IDEE PEDAGOGIKI SPOŁECZNEJ W MYŚLI ŚW. WINCENTEGO PALLOTTIEGO
Journal Title: Forum Pedagogiczne - Year 2011, Vol 1, Issue 1
Abstract
Wincenty Pallotti (1795-1850) nazywany przez papieży prorokiem apo¬stolstwa ludzi świeckich, pragnął kształtować ludzi na dobrych chrześci¬jan i aktywnych obywateli. Uważał, że przygotowanie ludzi świeckich do odpowiedzialnej działalności społeczno-apostolskiej wymaga udzielenia im pomocy w ukształtowaniu chrześcijańskiego spojrzenia na świat i na człowieka. Dynamiczna i celowa aktywność społeczno-apostolska wyma¬ga odpowiedniego przygotowania, a co za tym idzie domaga się określo¬nej metody pedagogicznej. Wobec problemów narastających wokół wia¬ry i spraw społecznych, którymi Kościół w jego czasach musiał się zająć oraz w obliczu poszerzania się zadań związanych z głoszeniem Ewangelii w kraju i poza jego granicami, W. Pallotti zwrócił uwagę na naglącą ko¬nieczność ożywiania wiary i rozpalania miłości wśród ludzi wierzących. Uważał, że do osiągnięcia tego celu niezbędne jest pozyskanie współpracy wszystkich członków Kościoła – tak duchownych, jak i świeckich – oraz że dla pełniejszego i skuteczniejszego wykonania społeczno-apostolskich zadań Kościoła należy zjednoczyć ich wysiłki. Z czasem w Wincentym Pallottim dojrzewa idea powołania odpowiednich struktur pomocnych w apostolstwie ludzi świeckich. Dlatego z jego inicjatywy powstaje dzieło Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego (ZAK), jako zrzeszenie wszyst¬kich katolików, którzy bez żadnych szczególnych zobowiązań, jedynie w duchu miłości i gorliwości współpracować będą przy pomocy dostęp¬nych sobie środków dla wszechstronnego rozwoju człowieka i rozkrze¬wiania wiary katolickiej. Oddziaływanie to odnosi się nie tylko do pomocy w rozwoju religijnym, ale jest próbą aktywizacji osobowo-społecznej.
Authors and Affiliations
Zbigniew Babicki
WELFARE IN THE FACE OF SOCIAL EXCLUSION OF MENTALLY ILL PERSONS
The article is regarding the problem of social exclusion of mentally ill persons and of chosen assignments on the area of the welfare taken for the counteraction for this phenomenon. Everyday mentally ill persons experie...
Spotkanie Zespołu Pedagogiki Ogólnej (Warszawa, 4 listopada 2016 r.)
Sprawozdanie
RECENZJA KSIĄŻKI: ROMUALD GRZYBOWSKI, WYŻSZE SZKOŁY PEDAGOGICZNE W POLSCE W LATACH 1946 – 1956, WYDAWNICTWO ADAM MARSZAŁEK, TORUŃ 2010, SS.519.
Dwa modele relacji: męskość – ojcostwo. Perspektywa pedagogii personalistycznej
W niniejszym artykule relację męskość – ojcostwo rozważa się według Teologii ciała Jana Pawła II. W związku z tym centralnym problemem jest związek zachodzący między naturą a osobą. Autor uważa, że „osoba ma naturę” (Rob...
Działalność artystyczna uczniów z niepełnosprawnością intelektualną i studentów – jako zaprzeczenie arteterapii
W opracowaniu podjęłam próbę przedstawienia działalności artystycznej uczniów z niepełnosprawnością intelektualną i studentów w wymiarze swobodnej, nieprofesjonalnej twórczości plastycznej, muzycznej oraz teatralnej. Prz...