Przejście Izraelitów przez Jordan (Joz 3–4) w interpretacji patrystycznej
Journal Title: Biblica et Patristica Thoruniensia - Year 2015, Vol 8, Issue 4
Abstract
Artykuł otwiera krótka refleksja na temat typologicznego znaczenia postaci Jozuego i jego dziejów w starożytnym Kościele. Pierwsi chrześcijanie odczytywali księgę Jozuego jako zapowiedź zbawczego dzieła Chrystusa dokonanego na krzyżu. Syn Nuna zajął miejsce Mojżesza jako legislator, natomiast w porządku łaski Zbawiciel zastępuje dawne prawo Ewangelią. Na bazie homonomii Jozue zostaje utożsamiony z Chrystusem: był tym, który wprowadził lud wybrany do Ziemi Obiecanej, stanowiącej jego dziedzictwo. Ojcowie postrzegali ciąg historii Izraela jako odnośnik do życia chrześcijańskiego. W chrześcijańskiej interpretacji biblijnej nie tylko przejście przez Morze Czerwone było typologiczną zapowiedzią chrztu. U niektórych autorów stało się nim także przejście Izraelitów przez Jordan. Ta rzeka była to przecież brama do Ziemi Obiecanej. Następnie analizowana jest kwestia lokalizacji Gilgal. To miejsce odnoszące się do opowiadania o przejściu Jordanu przez Jozuego i rozdzielaniu wód rzeki dotyczy także Eliasza i jego następcy – Elizeusza. Ponadto pojawiła się kwestia chrztu Pańskiego. Typologiczna lektura opowiadania biblijnego nabrała więc nie tylko wydźwięku chrystologicznego, lecz także sakramentalnego. Orygenes z Aleksandrii w obrazie rozdzielonych wód Jordanu dostrzegał dwa rodzaje ludzi przyjmujących chrzest. Jedni to ci, który powracają do dawnego życia i tych którzy pozostają w stanie łasce Bożej. Autorzy wczesnochrześcijańscy dostrzegali także inne wymiary perykopy Joz 3–4, takie jak eklezjologiczny, moralny i duchowy. Ojcowie Kościoła uważali także, że kamienie w Gilgal były zapowiedzią dwunastu apostołów Jezusa. Oni to zostali wezwani, aby stać się szafarzami chrztu i być fundamentami Kościoła. Przez nich zostało ofiarowane przebaczenie grzechów, poznanie prawdy i wejście do „nowej ziemi” obietnic, łaska Boża, działanie niebiańskich darów i łączność z Chrystusem.
Authors and Affiliations
Mieczysław Celestyn Paczkowski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP193265
- DOI 10.12775/BPTh.2015.025
- Views 49
- Downloads 0
W poszukiwaniu sensów Pisma Świętego. Św. Tomasza z Akwinu Super Epitolam ad Ephesios i wybrane nowożytne interpretacje egzegetyczne na przykładzie Ef 5,1–2
Celem tego artykułu jest porównanie komentarza Akwinaty do fragment Ef 5,1–2 z nowożytnymi komentarzami biblijnymi i odpowiedź na pytanie dotyczące hermeneutycznych ścieżek prowadzących do zrozumienia sensów Pisma Święte...
Kryteria wiarygodności Jezusa i Kościoła w świetle J 6,60–7,53
Autor studium egzegetycznego, kierując się w prowadzonych badaniach faktem dwupoziomowości narracji ewangelicznej, koncentruje się na przesłaniu Ewangelisty Jana, jakie kieruje on do reprezentowanego przez siebie Kościoł...
Book review: Barbara Strzałkowska, The Book of Proverbs 1–9 in the Septuagint. The Analysis of “Additions” and “Gaps” in Comparison with the Masoretic Text (MT) in Light of Ancient Textual Evidence. Dissertations and Biblical Studies 48, Warszawa 2017
Recenzja: Barbara Strzałkowska, Księga Przysłów 1–9 w Septuagincie. Analiza „dodatków” i „braków” w zestawieniu z testem Masoreckim w świetle starożytnych świadectw tekstualnych, Rozprawy i Studia Biblijne 48, Warszawa 2...
„To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali” (J 15,17). Wzajemna miłości uczniów Jezusa jako budowanie wspólnoty Kościoła w świetle czwartej Ewangelii
W niniejszym artykule autor stara się odpowiedzieć na następujące pytania: Jaka jest funkcja i znaczenie przykazania miłości w czwartej Ewangelii? Jak ukazana jest relacja miłości pomiędzy Ojcem i Synem? W jaki sposób Je...
„Jesus im Bild Gottes“ – die Gestalt des urchristlichen Monotheismus am Beispiel des Hirtenbildes im Johannesevangelium
„Jezus w Obrazie Boga” – Postać wczesnochrześcijańskiego monoteizmu na przykładzie Obrazu Pasterza w ewangelii św. Jana. Jako chrześcijanom być może jest nam łatwo mówić o trójjedynym Bogu, Ojcu, Synu, i Duchu Świętym,...