ELEKTROTERAPIA W OSTRYCH STANACH KARDIOLOGICZNYCH
Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2019, Vol 1, Issue 50
Abstract
Zaburzenia rytmu są jedną z głównych przyczyn zgłaszania się chorych do szpitalnych oddziałów ratunkowych. Mogą być objawem odosobnionym, przyczyną pogorszenia dotąd stabilnej choroby serca lub skutkiem ostrego stanu kardiologicznego. Stymulacja czasowa serca, zgodnie z obowiązującymi zaleceniami, powinna być ograniczona do przypadków zaawansowanego bloku przedsionkowo-komorowego oraz zagrażających życiu bradyarytmii pojawiających się w związku z procedurami kardiologicznymi (np. PCI). Tej formy leczenia nie należy stosować rutynowo, a jedynie w przypadku, kiedy leki chronotropowe są nieskuteczne. Szansa powrotu prawidłowego przewodzenia przedsionkowo-komorowego, jeżeli blok utrzymuje się ponad dwa dni od zabiegu „zastawkowego”, jest znikoma, dlatego decyzja o stałej stymulacji powinna być podjęta szybko. Stymulacja czasowa sztywną elektrodą wiąże się ze zwiększonym ryzykiem perforacji oraz ma wpływ na występowanie podwyższonego ryzyka infekcji układu wszczepianego na stałe. Stymulację z narzuconym rytmem (overdrive) należy rozważyć w przypadku nawracających, opornych na leczenie komorowych zaburzeń rytmu serca. Leczenie przy użyciu wszczepialnych kardiowerterów-defibrylatorów należy wdrożyć niezwłocznie w ramach prewencji wtórnej, kiedy arytmia nie jest zależna od potencjalnie odwracalnej przyczyny. Często nawracające lub ustawiczne arytmie komorowe wymagają leczenia farmakologicznego i przy użyciu ablacji, w celu ich wytłumienia, przed implantacją układu. Nie wykazano w badaniach randomizowanych, aby stratyfikacja ryzyka we wczesnym okresie po zawale przynosiła korzyści ze wszczepienia ICD. Eksperci wskazują jednak grupy chorych, u których decyzja o implantacji ICD może być podjęta w okresie pierwszych 40 dni po zawale serca. Implantacja układu resynchronizującego (CRT) może być rozważana jako terapia mająca na celu zmniejszenie zastoju. Takie leczenie może pozwolić na zaprzestanie podawania leków inotropowych w ciągu kilku dni po implantacji. Leczenie ostrych stanów kardiologicznych przy użyciu metod elektroterapii jest terapią skuteczną i wartą zastosowania u wybranych pacjentów.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Przemysław Mitkowski
Czy rozrusznik serca może chronić przed udarem niedokrwiennym mózgu?
Korzyści ze stosowania doustnych antykoagulantów w zapobieganiu udarowi niedokrwiennemu mózgu u pacjentów z migotaniem przedsionków są już dobrze poznane. Ciągle jednak nie wiadomo, czy u pacjentów bez rozpoznanego klini...
Kwalifikacja do uprawiania sportu u młodych dorosłych z zaburzeniami rytmu
Regularna aktywność fizyczna u osób zdrowych powoduje redukcję śmiertelności ogólnej i wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych o 20-30%, a u osób z czynnikami ryzyka choroby wieńcowej zmniejsza częstotliwość zdarzeń niep...
Ablacja w przetrwałym migotaniu przedsionków
Migotanie przedsionków jest arytmią, która powoduje pogorszenie jakości życia i zwiększenie częstości hospitalizacji. Skutkuje również znacznym wzrostem ryzyka wystąpienia udaru mózgu, niewydolności serca oraz innych pow...
Izolacja elektrod endokawitarnych – w poszukiwaniu Świętego Graala
Elektrody endokawitarne zostały wskazane jako najsłabsze ogniwo we wszczepialnych układach urządzeń elektronicznych. Gwarantem trwałości elektrody jest jej izolacja. Obecnie stosowane są izolacje silikonowe, poliuretanow...
Zastosowanie krioablacji balonowej u chorych z przetrwałym migotaniem przedsionków
Technika krioablacji balonowej ujść żył płucnych została rozwinięta w odpowiedzi na niedoskonałości „klasycznej metody” leczenia migotania przedsionków tj. ablacji prądem RF gdzie szczelne linie wokół ujść żył płucnych w...