Dziedziczna włókniakowatość dziąseł w ujęciu interdyscyplinarnym – przegląd piśmiennictwa Część 2. Algorytm postępowania
Journal Title: Forum Ortodontyczne - Year 2017, Vol 13, Issue 2
Abstract
Wybór procedur leczniczych oraz kolejność poszczególnych etapów leczenia włókniakowatości dziąseł zależy od obrazu klinicznego, wieku pacjenta, etiologii zmian, obecności współistniejących chorób oraz przyjmowanych leków. Cel. Celem pracy było omówienie współcześnie stosowanych metod leczenia przerostów dziąseł, na podstawie aktualnego piśmiennictwa. Materiał i metody. Przeprowadzono przegląd piśmiennictwa z lat 2002–2017. Wykorzystano bazę PubMed, używając słów kluczowych: włókniakowatość dziąseł, dziedziczna włókniakowatość dziąseł (HGF), uśmiech dziąsłowy, wrodzony przerost dziąseł. Wyniki. Niewielkie przerosty dziąseł mogą być leczone wyłącznie przy użyciu metod niechirurgicznych przez wyeliminowanie czynników przyczynowych, a następnie utrzymanie uzyskanego efektu terapeutycznego. W zmianach o dużym stopniu nasilenia, oprócz zabiegów fazy wstępnej i podtrzymującej, konieczne jest wdrożenie procedur chirurgicznych. Spośród zabiegów periodontologicznych duże znaczenie w leczeniu mniej nasilonych zmian w obrębie dziąseł oraz w utrzymaniu stabilności wyniku leczenia chirurgicznego ma wykonywanie kiretażu zamkniętego. Rodzaje stosowanego leczenia chirurgicznego obejmują zewnętrzną lub (częściej) wewnętrzną skośną gingiwektomię z gingiwoplastyką oraz technikę dowierzchołkowego przesunięcia płata. Metodą z wyboru w leczeniu przerostów dziąseł jest tradycyjna gingiwektomia polegająca na odcięciu nadmiaru tkanki dziąsła przy za pomocą skalpela. Należy podkreślić, że usuwanie zmian za pomocą lasera CO2 przynosi pacjentom więcej korzyści w porównaniu z techniką konwencjonalną. Wnioski. Większość pacjentów z włókniakowatością dziąseł potrzebuje leczenia interdyscyplinarnego. Wdrożenie leczenia ortodontycznego u pacjentów z HGF jest możliwe po zahamowaniu procesu patologicznego w obrębie dziąseł. Należy podkreślić higienizację jako obligatoryjną fazę leczenia nie tylko HGF, ale także przerostów dziąseł indukowanych przez inne czynniki. (Sobieszczańska A, Smyl-Golianek M, Dunin-Wilczyńska I, Puchalska E, Ostapczuk K, Rowiński Z, Guziec A. Dziedziczna włókniakowatość dziąseł w ujęciu interdyscyplinarnym – przegląd piśmiennictwa. Część 2. Algorytm postępowania. Forum Ortod 2017; 13: 106-19).
Authors and Affiliations
Anna Sobieszczańska, Monika Smyl-Golianek, Izabella Dunin-Wilczyńska, Ewa Puchalska, Katarzyna Ostapczuk, Zbigniew Rowiński
Keywords
Related Articles
- EP ID EP212415
- DOI -
- Views 92
- Downloads 0
Two- versus three-dimensional imaging in subjects with unerupted maxillary canines [i]European Journal of Orthodontics 2011; 33: 344-9[/i]
Interview – Part III.
Role of genetic factors in the etiology and treatment of malocclusions
[b] Aim[/b]. The aim of this study was a review of the latest research related to the effect of genetic factors on the etiology, pathogenesis, and treatment of malocclusions. [b]Material and methods.[/b] Material using t...
Comparison of dental archwidths in patients qualified for orthodontic treatment sixty years ago and present
Introduction. The human dentition undergoes morphological and functional changes throughout each person’s life. Environmental factors on the width of dental arches, as well as the facial morphology is still a cause of n...
Orthodontic extrusion in the interdisciplinary treatment based on literature review and personal experience
Introduction: Growing awareness of the benefits arising from the preservation of natural tooth tissues and related structures challenges clinicians to undertake treatment of difficult cases, that often combine knowledge...