywords
Related Articles
- EP ID EP346830
- DOI 10.5604/01.3001.0012.1265
- Views 76
- Downloads 0
Badanie USG w diagnostyce przedoperacyjnej nowotworów ślinianek przyusznych
Nowotwory gruczołów ślinowych stanowią jedynie 3% nowotworów rejonu głowy i szyi występujących u człowieka, ale ze względu na bogactwo form histologicznych, w jakich występują, stanowią duże wyzwanie diagnostyczne. Podst...
Zastosowanie hipertonicznego roztworu wody morskiej u chorych po leczeniu operacyjnym nosa i zatok przynosowych
Surgical operations on the nose are very common otorhinolaryngological procedures. The surgical outcome depends not only on the performance of the procedure itself but also on the postoperative care of the nasal cavities...
SIB-IMRT radiotherapy given concomitantly with cisplatin for locally advanced squamous celt head and neck cancer (SCHNC). Evaluation of the early results and toxicity
SUMMARY Concomitant radiochemotherapy become the treatment of choice for lo-cally advanced SCHNC. This strategy of treatment has a limitation, which is an acute and late toxicity. The IMRT technique provides the possibil...
Rola Chlamydia pneumoniae w patogenezie przerostu i zapalenia tkanki migdałka gardłowego u dzieci
STRESZCZENIE: Wstęp. Powinowactwo do komórek nabłonka i limfocytów, zdolność do hamowania apoptozy zakażonych komórek gospodarza oraz występowanie w formie przetrwałej niewrażliwej na antybiotyki – to cechy Chlamydia p...
Assessment of auditory processing in children with dyslalia
The objective of the work was to assess occurrence of central auditory processing disorders in children with dyslalia. Material and method: The material included 30 children at the age 7–9 years old being under long-term...