DLACZEGO EDUKACJA WŁĄCZAJĄCA NIE ZAWSZE JEST NAJLEPSZYM ROZWIĄZANIEM? DOŚWIADCZENIA I PLANY EDUKACYJNE WOBEC DZIECI Z ZESPOŁEM DOWNA W RELACJACH MATEK
Journal Title: Szkoła Specjalna - Year 2014, Vol 0, Issue 3
Abstract
Edukacja włączająca jest obecnie jedną z coraz częściej stosowanych form edukacji realizowanej w przypadku dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, w tym z zespołem Downa. Artykuł analizuje doświadczenia oraz plany edukacyjne 11 matek wobec swoich dzieci z zespołem Downa w wieku poniżej 18 lat. Badania osadzono w paradygmacie interpretatywnym, stosując podejście jakościowe oraz wykorzystując wywiad niestandaryzowany i nieustrukturyzowany. Metoda analizy danych opiera się na podejściu fenomenograficznym. Analiza wypowiedzi badanych kobiet skupia się na dwóch powtarzających się wątkach: 1) wyborze odpowiedniej dla dziecka formy kształcenia oraz towarzyszących temu procesowi dylematom i obawom oraz 2) wyznacznikach dobrej jakości kształcenia/wychowania w szkole lub przedszkolu. Badania potwierdzają duże zróżnicowanie poglądów matek dzieci z zespołem Downa na temat optymalnych form kształcenia i wychowania oraz konieczność indywidualnego ujmowania potrzeb konkretnych rodzin w tym zakresie. Zróżnicowanie to wynikać może m.in. z doświadczeń edukacyjnych ich dzieci: niektóre nie są jeszcze objęte edukacją szkolną/przedszkolną, inne korzystają z różnych jej form: specjalnej, integracyjnej lub ogólnodostępnej. Część badanych kobiet wskazywała na korzyści płynące z integracji i dobrą (lepszą niż wcześniej) jej jakość (np. dobra lokalizacja szkół i przedszkoli ogólnodostępnych/integracyjnych, lepszy rozwój dzieci z trudnościami rozwojowymi, mała liczebność klas, akceptacja ze strony rówieśników, dostęp do dodatkowych, specjalistycznych zajęć), niektóre doceniały (też) zalety segregacji (np. akceptacja rówieśników, lepsza oferta edukacyjna, mniejsze obciążenie dziecka i rodziców obowiązkami). Jeśli chodzi o wyznaczniki dobrej jakości kształcenia dzieci z zespołem Downa, wyłoniono takie kategorie, jak: merytoryczne przygotowanie nauczyciela-wychowawcy, odpowiednie cechy nauczyciela-wychowawcy, czynniki materialne oraz dydaktyczne i wychowawcze.
Authors and Affiliations
KATARZYNA ĆWIRYNKAŁO, AGNIESZKA ŻYTA
SPRAWOZDANIE Z MIĘDZYNARODOWEJ KONFERENCJI DYSKALKULIA – DIAGNOZA, TERAPIA I WSPARCIE EDUKACYJNE.GDAŃSK, 28–29 MARCA 2014
LABORATORIUM TWÓRCZEGO NAUCZYCIELA, WARSZAWA, 22 PAŹDZIERNIKA 2010
Zagrożenia suicydalne jako predyktor zachowania człowieka
Artykuł przedstawia rolę sytuacji kryzysowych w etiologii samobójstw młodzieży, osób dorosłych, ważność prewencji edukacyjnej i wynikającej z niej roli szkół. Akcentuje znaczenie choroby przewlekłej w wymiarze kryzysu je...
TERAPIA INTRAPSYCHICZNEGO CENTRUM DECYZYJNEGO DZIECI Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ I DZIECI Z AUTYZMEM – WYPOWIEDŹ AUTORKI
SĄDOWE DOCHODZENIE ROSZCZEŃ ALIMENTACYJNYCH