Abstract

Artykuł przedstawia postać biskupa Stanisława Jopa (1897–1976). Urodził się w Starej Słupi w diecezji sandomierskiej. Po ukończeniu lokalnej szkoły powszechnej, kontynuował edukację w gimnazjum w Warszawie. W 1914 roku został przyjęty na pierwszy rok Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Naukę jednak rozpoczął w 1915 roku, gdyż na skutek działań wojennych uczelnia była zamknięta. Święcenia kapłańskie przyjął w 1923 roku, jako student Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie. Po uzyskaniu doktoratu w 1923 roku powrócił do diecezji i został wykładowcą seminaryjnym. Od 1925 roku przez dwadzieścia jeden lat piastował urząd kanclerza w Kurii Diecezjalnej w Sandomierzu. Zarówno w pracy kurialnej jak i dydaktycznej w seminarium, odznaczał się wysokimi kompetencjami. W 1946 roku został biskupem pomocniczym w Sandomierzu. Służył w tym czasie pomocą jej ordynariuszowi Janowi Kantemu Lorkowi. Od 1952 roku był wikariuszem kapitulnym w Krakowie, zaś w 1956 roku przeszedł do Opola, gdzie był biskupem do śmierci w 1976 roku.

Authors and Affiliations