Abstract

Amaç Santral sinir sistemi hastalıkları ve travması sonucu oluşan beyin ödemi günümüzde halen önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. Travmatik beyin ödemi ile ilgili olarak son yıllarda birçok klinik ve laboratuar çalışma yapılarak fizyopatolojisinin çoğu yönünün açıklık kazanmasına rağmen ödem tedavisi tamamen standardize edilememiştir. Bu amaçla geçmişten günümüze birçok tedavi ilkesi kabul edildiği gibi değişik tedavi ajanlarının da kullanıldığı görülmektedir. Gereç ve Yöntemler Bu deneysel çalışmada; ağırlıkları 2,2 -2,8 kg. arasında değişen, otuz altı adet Yeni Zellanda ırkı tavşan kullanılmıştır. Deneklere kraniektomi yapılarak, yüksekten ağırlık düşürme yöntemi uygulanmış ve travmatik beyin ödemi oluşturulmuştur. Denekler altı değişik çalışma grubuna ayrılarak, tedavi gruplarına değişik zamanlarda hiperosmolar albumin verilmiştir. Fizyolojik bir makromolekül olan insan albumininin sisterna magnadan verilerek ödem sıvısını subaraknoid mesafeye çekerek ödemin çözülmesi amaçlanmıştır. Tedavi etkinliği ise, beyin omurilik sıvısı osmolalitesi ve beyin dokusu su oranı tayini olmak üzere iki parametre üzerinden değerlendirilmiştir. Bulgular Çalışmanın sonucunda elde edilen beyin omurilik sıvısı osmolalite ve beyin dokusu su oranı değerleri, KruskalWallis nonparametrik ANOVA testi ve Mann-Whitney U testi kullanılarak istatistiksel açıdan değerlendirilmiştir. 0,05’ in altındaki p değerleri istatiksel olarak anlamlı kabul ediliştir Sonuç Çalışma gruplarının sonuçları incelendiğinde; travma ile kontrol arasında farkın istatistiksel yönden bariz olduğu , tedavi grupları ile bu farkın göreceli olarak kontrole yaklaştığı görülmektedir. Özellikle travmadan sonraki ilk 72 saat içinde iki ve/veya üç doz hiperosmolar albumin verilen gruplardaki tedavi etkinliğinin oldukça anlamlı olduğu görülmektedir. Buna göre yapılan deneysel çalışmanın amacına ulaştığı bundan sonra da bu konuda yapılabilecek çalışmalara katkısı olabileceği düşünülmektedir.

Authors and Affiliations