Endülüslü Muhaddis Kâdî Mühelleb b. Ebî Sufre’nin Buhârî Rivayeti/Bukhari Narration of Andalusian Hadith Scholar Kâdî Mühelleb b. Ebî Sufre
Journal Title: Bilimname - Year 2016, Vol 201601, Issue 30
Abstract
Öz Endülüslü muhaddis Mühelleb b. Ebî Sufre (v. 435/1044), “Buhârî Rivâyeti” ile meşhur olmuştur. Üçüncü nesil Buhârî ravileri Asîlî (v. 392/1002) ile Kâbisî’den (v. 403/1012) sema yoluyla rivâyette bulunmuş bir Buhârî ravisidir. Endülüs’e el-Câmiu’s-Sahih’in girmesi ve tanınmasında etkili olan fakîh muhaddislerdendir. Hocalarından sema yoluyla aldığı Buhârî nüshalarını karşılaştırıp el-Câmiu’s-Sahih’e dair rivayet farklılıklarını en derli toplu şekilde el-Muhtasaru’n-Nasîh adlı Buhârî rivayetinde toplamıştır. Bu çalışmasında o, hadisleri isnadıyla nakledenlere (müsnîd), hadisten hüküm çıkaranlara (fakîh), rivâyetleri metin ve senediyle ezberleyip nakledenlere (hafız) Buhârî rivâyetini en doğru şekilde tespit edip ulaştırma gayreti içindedir. Muhtasar’ı, Buhârî rivâyetlerinin tetkik edilmiş güvenilir nüshalarına dayanması bakımından önemlidir. Bu eserinde o, rivayet farklılıklarını ortaya koyar, rivâyetin tam olanını tercih eder, râvî ziyadelerini birleştirir. Dârekutnî ile hiç görüşmeyen Mühelleb, Endülüs’te Buhârî’nin ta’liklerine ilk defa dikkat çeken bir âlimdir. Bu makalede Mühelleb’in, Buhârî’nin Sahih’ini muhtelif rivâyet ve nüshalarından istifade etmek suretiyle Muhtasar’ını nasıl tertip ettiğine dair rivâyet metodu incelenecektir. Abstract Andalusian hadith scholar Mühelleb b. Ebî Sufre (d. 435/1044) is famous for his “Bukhârî Narration”. He is a Bukharian hadith narrator who narrated from the third generation Bukhari narrators Asîlî (d. 392/1002) and Kâbisî (d. 403/1012) via sema method (by listening). He is one of the canonist hadith scholars who introduced el-Câmiu’s-Sahih (the Collection of Authentic Hadiths) in Andalusia. He compared Bukharian copies he received from his masters via listening with el-Câmiu’s-Sahih and neatly collected them in a Bukhari narration called el-Muhtasaru’n-Nasîh. In his work, he endeavored to determine the narrators who narrated hadiths with their isnads (müsnîd), those who draw provisions from hadiths (fakîh), and those who memorized hadiths with their texts and sanads (hafız). His Muhtasar is of great significance because its Bukhari narrations are based on analyzed and reliable copies. In this work, the author reveals differences in narration, prefers complete narrations and combines more narrators. Mühelleb, who had never met Dârekutnî, is the first scholar who attracted attention to Bukhari’s taliks. In this article, the narration method Mühelleb used in the collection of Muhtasar, who used Bukhari’s Sahih together with various narrations and copies, will be examined.
Authors and Affiliations
İbrahim TOZLU
Keywords
Related Articles
- EP ID EP236885
- DOI -
- Views 97
- Downloads 0
Siyer ve Meğazi Riyayetleriyle Tanınan Sahabiler/The Companions Known With Their Sirah and Maghazi Narrations
Öz Hadislerin yazılmaya başlaması ile birlikte siyer ve meğaziye ait bilgiler de derlenmeye başlamıştır. Bu sebeple, siyer ve meğazi ilminin öncüleri ilk muhaddislerdir. Bu alanda ilk çalışma yapan kimseler de sahabe ve...
Arap Dilinde Ses Anlam İlişkisi/Phono-Semantic Relation In Arabic Language
Vâzı’ yani ilk lafız koyan, ses ile anlam arasında her zaman uyum gözetir. Nitekim Arap dilinde sesler mechûr (sert) ve mehmûs (yumuşak) şeklinde iki kısma ayrılmaktadır. Bu çalışmada mechûr seslerden olan zây/ز sesini b...
İbn Ebî Hâtim’in Bazı Ravilerin Tefrîk’i Bağlamında Buhârî’ye Yönelik Tenkidleri/The Critiques of Ibn Abi Hatim Directed to al-Bukhari’s al-Târîkh al-Kabîr in the Context of Tafrik
İbn Ebî Hâtim er-Râzî (ö.327/938) hicrî dördüncü asrın önemli münekkidlerinden biridir. Onun el-Cerh ve’t-ta’dil isimli kitabı, zamanımıza kadar ulaşmış en geniş rical eserleri arasındadır. Eser, İbn Ebî Hâtim dönemine k...
Edebiyatta Tersinme/Üslûbu’t-Tehekküm Sanatının Arap Dili ve Edebiyatında Bazı Örnekleri/Some Aspects Of Verbal Irony In The Arabic Language and Literature
Öz Yunanca kandır- fiilinden türeyen εἰρωνεία (eirōneía) ironi/Tersinme, kelime olarak “söylenilenin tersini kasdetmek” ya da “bilip de bilmezlikten gelmek”tir. İroni için bir şeyi söyleyip tam tersini kastetmek olarak ç...
Roma’lı Giles ve “Errores Philosophorum” İsimli Eser Üzerine/On Giles of Rome and His Work “Errores Philosophorum”
Öz Ortaçağda, Müslümanlarla Latin Batı Hıristiyan dünyası arasındaki yakın ilişkiden dolayı, İslam düşüncesine ait pek çok eser Latince’ye çevrilmiştir. İlk zamanlarda bu eserler astronomi ve tıp ile alakalı eserler iken...