Leczenie zespołu podkradania tętnicy podobojczykowej na drodze wewnątrznaczyniowej – doświadczenia własne
Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2015, Vol 28, Issue 2
Abstract
Wstęp. Zespół podkradania tętnicy podobojczykowej (ang. subclavian steal syndrome – SSS) występuje, gdy początkowy odcinek jednej z tętnic podobojczykowych lub pień ramienno-głowowy jest istotnie zwężony lub niedrożny. Schorzenie charakteryzuje się szerokim wachlarzem objawów niewydolności kręgowo-podstawnej, obejmuje: bóle i zawroty głowy, szumy uszne, zaburzenia równowagi – nagłe upadki (ang. drop attacks), podwójne widzenie, mroczki przed oczami oraz splątanie. Chorzy zgłaszają również typowe dolegliwości związane z niedokrwieniem kończyny górnej jak jej ziębnięcie, drętwienie palców, mrowienie czy ból nasilający się podczas pracy kończyną (chromanie kończyny). Uznanymi od lat metodami leczenia zespołu podkradania tętnicy podobojczykowej są klasyczne zabiegi chirurgiczne oraz leczenie zmian w tętnicach na drodze wewnątrznaczyniowej.Cel pracy. Ocena skuteczności leczenia zespołu podkradania tętnicy podobojczykowej metodami wewnątrznaczyniowymi.Materiał i metody. W latach 2004-2012 w Zakładzie Radiologii Zabiegowej i Neuroradiologii UM w Lublinie wykonano 112 zabiegów poszerzenia/udrożnienia tętnicy podobojczykowej lub pnia ramienno-głowowego w przebiegu zespołu podkradania. Grupa składała się z 58 mężczyzn oraz 54 kobiet w wieku 47-84 lat (średnia – 61 lat). Zabiegi wykonywano jedynie u chorych objawowych – z potwierdzonym deficytem i objawami niedokrwienia mózgowia (89%), niedokrwieniem kończyny górnej (8%), u 3% pacjentów zabiegi poszerzenia lewej tętnicy podobojczykowej wykonano z powodu objawów niedokrwienia mięśnia sercowego (chorzy po zabiegach CABG – zespół podkradania wieńcowo-podobojczykowego). W 91% przypadków zabiegi dotyczyły zmian w tętnicy podobojczykowej lewej, u 9% chorych poszerzono/udrożniono pień ramienno-głowowy lub tętnicę podobojczykową prawą.Wyniki. Powodzenie techniczne zabiegów odnotowano w 94% przypadków (100% przy zwężeniach naczyń, 91% przy niedrożnościach). U 9 (8%) chorych stwierdzono tzw. „małe” powikłania pod postacią niewymagających interwencji krwiaków w pachwinie (6-krotnie) bądź tętniaków rzekomych (u 3 chorych), które leczono poprzez podanie do ich światła przezskórnie trombiny. Odnotowano jeden zgon chorej na skutek udaru krwotocznego w 3. dobie po zabiegu.Wnioski. Leczenie wewnątrznaczyniowe zmian w tętnicach łuku aorty powodujących zespół podkradania tętnicy podobojczykowej charakteryzuje się wysokim odsetkiem pierwotnego i wtórnego powodzenia zabiegu oraz niskim ryzkiem powikłań i nawrotów.
Authors and Affiliations
Michał Sojka, Anna Sojka, Tomasz Jargiełło, Krzysztof Pyra, Monika Miazga, Andrzej Wolski, Małgorzata Szczerbo-Trojanowska
Keywords
Related Articles
- EP ID EP54995
- DOI -
- Views 170
- Downloads 0
Hidradenitis suppurativa/Acne inversa – etiopathogenesis, clinical presentation and therapeutic options
Hidradenitis suppurativa/acne inversa (HS) is a chronic recurrent inflammatory skin disease affecting mainly the intertriginous areas. Cutaneous nodules, abscesses, subsequent widespread deep inflammation, sinus tract an...
Psychological problems in rheumatic diseases
Rheumatic diseases affect adult as well as younger patients. Unpredictability of the disease and gradual deterioration of health status give an emotional burden both to a patient and his familly.<br>The str...
Transarterial chemoembolisation using drug-eluting microspheres (DEM-TACE) in patients suffering liver metastatic disease
<b>Introduction.</b> Liver is one of the major organs suffering from primary and metastatic tumour spread. One of the methods used in nowadays treatment for unresectable metastases in the live...
The analysis of protein deficiency in patients hospitalized due to Clostridium difficile infection
Introduction. Clostridium difficile infections are one of the major causes of bacterial diarrhoea, particularly in patients aged over 65 years. Hospitalization time depends not only on the severity of the diarrhoea, but...
Dziedziczne predyspozycje do występowania polipowatości hamartomatycznych
Polipowatości hamartomatyczne stanowią heterogenną grupę chorób dziedziczonych w sposób autosomalny dominujący. Do polipowatości hamartomatycznych zaliczamy między innymi: polipowatość młodzieńczą, zespół Peutza i Jegher...