Leczenie złamań trzonu kości udowej gwoździem śródszpikowym blokowanym

Apply

Leczenie złamań trzonu kości udowej gwoździem śródszpikowym blokowanym – omówienie sposobów ryglowania

Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2010, Vol 23, Issue 2

Abstract

Operacyjne leczenie złamań trzonu kości udowej opiera się na opracowanej przez Kempfa i Grosse'a technice zespolenia gwoździem śródszpikowym ryglowanym. Zespolenia gwoździem śródszpikowym ryglowanym jest stosunkowo mało inwazyjną techniką, zapewniającą stabilne zespolenie umożliwiające wczesne usprawnianie i prawidłowy zrost złamania. Dodatkowo istnieje możliwość rozwiercenia kanału szpikowego. W zależności od wskazań można gwóźdź wprowadzić zarówno od końca dalszego kości udowej, jak i od jej części proksymalnej. W zależności od postaci złamania stosuje się zespolenie statyczne lub dynamiczne. Jedynie w przypadku złamania poprzecznego można zastosować gwoździowanie bez śrub ryglujących. W przypadku złamania poprzecznego w części bliższej trzonu kości udowej, gwóźdź należy ryglować powyżej szczeliny złamania. Analogicznie w przypadku złamania poprzecznego w obrębie części dalszej trzonu kości udowej, ryglowanie wykonuje się poniżej szczeliny złamania. W przypadku wszelkich złamań niestabilnych, ryglowanie należy wykonać powyżej i poniżej poziomu złamania, bez względu na jego lokalizację. W przypadku wykonania zespolenia z ryglowaniem statycznym, należy celem stymulacji powstania prawidłowego zrostu kostnego, wykonać jego wtórną dynamizację. Nie wszyscy operatorzy są jednak przekonani o zasadności wykonywania wtórnej dynamizacji.

Authors and Affiliations

Marcin Błoński, Waldemar Rylski, Stanisław Pomianowski

Keywords

złamania trzonu kości udowej gwoździowanie śródszpikowe ryglowanie dynamiczne ryglowanie statyczne femoral shaft fractures intramedullary nailing dynamic locking static locking

EP ID EP53839
DOI -
Views 192
Downloads 0