HENRYK RUSZCZYC I JEGO KONCEPCJA REHABILITACJI ZAWODOWEJ OSÓB NIEWIDOMYCH
Journal Title: Szkoła Specjalna - Year 2013, Vol 0, Issue 3
Abstract
W niniejszym opracowaniu rehabilitacja pojmowana jest szeroko jako proces kom-pleksowego oddziaływania. Jednym z obszarów usprawniania niepełnosprawnych poprzez pracę i szkolenie zawodowe jest rehabilitacja zawodowa. Wskazuje na potrzebę przygotowania osoby niepełnosprawnej do pracy, stworzenia jej warunków do podjęcia zatrudnienia (z naciskiem na psychofizyczne dyspozycje niepełnosprawnego i jego kwa-lifikacje zawodowe). Uznanie rangi tej formy wpływu poprzez pracę to zasługa Henryka Ruszczyca. W dziedzinie tyflopedagogiki i tyflopsychologii działał on na rzecz wsparcia społecznego, zawodowego osób niewidomych, był wychowawcą młodzieży niewidomej w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach.Tematem wiodącym opracowania jest rehabilitacja zawodowa osób niepełnospraw-nych wzrokowo w kontekście aktywności społecznej oraz w ramach zatrudnienia podej-mowana przez H. Ruszczyca. Analiza jego dokonań wymaga udokumentowania zakresu, skali tego typu wsparcia społeczności osób niewidomych, a przy tym ustalenia, jakie konsekwencje natury pedagogicznej i rewalidacyjnej implikuje taka działalność. W artykule przedstawiono intensywne poszukiwania przez Ruszczycza nowych form zatrudnienia niewidomych, eksperymenty wykazujące skalę i możliwości pracy niewido-mych oraz umożliwiające wypracowanie najkorzystniejszych form i metod szkolenia w szerokim wachlarzu zawodów dostępnych osobom niepełnosprawnym wzrokowo.
Authors and Affiliations
MARZENA DYCHT
WSPOMNIENIE O DR ANNIE LECHOWICZ
Od Redakcji
SPRAWOZDANIE Z KONFERENCJI DYSPRAKSJĘ ZROZUMIEĆ, WSPIERAĆ, EDUKOWAĆ, Warszawa 22 października 2008
WSPOMNIENIE O KRYSTYNIE HRYSZKIEWICZ (1939–2013)
BIRGER SIEBERT (red.): Integrative Pädagogik und die Kulturhistorische Theorie. Peter Lang, Frankfurt am Main 2010, ss. 338.