Abstract

Wstęp: Celem badań była ocena komunikacji medycznej z punktu widzenia lekarzy klinicznych i ich pacjentów. Materiały i metody: Badaniem objęto 100 lekarzy i 378 pacjentów klinicznych. Zastosowano autorskie narzędzie przygotowane przez interdyscyplinarny zespół specjalistów. Narzędzia badawcze składały się z analogicznych dla obu grup pytań zamkniętych dotyczących oceny jakości komunikacji medycznej. Do analizy zmiennych nieciągłych oraz statystycznej niejednorodności grup zastosowano test χ² Pearsona, przyjmując za istotną statystycznie wartość p < 0,05. Wyniki: Średnia ocena poziomu zadowolenia pacjentów z komunikacji z lekarzami w 11-stopniowej skali wyniosła 6,79 zaś mediana 8,0. Statystycznie najwięcej zastrzeżeń zgłaszały kobiety z wykształceniem wyższym w przedziale wiekowym30–͔͘40 lat. Zaledwie co drugi pacjent zadeklarował, że otrzymywał na bieżąco informacje medyczną od lekarza prowadzącego. Chociaż wszyscy zapytani lekarze uznali, że przekazują informacje w sposób zrozumiały i precyzyjny, to 38,8% pacjentów ujawniło, że pozostało z wątpliwościami po rozmowie ze swoim lekarzem. Aż 77,4% pacjentów stwierdziło, że nie zostali w sposób wystarczający poinformowani o możliwych powikłaniach i ryzyku terapeutycznym, chociaż 96,9% lekarzy zadeklarowało przekazanie tego rodzaju wiadomości. Wnioski: Profil analiz wskazał na zadowalającą ocenę jakości komunikacji medycznej. Jednocześnie pacjenci sygnalizowali istnienie istotnego deficytu w zakresie bieżącego otrzymywania informacji o procesach diagnostyczno-terapeutycznych.

Authors and Affiliations