Kontrola konstytucyjności prawa w trybie nadzwyczajnym” i polski kryzys konstytucyjny. O mechanizmach konstytucyjnej samoobrony i windykacji roli sądów powszechnych.
Journal Title: Polish Law Review - Year 2016, Vol 2, Issue 1
Abstract
W niniejszym artykule będę argumentował, że gdy <i>demos</i> wybiera niezależnych sędziów i sądy jako rozjemców sporów i podporządkowuje ich jedynie Konstytucji oraz ustawom (art. 173 i 178 Konstytucji RP), gdy podkreśla centralne znaczenie rządów prawa (art. 2 Konstytucji), czyni z Konstytucji najwyższe prawo w Rzeczpospolitej (art. 8 Konstytucji), gdy uznaje podział władzy i wzajemne równoważenie się władz za podstawy ustroju Rzeczpospolitej (art. 10 Konstytucji), a wyroki Trybunału Konstytucyjnego za powszechnie wiążące i ostateczne (art. 190 Konstytucji), i w końcu, gdy potwierdza bezpośrednie stosowanie Konstytucji (art. 8 ust. 2 Konstytucji), to ten sam demos musi w konsekwencji zaakceptować, że sądy będą w sposób poważny traktować te elementy systemowe i okażą gotowość do egzekwowania ich przestrzegania wobec nieprzewidywalnej i instrumentalnej polityki większości parlamentarnej.<br/><br/>Biorąc pod uwagę postępujący w Polsce <i>coup d’etat</i> i konsekwentne przechwytywanie niezależnych instytucji, “sądowa kontrola konstytucyjności prawa w trybie nadzwyczajnym” sprawowana przez sądy powszechne, stanowi po prostu konieczną i pilną reakcją na bezwzględną i pozbawioną zahamowań politykę większości parlamentarnej. Reakcja ta musi zmierzać w kierunku obrony wskazanych powyżej fundamentalnych elementów polskiego porządku konstytucyjnego. Sędziowie nie mogą stać z boku i przyglądać się, jak porządek konstytucyjny jest niszczony “w imię narodu”. Muszą bronić Rzeczpospolitej i przestrzegać prawa, czyli czynić to do czego zobowiązali się obejmując swój urząd. Ni mniej, ni więcej.<br/><br/>Niniejszy artykuł opowiada się za koncepcją “kontroli konstytucyjności prawa w trybie nadzwyczajnym” sprawowanej przez sądy powszechne. Koncepcja ta jest broniona poprzez odwołanie się do konstytucyjnej samoobrony i konstytucyjnego umocowania władzy sądowniczej, których podstawowym wyznacznikiem jest respektowanie esencjaliów i integralności konstytucyjnej. “Nadzwyczajna kontrola konstytucyjności prawa” zmierza w kierunku zapewnienia, że, mimo paraliżu i zniszczenia Trybunału Konstytucyjnego, Konstytucja nadal pozostaje najwyższym prawem Rzeczpospolitej.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Tomasz Koncewicz
Keywords
Related Articles
- EP ID EP187517
- DOI 10.5604/24509841.1232099
- Views 157
- Downloads 0
Idea of solidarity in contemporary legal and political philosophy
In contemporary philosophy of law and political philosophy, relatively little pace is devoted to the problem of solidarity. In Anglo-Saxon jurisprudence and political philosophy, this concept barely makes an appearance....
Opinia o Nowelizacji - oddalamy się od Europy
Zamieszanie prawne jakie spowodowało polityczne zawirowania wokół wyboru sędziów Trybunału Konstytucyjnego trwa w Polsce już prawie rok. Niestety nadal nie widać finału sporu. W próbę jego rozwiązania zaangażowały się ni...
Positive tolerance and solidarity. A paradigm change to counter the “globalization of indifference”
The 21st century is witness to a globalization of indifference that derives from an erroneous understanding of the concepts of tolerance and solidarity, which especially affects immigrants. Here, we analyze the importanc...
Violation of the fair resolution principle in recruitment procedures for the positions of managers
The right to receive an impartial ruling from the relevant authorities is a good indicator of the non-discriminatory conduct and an objective set of assessment criteria having been exercised during a legal hearing. The c...
Odpowiedzialność z perspektywy filozoficznej i naukowej
W pierwszej części artykułu przedstawione zostaną dwie metody filozoficznych badań odpowiedzialności: metoda racjonalistyczna i metoda naturalistyczna. Następnie przedstawione zostaną wyniki badań dotyczących warunków pr...