Delirium jako problem wieku starszego w przebiegu chorób neurologicznych
Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2010, Vol 23, Issue 4
Abstract
Delirium jest złożonym zespołem neuropsychiatrycznym szczególnie często występującym u osób starszych z wcześniej obecnymi chorobami mózgu. Podstawowymi objawami tego zespołu są nagłe zmiany funkcji poznawczych współistniejące z zaburzeniem uwagi. Zaniedbania w rozpoznawaniu tego zespołu, jak również niedostrzeganie warunkujących go zaburzeń prowadzi do błędnego rozpoznawania depresji lub otępienia. Współistnienie delirium i otępienia należy do najtrudniejszych wyzwań diagnostycznych, które wymagają różnicowania. Delirium świadczy o deficycie acetylocholiny ze względnym nadmiarem serotoniny w mózgowiu. Patofizjologia tego zaburzenia nie jest dotąd w pełni poznana. Obecnie uważa się, że zarówno uboczne działanie leków, proces zapalny, jak i odpowiedź na ostry stres wspólnie odpowiadają za zakłócenie neurotransmisji i prowadzą do majaczenia. Szczegółowe różnicowanie odnośnie udziału owych mechanizmów jest konieczne dla właściwego zapobiegania i leczenia delirium. Otępienie należy do najważniejszych czynników ryzyka delirium, ponieważ daje się je rozpoznać aż w dwóch trzecich przypadków majaczenia. Czynniki ryzyka delirium można przypisać do kategorii potencjalnie modyfikowalnych i niemodyfikowalnych. Upośledzenie słuchu, widzenia, unieruchomienie w łóżku, w tym z użyciem pasów, cewników, sond, stosowanie wielu leków jednocześnie, a szczególnie o działaniu antycholinergicznym, sedacyjnym, narkotyków, ostry udar, zwłaszcza prawego ciemienia, krwawienie wewnątrzczaszkowe, zapalenie mózgu, opon mózgowych, zakażenia, powikłania jatrogenne, niedokrwistość, odwodnienie, niedożywienie, złamanie lub uraz, zaburzenie metaboliczne, zabieg chirurgiczny, ból, stres lub deprywacja snu zaliczane są grupy potencjalnie odwracalnych. Natomiast, zaawansowany wiek, płeć męska, stan po udarze mózgu lub innych chorobach są czynnikami niemodyfikowalnymi. Zatem wystąpieniu delirium można w dużym stopniu zapobiegać, a również je i powodujące go choroby leczyć, tym niemniej w dalszej perspektywie delirium przyczynia się do pogorszenia funkcji poznawczych.
Authors and Affiliations
Barbara Bień
Keywords
Related Articles
- EP ID EP53884
- DOI -
- Views 187
- Downloads 0
Principles of geriatric pharmacotherapy
Geriatrics is a part of medicine inherently linked to polysymptomathology and polypharmacology, and a rational attempt at pharmacology of the elderly is among the most important aspects of medical care. Awareness of the...
Stężenie witaminy D u chorych leczonych dożylnie ibandronianem – badanie kohortowe
Osteoporoza jest chorobą społeczną, prowadzącą w indywidualnych przypadkach do niesprawności i generująca wysokie koszty leczenia powikłań. Jej leczenie w okresie przed wystąpieniem złamań powinno być prowadzone u jak na...
Leczenie koagulopatii w ciężkich uszkodzeniach wątroby
Koagulopatie u pacjentów z zaawansowaną chorobą wątroby są konsekwencją wielu zaburzeń w zakresie układu hemostazy. Do najistotniejszych należy obniżenie stężeń osoczowych czynników krzepnięcia i fibrynolizy, których syn...
Nonspecific interstitial pneumonia, organizing pneumonia and other rare interstitial pneumonias
Nospecific interstitial pneumonia (NSIP) is the second and organizing pneumonia (OP) is the third, after the idiopathic interstitial fibrosis, most common form of the idiopathic interstitial pneumonias. Except of idiopat...
Creutzfeldt-Jakob disease in old age
This review covers the problem of Creutzfeldt-Jakob disease (CJD) in the old age. A short inquiry performed for the purpose of this review revealed that in the Austrian database, there were 17 cases between 70-75 years o...