Nawrót choroby nowotworowej o dramatycznym przebiegu u pacjentki po przeszczepieniu nerki – analiza problemu nawrotu nowotworu po transplantacji i opis przypadku
Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2014, Vol 27, Issue 2
Abstract
Choroby nowotworowe są obok chorób układu sercowo-naczyniowego i zakażeń główną przyczyną zgonów pacjentów po przeszczepieniu narządu unaczynionego. Po transplantacji najczęściej rozwijają się nowotwory de novo, znacznie rzadziej jest to nawrót choroby nowotworowej rozpoznanej i leczonej przed przeszczepieniem; wyjątkowo zdarza się przeniesienie nowotworu z narządem dawcy. O ile epidemiologia i przebieg choroby nowotworowej powstającej de novo po przeszczepieniu są stosunkowo dobrze zbadane, to problem nawrotu nowotworu sprzed transplantacji, jako znacznie rzadszy i wykazujący bardziej indywidualny, trudny do wcześniejszego przewidzenia przebieg, jest wyzwaniem dla współczesnej transplantologii.Praca jest opisem nadspodziewanie szybkiego nawrotu rzadkiego nowotworu, mięsaka podścieliskowego macicy, który wystąpił w krótkim czasie po przeszczepieniu nerki od dawcy zmarłego, u pacjentki po leczeniu onkologicznym zakończonym 7 lat przed transplantacją. Dramatyczny przebieg choroby, powikłany nawracającą masywną zakrzepicą żyły głównej dolnej, jam prawego serca i zatorowością płucną oraz ciężkim powikłaniami infekcyjnymi, jest przykładem trudności w kwalifikowaniu pacjentów z wywiadem onkologicznym do transplantacji. Skala problemu będzie prawdopodobnie narastała w związku z akceptacją na listach oczekujących na przeszczepienie biorców w starszym wieku oraz coraz skuteczniejszym leczeniem chorób nowotworowych.Autorzy pracy na kanwie opisywanego przypadku i analizy piśmiennictwa próbują znaleźć odpowiedź na pytanie o ryzyko nawrotu nowotworu u pacjenta poddanego leczeniu immunosupresyjnemu oraz określić możliwości jego minimalizowania. Odpowiedź na te pytania jest szczególnie istotna w sytuacji znacznie bardziej agresywnego przebiegu nawrotu nowotworów, ograniczonych możliwości leczenia onkologicznego oraz gorszego rokowania u pacjentów nieimmunokompetentnych.Choroby nowotworowe są obok chorób układu sercowo-naczyniowego i zakażeń główną przyczyną zgonów pacjentów po przeszczepieniu narządu unaczynionego. Po transplantacji najczęściej rozwijają się nowotwory de novo, znacznie rzadziej jest to nawrót choroby nowotworowej rozpoznanej i leczonej przed przeszczepieniem; wyjątkowo zdarza się przeniesienie nowotworu z narządem dawcy. O ile epidemiologia i przebieg choroby nowotworowej powstającej de novo po przeszczepieniu są stosunkowo dobrze zbadane, to problem nawrotu nowotworu sprzed transplantacji, jako znacznie rzadszy i wykazujący bardziej indywidualny, trudny do wcześniejszego przewidzenia przebieg, jest wyzwaniem dla współczesnej transplantologii.Praca jest opisem nadspodziewanie szybkiego nawrotu rzadkiego nowotworu, mięsaka podścieliskowego macicy, który wystąpił w krótkim czasie po przeszczepieniu nerki od dawcy zmarłego, u pacjentki po leczeniu onkologicznym zakończonym 7 lat przed transplantacją. Dramatyczny przebieg choroby, powikłany nawracającą masywną zakrzepicą żyły głównej dolnej, jam prawego serca i zatorowością płucną oraz ciężkim powikłaniami infekcyjnymi, jest przykładem trudności w kwalifikowaniu pacjentów z wywiadem onkologicznym do transplantacji. Skala problemu będzie prawdopodobnie narastała w związku z akceptacją na listach oczekujących na przeszczepienie biorców w starszym wieku oraz coraz skuteczniejszym leczeniem chorób nowotworowych.Autorzy pracy na kanwie opisywanego przypadku i analizy piśmiennictwa próbują znaleźć odpowiedź na pytanie o ryzyko nawrotu nowotworu u pacjenta poddanego leczeniu immunosupresyjnemu oraz określić możliwości jego minimalizowania. Odpowiedź na te pytania jest szczególnie istotna w sytuacji znacznie bardziej agresywnego przebiegu nawrotu nowotworów, ograniczonych możliwości leczenia onkologicznego oraz gorszego rokowania u pacjentów nieimmunokompetentnych.
Authors and Affiliations
Renata Wieczorek-Godlewska, Magdalena Durlik
Osteoporoza oczami chirurga urazowego
Według współczesnej definicji osteoporoza jest chorobą charakteryzującą się obniżeniem wytrzymałości tkanki kostnej i w efekcie zwiększeniem ryzyka wystąpienia złamań. Złamania niskoenergetyczne są powszechne w populacji...
Pierwotna małopłytkowość immunologiczna (ITP) – początek ery agonistów receptora trombopoetyny
Koncepcje mówiące o mechanizmach powstawania małopłytkowości w ITP zmieniły się z tradycyjnego poglądu na niszczenie płytek krwi poprzez autoprzeciwciała, na korzyść złożonych procesów, w których rolę odgrywa również upo...
Zastosowanie gwoździ śródszpikowych w leczeniu złamań i stawów rzekomych kości ramiennej
Złamania kości ramiennej są trudnym, pod względem terapeutycznym, problemem. Przez wiele lat leczone były w sposób zachowawczy, a pierwsze próby leczenia operacyjnego z użyciem zespoleń płytkowych kończyły się najczęście...
Skuteczność pojedynczej i podwójnej predonacji łącznej z pooperacyjnym odzyskiem krwi w operacjach skolioz
<b>Wstęp.</b> Autotransfuzja jest zalecana u pacjentów podlegających zabiegom chirurgicznym kręgosłupa jako uznany środek redukujący potrzebę transfuzji krwi obcej. Istnieje niedobór badań, kt...
Prehospital recognition and treatment of acute cyanide poisoning
Cyanide poisoning is characterized by a considerable mortality, reaching up to 95%. These poisonings occur more often than medical statistics show that as the largest group of patients are victims of fires. Properly carr...